Chapter 8

“Saan ‘to?” Napatingin ako sa paligid pagkagising ko. Hindi ko namalayan nakatulog pala ako sa layo ng biyahe namin. Hindi ko naman inexpect na aabot kami sa kung saang lugar ito. Parang That Thing Called Tadhana lang ‘yung peg ko dito. Pagkagising hindi na alam kung nasaan kami.

Tinulungan niya akong tanggalin ang seat belt ko bago niya ako sinagot ng, “Rest house namin ‘to. Nasa Zambales tayo.”

Nanlaki yung mata ko. “Zambales?!” Hindi ko napigilan ang pagkagulat ko. Ano daw? Bakit daw kami nasa Zambales?

Tumaas ang isang kilay niya. What the hell? ‘Wag niya akong niloloko-loko ng ganito. Alam kong hindi ako madaling maniwala sa kanya pero sa ganda ng beach na nakikita ko, madali akong mapa-oo.

“You said I should be the one to think where to take you. So, I did. I took you here. Dito sa beach house namin.”

Halos mapanganga ako sa mga sinabi niya. Alam kong sinabi kong siya dapat ang mag-isip sa “date” na ito pero bakit naman sa napakalayong lugar niya ako dinala? Dito na ba niya ako papatayin?

Diyos ko, Lord!

“I don’t like that look on your face.” He frowned.

“What look?”

“You look scared.” He commented. “It’s as if I’m going to do something evil.”

“Are you not going to?”

He chuckled and shook his head in disbelief. “Summer, alam kong sobrang advanced ng lahat ng ginawa ko sa’yo pero ‘wag mo namang isiping gagawin ko sa’yo ‘yun kahit ayaw mo.”

Suddenly, I was lost. Ano na ba ulit ang topic namin?

“Ano?” I asked clueless of what he is talking about but he just smirked and shook his head. I rolled my eyes at him and went down the car.

Well, since I’m already here, I might as well just enjoy myself.

Pinagmasdan ko ang paligid at napansin na marami pa lang tao dito. At least hindi niya ako mapapatay kasi maraming makakakita. Napatigil ang mata ko nang makita ko ang beach house. Bakit parang hotel? Bakit anlaki?

“Amazed?” Halos mapatalon ako nang marinig ko siyang magsalita sa likuran ko. Tumayo siya sa tabi ko at sabay kaming tumingin sa beach house.

Tumingin ako sa kanya. “Bakit parang hotel naman ‘to?” Tanong ko.

He stared back at me and smiled. Bakit parang biglang tumigil ‘yung mundo nang nakita ko ‘yung ngiti niya? What the hell is this feeling?

“Transient din ‘yan kaya ganyan kalaki.” Sagot niya at siguro napansin niyang nagkasalubong ‘yung kilay ko nang sabihin niyang ‘transient’ daw ito. “We’re staying in different rooms, okay?”

Napahinga ako ng malalim nang marinig ko sa kanyang magkahiwalay kami ng roo- “Bakit may rooms? Mag-oovernight ba tayo dito?”

He looked at me and smiled. “Finally, you’re making your point.” Sabi niya sabay hila sa akin sa may beach house.

What the hell? Ano ba ‘tong pinasok ko?

Tumigil kami sa may mga nagbebeach volleyball. Kristoff nodded at one of the volleyball players then he came to us. “Kristoff, long time, no see, pare!” Bati nito habang nagkamayan sila. He stopped when he saw me and gave Kristoff a meaningful look. “Kaya ba hindi ka na masyadong bumibisita dito?”

I fought my very urge to roll my eyes at him. Ganito ba talaga ang barkada ng Kristoff na ‘to? Feeling at mayayabang?

Tumawa naman si Kristoff at saka ako hinila sa baywang. “Stop it, Justin! Pinapahiya mo ‘tong kasama ko, e!” Paninita niya.

Umiling lang ‘yung si Justin. “In fairness, pare! Magaganda talaga ‘tong mga type mo.” I swear I want to slap this man. He looked at me. “Hi, I’m Justin Feraldo.” He extended one hand and asked for a shake.

“Summer Peralta.” I said curtly but I didn’t shake his hand.

He pulled his hand awkwardly at laughed. “Fierce. Your type.” He told Kristoff.

“So, back off.