Blackmail

Wish Upon a Star
Chapter 12
 
Kris: Bilisan niyong mag-grocery. Pupunta muna ako sa Starbucks. Anong gusto niyo?
Chen: Caramel Frappuccino Cream based, hyung.
Kris: Ikaw, Powie?
Ako: Uhm, kahit ano.
Kris: Wala silang tindang ganon.
Ako: Green Tea Frappucino nalang.
Chen: Parehas kayo ni hyung ng favorite.
 
Omg. Something we have in common I am so kilig. =)))
 
Kris: Arraseo. Kai, sasama ka ba sakin o sa kanila?
Kai: Sa kanila nalang. Libre mo nalang ako ng Chocolate Cream Chip, hyung.
Kris: Pumunta nalang kayo mamaya dun! Baka matunaw na ang whipped cream nun kakaintay sainyo.
Chen: Nagtanong ka pa hyung?
Kris: Aba sumasagot ka, Jongdae? May reklamo ka?
Chen: Ay wala sabi ko nga pupunta kami nila Powie at Kai dun. Tara na nga!
 
Nagpunta kami sa grocery agad. Kami ni Kai, wala pa ring imik sa isa't isa.
 
Chen: Ano ba yung pinapabili ni Kyungsoo, Kai?
Kai: .....
Chen: Ikaw ha. Kanina mo pa tinititigan si Powie. Ang cute niya no?
Kai: ....
Chen: Ano ba yan! Parang wala akong kausap. Buti pa ang hangin nararamdaman ko. Aish.
Kai: Eto yung pinapabili ni Kyungsoo hyung.
Chen: Yun naman pala. Bakit di mo sinasagot yung tanong ko kay Powie?
Kai: Oo na, cute na siya. Ang awkward lang sabihin. Kasi LALAKI siya.
Chen: Asus pero kay Kyungsoo okay lang.
Kai: Eh close na kami predebut palang.
Ako: Akin na nga yang papel na yan. Let me see. Hmmm. Gatas, bacon, mangoes, onions, chicken at iba pa. Ako na bahala diyan :)
 
Namiss ko ring mag-grocery kasama si umma. Sa Puregold kami madalas kasi mura at malapit lang sa bahay namin.
 
Makalipas ang kalahating oras, natapos na kami sa pamimili.
 
Kai: Ang bilis mo.
Ako: Ganun talaga kapag sanay na. *smiles* Medyo nakakapagod nga lang.
Chen: Pahinga muna tayo sa Starbucks.
Kai: Paano yung groceries?
Chen: Ilagay mo nalang sa kotse ni hyung.
Kai: Wala akong susi.
Chen: Aish, isa isahin nalang natin.
Since six yung bags, tig-dalawa kami nila Kai at Chen. Takte, ang bigat. Magkakamuscles ako ng wala sa oras.
 
Narating rin namin ang Starbucks. Hangtaray ni Kris, crossed legs habang nagbabasa ng libro. Take note, English pa. Woooo!
 
Kris: Andito na pala kayo.
Ako: Ay wala, picture at anino lang kami.
Kris: Baliw. Order na kayo.
Chen: Pera muna.
Kris: *gives money* Aish. Kay Suho kayo magpabili.
Ako: Sungit mo naman, hyung. Meron ka ba?
 
Oops. Mukhang foul ang nasabi ko. Medyo lumabas ang pagka-angry bird ni Kris.
 
Chen: Hahaha, Powie tara na nga. Ikaw talaga close ka kay Kris hyung. Dapat tayo rin!
 
Umupo ng tahimik sila Kai at Kris. Eh di sila na ang nagdedate.
 
Kris: May kinalaman ka ba sa nangyari kagabi kay Powie?
Kai: Anong nangyari? 
Kris: Diba kayo ang magkasama sa room? Bakit siya umiiyak kagabi?
Kai: Di ko alam, hyung.
Kris: Alam mo na ba?
 
Dala na namin ni Chen ang orders at nagulat ang dalawa.
 
Ako: Oh, nangyari sainyo? Tara na inom na tayo ng kape. =))
Chen: Mahilig ka ba sa kape, Powie?
Ako: Oo. Best friend ko ang kape lalo na pag nagpupuyat.
Chen: Bakit ka naman puyat parati?
Ako: Kaka-aral.
Kris: WEH.
Ako: Oo nga! Ang hirap kaya lalo na puro Math na halos inaaral ko.
Kris: Anong year mo na ba? High school?
 
Ouch Kris ha.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
HIGHSCHOOL?
 
 
 
 
 
 
 
NO!!
 
