The Frog Prince

Wish Upon a Star
Chapter 2
 
 
 
Ako: Kris Wu...
 
Nanlaki ang mata ko gaya ng kay D.O nung masulyapan ang kanyang kagwapuhan.
 
 
 
 
 
MUSIC PLEASE!
 
 
 
 
 
Kris: Uhm, hi.
 
Kris weakly smiled at me. Pucha, tao ba talaga 'tong nasa harap ko? Ang gwapo. Tangina kung picture palang niya nasisira na buhay ko, WHAT MORE NGAYON?!
 
 
 
 
. Sobrang lakas ng tibok ng puso ko.
 
 
 
 
 
Can I die right now?
 
 
 
 
 
 
 
HINDI PWEDE! KAILANGAN KO PANG MABUHAY! FUTURE HR MANAGER ATA ITO!
 
Ako: ¡Hola! ¿Como te llamas?
(Subtitle: Hi! What's your name?)
 
 
 
WHAT THE .
 
 
 
 
 
 
CHINESE-CANADIAN YAN TE.
 
 
 
 
 
 
BAKIT AKO NAGSPANISH?!
 
 
 
 
 
Tanga. Bobo. Mangmang. Inutil.
 
 
 
 
 
 
Kris: Me llamo Kris Wu. ¿Y tu, como te llamas? (Subtitle: My name is Kris Wu. What's your name?)
 
Holy .
 
 
 
 
 
He can speak in Spanish?
 
 
 
 
 
Muy Bien!!
 
 
 
 
 
Me: Me llamo, ____.
Kris: You speak Spanish well.
Me: *kilig* Really? Gracias!
Kris: Denada.
 
Oh bongga. Haba ng hair ko below sea level shet libre apak. My gosh! Beginner palang ako sa Elementary Spanish pero gosh! I made a cute conversation with my bias wrecker! I'm so proud!
 
Sa sobrang lutang ng peg ko, nalaman ko nalang bigla na nakatayo ako sa upuan ko.
 
And there he was, oh so close to me tangina less than once inch.
 
Kris: Miss, are you with me or not?
 
 
.
 
 
 
 
 
Lutang forever ako.
 
Kris: Ano ba yan. Parang bingi 'tong kausap ko. Aish.
 
Bigla akong hinawakan ni Kris sa ulo at ibinaba ako hanggang makaupo ako.
 
Ako: Bakit mo ginawa yun?! Waeyo?!
Kris: Duh, nagboboarding na kaya. Ano 'to, SVIP?
 
Ang taray ni Kris.
 
 
 
 
 
 
May period ata.
 
 
 
 
 
 
Hiyang hiya naman ako sa katarayan niya.
 
 
 
 
 
 
Angry bird ang peg.
 
 
 
 
 
 
Nakasimangot.
 
 
 
 
 
 
O baka naman menopause. XD
 
 
 
Ako: Sungit naman neto. SORRY POOOOOOO~
Kris: Whatever.
 
Ah so whatever lang ang reply sakin ng bias wrecker ko? Tangina, nice talking.
 
Pero deep inside deeper than the sea..
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
KILIG GUMDROPS AKO. 
 
Jusko, KRIS WU na 'tong kausap ko! Katabi ko pa! Laitin mo lang ako Kris pag ako napikon hahalikan kita. De joke. Sasaeng? =)))
 
Ang gwapo ni Kris, tangina.
 
Blonde hair, tapos yung airport fashion niya. Pucha, naka-tshirt at skinny jeans lang siya ah.
 
Lord, I love you po. Grabe.
 
Gusto kong magtake ng pictures.
 
Oha. Malamang kinakainggitan na ko ng mga tao ngayon.
 
Wala eh, I love you random seating arrangement.
 
Kris: Pwede ba wag mo nga kong titigan?
 
Nag-inarte na naman si gago. Ay , kanina pa pala ko nakatitig sa kanya.
 
Ako: Sorry na. Lutang lang. Ang totoo kasi, fan mo ako.
Kris: Talaga?
Ako: Hindi, joke lang. Kaya nga di ako natutulala diba?
Kris: Ay so babarahin mo ko? Am I that fabulous?
 
