Cornered.
Wish Upon a Star
Chapter 10
Kai: Umamin ka sakin. Ano ba talaga ang motibo mo bakit kailangan mong magpanggap?
Putangina!!
Anong nagawa ko at nahalata niya ko?
!!
Ako: Hyung, what do you mean?
Kai: Stop calling me hyung and answer my question. Bakit ka nagpapanggap bilang babae?!
Ako: Hindi nga sabi eh!
He was beginning to crush my arms at naiiyak na ko sa sakit. I can't believe Kai is very aggressive..
Ako: *naiiyak* Aray.. Masakit..
Nanghihina na ko, but he doesn't stop.
Ako: *naiiyak pa rin* Bitiwan mo ko!
Kai: Alam mo naman na all boys 'to. Bakit ka nagpapanggap? Siguro gusto mo kaming ma-take advantage lahat?
Ako: Hindi ako ganung tao! Eh di sana kung ganon, kanina ko pa ginawa! At sana naglalagay na ko o gumagawa ng kung ano ano dito.
Wala pa ring tigil ang luha ko. Ang sakit, Kai oppa. Ikaw pa man din ang ultimate bias ko, gaganyanin mo lang ako.
Ako: Sige, bugbugin mo ko. Wala kang mapapala sakin. I'm homeless, okay? But it never came to a point na sasaeng ako. Bawas-bawasan mo nga yang paranoia mo. Sayang, bias pa man din kita.
Binitiwan ni Kai ang arms ko at umalis ako sa kwarto. That time, gusto kong maiyak sa inis at lungkot.
Maybe Kai wasn't really that of a prince charming.
Umupo muna ako saglit sa dining table para uminom ng tubig. Namamanhid pa rin mga braso at kamay ko.
Kris: Di ka pa ba matutulog?
Ako: Putangina.
Kris: Wow, what a great way to greet me.
Ako: Ginulat mo ko eh.
Kris: Sorry naman diba?
Ako: Sa sofa nalang ako matutulog.
Kris: Bakit? Ang luwag kaya kay Kai. Biggest room yun. At bakit pulang pula mata mo?
Di ko na napigilan yung sarili ko. Umiyak ako sa harapan ni Kris. Tangina this.
Kris: Uy, anong nangyari?
For the first time, Kris gave me a comforting hug and I continued to cry. Iyakin na kung iyakin, softie ako eh.
Ako: Aalis na lang ako bukas. Babalik na ko sa Pilipinas.
Kris: Bakit?
Ako: Ayoko na.
Kris: Gusto mo sa kotse ko muna?
Nakapajama lang kami parehas, but we both went to the car together. I was still unable to speak.
Kris: Hindi mo na ba kayang magampanan ang pagiging lalaki?
Ako: Parang ganun na nga.
Kris: Final na ba yang decision mo?
Ako: .....
Kris: Hindi pa no?
Ako: ....
Kris: Hmm. Ngayong gabi lang ako papayag ah. Tatabihan kita sa sofa.
Ako: Kahit wag na.
Kris: But I insist. Dun ka muna sa kwarto ko.
Ako: Pano si Tao gege?
Kris: Oo nga pala. Dun nalang tayo sa guest room.
Hinawakan ni Kris yung braso ko, at nasaktan ako. Ang lakas pa rin ng impact ng hawak ni Kai. I cried out in pain.
Ako: Aray.. *sobs*
Kris: Sorry. Bakit parang namumula yang braso mo?
Ako: Di ko kayang sabihin.
Kris: Arraseo.
Nakarating kami sa kwarto at binigyan niya ko ng unan.
Kris: Sa sahig nalang ako.
Ako: Ako nalang. Sasakit likod mo eh.
Kris: Ayos lang. Babae ka.
Ako: Walang babae o lalaki ngayon.
Kris: Tabi nalang tayo.
Ako: *blush* *gets blanket*
Kris: Wag kang mag-alala. I don't take advantage of girls.
Magkatalikod kami sa kama ni Kris. Grabe, ang swerte ko pala. Kasi ang daming sasaeng ang may gustong mangyari 'to sa kanila pero omg.
Nagulat ako, bigla niya kong niyakap.
Kris: Kung ano man yung problema mo, sabihin mo nalang pag ready ka na. I hate seeing girls cry.
Ako: Gomawo, HYUNG.
Nakatulog na kami matapos nun. Masaya ako kasi si Kris naging mabait sakin. Pero si Kai? Ewan ko lang. Bahala na.
Comments