Ako: Hyung naman eh :(
Kris: Bakit? Anong nasabi ko?
Ako: Tanggap kong maliit ako, pero yung high school? Third Year College na ko.
ALL: EH???!
Ako: Ay oo nga pala. Iba ang education system dito sa Korea. Ayun.
Kai: So sunbae ka pala namin.
Ako: Uhm, pero I prefer being called Powie nalang. Tutal age-wise, hyungs ko kayo.
Chen: Ang galing!
Ako: Haha, wala yun no. Keme lang.
Kris: Ang bilis na oras. 2pm na. Gusto niyo nang maglunch?
Kai: Libre mo, hyung?
Kris: Ano pa nga ba? Hahaha.
Ako: Kung gusto niyo, pagluluto ko kayo.
Chen: Yun oh!
 
Ako: Kawawa naman kasi yung ibang members diba. Gusto ko magkakasama tayo. Filial piety for the win! =))
 
Isa nga pala sa type ni Kris ang ganung attitude ng babae. Well it just so happens that I really value family. Aww, namiss ko tuloy si tita at ang pagluluto.
 
Kris: Hindi. Mag-take out nalang tayo for them.
 
Ayan na naman ang tingin ni Kris sakin. Feminity stikes.
 
Ako: Ay, sabagay. Sige, hyung.
 
Medyo nalungkot ako ng onti, pero okay lang. Maybe Kris is just being protective towards my identity.
 
So kumain kami sa isang Japanese restaurant. Shikshin mode silang tatlo kaya nakisama na ko. Walang mahinhin kapag lalaki. =))
 
Nung nasa kotse na ni Kris, medyo inaantok na ko. Yan ang mahirap pag busog. Antukin. Katabi ko pa rin si Chen, at nakatulog ako.
 
Chen: *blush* Nako, K.O na si Powie.
Kai: Sleepyhead like me. *smiles*
Kris: Kayo na bahala sa groceries, ako na magbubuhat kay Powie.
Kai: Ako na hyung.
 
Kris: Sigurado ka, Kai?
Kai: Oo hyung. Sige na.
Kris: Sige.
 
Namulat ang mata ko bigla nung naramdaman kong may bumubuhat sakin. Nanlaki ito nung malamang si Kai yun.
 
Ako: Hoy! Bakit mo ko binubuhat? May paa ako.
Kai: Ayoko naman kasing maistorbo ka sa pagtulog kaya ayun.
Ako: Ibaba mo na ko.
 
Binaba ako ni Kai sa kama at bigla niya kong tinitigan.
 
Ako: Anong tinitingin-tingin mo diyan? *blush*
Kai: Wala lang.
Ako: Ewan ko sayo, hyung.
Kai: Gusto ko oppa itawag mo sakin secretly.
Ako: Ano ba! Lalaki nga sabi ako eh!
Kai: Sige, ipush mo yan.
Ako: Akala mo nakalimutan mo yung ginawa mo kagabi, hyung? Pwes, nagkakamali ka.
Kai: *smirk* Di ako titigil unless umamin ka. Alam ko ang totoo pero gusto ko sayo manggaling.
Ako: Asa pa you!
Kai: Aasahan ko talaga yan, DONGSAENG.
 
Puta, ang creepy ni Kai. Ano namang makukuha niya kung umamin ako diba? Yayaman ba siya? Ikakaunlad ba ng Korea at Pilipinas? Aigoo!
 
Kai: I'm stating a fact.
Ako: And so? May significant difference ba?
Kai: Oo. Since Tobt > Tcrit at .05 level of significance, Ho has been rejected.
Ako: Ulol wala ka pa ngang hypothesis nagrereject ka na.
Kai: ....
Ako: Oh ano? Angal pa?
 
NGANGA.
 
 
 
 
 
 
 
 
BUTI NGA SAYO, KIM JONGIN.
 
 
 
 
 
 
 
Kai: Fine. You win.
Ako: I know, hyung. Anong price makukuha ko?
Kai: Kiss, gusto mo?
 
Putangina naman eh. Lalabas talaga yung pagkababae ko ng wala sa oras eh.
 
Ako: AYOKO.
Kai: Choosy ka pa, ang daming babaeng gusto mangyari yan sa kanila.
Ako: Well hindi po ako babae.
Kai: Ulol. Sinong niloko mo?
Ako: Ambot sa imo!
Kai: Speak in a language I understand!
Ako: ....
Kai: Hmm. Gusto mo bang tigilan ko na ang pamimilit sayo?
Ako: OO NAMAN YES.
Kai: Manigas ka.
Ako: O.O
Kai: De, joke. =))) Simple lang pagagawa ko.
Ako: And you think na magpapauto po ako sayo?
Kai: Pwede rin.
Ako: Aish. Hyung matutulog na nga ko. Sabaw ka lang.
 
Lumapit lalo si Kai sakin, with our faces only an inch from each other. Uhhh. this .
 
Kai: Kung gusto mo talaga akong tumigil, susundin mo ang hihilingin ko sayo.

 

Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!

Comments

You must be logged in to comment
U-Know
#1
Chapter 31: nice! laugh trip ako dito
Nananono0408
#2
sa wakas!! isang tagalog story! makakapagtagalog na rin ako ditey ^_^
lushine
#3
update soon author