Little Miss Funsize

Wish Upon a Star

Chapter 3

 

Kahit bias wrecker kita.. 

 

Di ko palalampasin itey.
 
OCTOBER 5, 2013; 2:56pm. Sinabihan ako ni Kris Wu na maliit.
 
Kris: Tulungan na nga kita diyan.
Ako: HINDI PUNYETA KAYA KO MAG-ISA LECHE. FUNSIZE AKO!
 
Oh bongga. Suho ang peg. Tumalon ako at nakuha ang gamit ko. Umalis ako bigla.
 
Jusmiyo. Matutuwa ba ko o hindi?
 
Ewan.
 
Naglakad ako kung saan sa airport. Nabwisit talaga ko sobra. Buti nakaya ko makuha luggage and such ko. All I have to do is wait for Ate Jasmin to pick me up.
 
Ang lamig talaga.
 
Gusto ko ng hot coffee.
 
Medyo inaantok na din ako. Pero di pwede 'to. Baka maholdap ako o manakawan ng wala sa oras.
 
Pero.. Inaantok talaga ko sobra..
 
Kris: Hoy, di ako unan.
 
Pakshet.
 
 
Am I only dreaming?
 
 
Is this burning, an eternal flame?
 
 
Ako: IKAW NA NAMAN?!
Kris: Bakit, masama? Binili mo 'tong airport?
Ako: May sinabe ako?
Kris: Mali pinasukan mong gate. Pang-VIP 'to.
 
Napatingin ako.
 
 
 
 
 
 
Tangina.
 
 
 
 
 
 
Mali nga.
 
 
 
 
Ako: Alam ko. Di ako tanga.
Kris: Siguro sinusundan mo ko no?
Ako: AY WOW HA. FEELER LANG? FYI, EH DI SANA DI NA KITA PINAKAWALAN KANINA.
Kris: Because I'm fabulous, that's why.
Ako: Pwede ba? Wag mong icorrelate ang kagwapuhan sa pinaguusapan natin. This. Is. Just. A. Coincidence.
Kris: Ay wow, Pearson's R.
Ako: Hindi, Point Biserial.
Kris: I hate Math.
Ako: And Math doesn't like you too.
Kris: Well the feeling is mutual.
Ako: Ambot sa imo!
 
Bigla ko siyang sinipa sa legs like what I often do sa mga guys na bumubully sakin.
 
Kris: ! Ang sakit!
Ako: Wow nagmumura ka pala e no hahaha. May reklamo ka?
Kris: you!
Ako: When? Tara! *smirk*
 
Haha, pucha. Umiiral kalandian ko! =)))
 
Biglang may ray of light na sumalubong samin ni Kris.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Shet.
 
 
 
 
 
 
 
 
Kris: , sasaeng..
 
Biglang hinila ni Kris ang kamay ko at pinasakay ako sa cart ng baggage ko.
 
Ako: Ya!! Papatayin mo ba ko?!
Kris: S-shut up!
 
Di ko malaman kung saan ako dadalhin ni gago pero at the same time kinakabahan at kinikilig ako.
 
 
 
 
 
Tangina ha.
 
 
 
 
 
 
Moody lang?
 
 
 
 
 
Leche.
 
 
 
 
Pinasok ako bigla ni Kris sa isang kotse kasabay ng baggage ko.
 
Kris: Wag kang gagawa ng ingay o kahit ano. Subukan mong lumabas..
Ako: Oh bakit, anong gagawin mo kung oo?
Kris: Irerape kita.
Ako: Tangina. Hahahaha. Go!
Kris: *facepalm* Di ako pwedeng makita ng mga sasaeng.
Ako: Op cors! Baka patayin nila ko at yung career mo baka mawala at mapunta sakin. *belat*
Kris: Aigoo. May sayad ka ata.
Ako: Agad agad? Di ba pwedeng may schizophrenia muna?
Kris: *tinakpan bibig ko ng panyo* S-shut up. Dadalhin kita sa SM Entertainment. Sheesh.
 
Biglang nagring cellphone ko.
 
 
 
 
EXO Dodolpop ang tugtog.
 
 
 
 
"Good morning Babe! If you don't wake up now don't blame me for being late..."
 
 
 
 
 
.
 
 
 
 
 
 
Right in front of Kris Wu.
 
 
 
 
 
Ako: *tinanggal yung hanky sa bibig* Si Jasmin unni!
Kris: Unnie? Hoy! Wag kang kokontak ng ibang tao!
Ako: you.
Kris: you too.
Ako: And now we're ing each other.
 
Bago ko mapindot ang cellphone ko, biglang inagaw ni Kris sakin.
 
Ako: Ibalik mo cellphone ko! 
Kris: HINDI. MANIGAS KA. WHO KNOWS MAY HIDDEN CAMERA KA OR CONTACT.
Ako: DAFUQ IS THAT ?!
Kris: *turns phone off* Hindi mo ko pwedeng kunan or anything o kahit ano.
Ako: Ano ba! May inaantay akong tawag from my unnie! Paano niya ko macocontact?
Kris: Tse! Style mo bulok!
Ako: Gago!
Kris: Gago ka rin!
 
Biglang may tumawag kay Kris.
Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!

Comments

You must be logged in to comment
U-Know
#1
Chapter 31: nice! laugh trip ako dito
Nananono0408
#2
sa wakas!! isang tagalog story! makakapagtagalog na rin ako ditey ^_^
lushine
#3
update soon author