Punyeta. Lumalabas pagka-narcissistic ni Kris. Tama ba spelling? Ay lakompake basta yun yon.
 
Ako: Wow! Ang hangin! Nililipad pati bilbil ko! Hiyang hiya naman ang amihan at habagat sayo!
Kris: I know, right? Well they might make their way sa kagwapuhan ko.
Ako: Ay wow ha. Teka nga muna. Bakit ka nasa Pilipinas, aber?
Kris: MAY REKLAMO KA?
Ako: Hoy hindi ako LTFRB para pagsabihan mo niyan!
Kris: Basta. Bakit ko sasabihin? Baka sasaeng ka pa.
 
Ay putangina.
 
 
 
 
 
Sasaeng..
 
 
 
 
 
 
Agad agad?
 
 
 
 
 
Jusko.
 
 
 
 
 
Baka masapak ko ng gilagid neto eh.
 
Ako: Sasaeng, agad agad? Eh di sana niyayakap na kita o kaya naguupdate gamit phone ko.
Kris: I'm not convinced.
Ako: Eh di wag mong sabihin I am not persuading you.
 
Tumingin ulit ako sa bintana at tinignan ang view.
 
Wow, nakikita ko ang isa sa mga 7,107 islands ng Pilipinas.
 
Apparently, nasa Ilocos na daw kami.
 
Medyo mahaba pa ang lipad. Kasing haba ng baba ni Kris. JOKE LANG PO XD
 
At in fairview, ngayon ko lang na-notice na for a KPOP star, Kris was in the economy class. He should have been sa business or first class nakaupo.
 
Isa lang ang ibig sabihin nito.
 
 
 
 
 
 
 
DESTINY IS MAKING ITS WAY FOR US TO MEET EACH OTHER.
 
 
 
 
 
 
 
PAKING TAPE. HAHAHAHA. I'M SO ING HAPPY.
 
 
 
 
MAY REKLAMO KA? =)))
 
 
 
 
Hindi ko pinansin si Kris. Napikon kasi ako eh. Sakit ah. Di naman ako gaya ng sasaeng na manghihingi ng o kaya maglalagay ng napkin. Yuck.
 
Kris: Hey.
 
Di ko pinansin. Manigas gilagid niya.
 
Kris: Hoy.
 
Ayoko pa rin. Eh nag-iinarte ako bakit ba.
 
Kris: Fine. I'll take back what I said.
Ako: YOU CAN, BUT THE DAMAGE HAS BEEN DONE.
 
 
 
 
OMFG.
 
 
 
 
 
ANG DRAMA QUEEN NG PEG KO.
 
 
 
 
 
BAKIT KAPAG KAY KRIS, NAPAPAKITA KO ANG SARILI KONG DI KO PINAPAKITA SA IBA?
 
 
 
 
ARCHETYPE?
 
 
 
 
WHATEVER.
 
Kris: Okay then. Suit yourself.
Ako: Di lahat ng oras mapapairal mo ang ganyan.
 
Sakto, nung sinabihan ko si Kris nun, nakalanding na ko sa Seoul.
 
 
 
 
 
Tangina, ang lamig.
 
 
 
 
 
 
Unlike sa Pilipinas na kaya kong di magjacket pero dito grabe, nanlalamig ako at umuusok ang bibig ko.
 
 
Dafuq is this.
 
Binalak kong kunin kagad yung gamit ko, pero .
 
 
 
 
 
 
 
 
 
DI KO ABOT.
 
 
 
 
 
 
BWISIT KASI.
 
 
 
 
 
 
18 NA KO, BUT I HAVE THE HEIGHT OF A 13 YEAR OLD.
 
Kris: Haha, ang liit mo.
 
Tangina Kris namumuro ka na.
 
Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!

Comments

You must be logged in to comment
U-Know
#1
Chapter 31: nice! laugh trip ako dito
Nananono0408
#2
sa wakas!! isang tagalog story! makakapagtagalog na rin ako ditey ^_^
lushine
#3
update soon author