“Ewan ko ba dyan kay Gwen kuya, ayaw naman ako pakinggan. Nanghihinayang sa trabaho nya. Para tuloy akong nanliliit dahil pakiramdam ko akala nya hindi ko sila kaya buhayin pag ako lang ang kumayod.” Robbie says to Steve while carrying Elise.

“Robbie, hindi mo maaaring ikulong na lang si Gwen dito. Hayaan mo sya, as long as hindi naman nya kayo pinababayaan lalo na ang bata.”

“Sabi ko sa kanya ipagpaliban ang pagta-trabaho hanggang mag-isang taon si Elise, pero hindi naman nakinig. Kaya hinayaan ko na para sa bandang huli, walang sisihan.”

“Hayaan mo at susubukan kong kausapin si Gwen. Kailan ka ba babalik sa NBI?”

“Mga isang linggo pa siguro kuya. Gusto ko tutukan ang baby eh. Pagkatapos ng binyag pwede na kong pumasok ulit.”

Gwen came back to work after 3 months, Nanna Luz is the one who looks after Elise with Robbie. Despite of her busy schedule, she always makes sure that Elise is well and before she sleeps, she feeds the baby so that their bond won’t lack.

“Kamusta naman ang buhay mommy?” Cathy asks.

“Heto, masayang masaya, para akong nagkaroon ng panibagong buhay. Lagi nga ako excited umuwi eh.”

“Eh kasi naman mare bakit pumasok ka na agad eh pwede mo naman i-extend ‘yung bakasyon mo.”

“Kailangan eh. At saka may yaya naman, si Robbie mga one week pa daw bago bumalik sa NBI. Nakakaya naman kahit papano. Hindi kasi kakasya kung si Robbie lang ang magwork eh.”

“Alam mo buti hindi naiinsecure yang asawa mo, kasi si Patrick nung nagdecide akong magtrabaho, halos araw araw nagtatalo kami, kesyo wala raw akong tiwala sa kanya, ang daming drama, ayun nawalan ng trabaho for 2 months kaya narealized nyang kailangan ko ngang tumulong.”

“Hindi naman siguro. Malawak naman umunawa si Robbie. Alam ko maiintindihan nya ko, saka isa pa hindi ko naman pababayaan ang anak ko eh.”

Gwen’s fone rang, “Gwen? Anung oras kita susunduin?”

“Ah Robbie, wag na. Magco-commute na lang ako. Wag ka na umalis jan walang kasama si Elise, kamusta na sya?”

“Sigurado ka? Heto natutulog. Kakatapos lang dumede. Ubos na nga yung pinump mo kaninang umaga eh.”

“Ah ganun ba, di bale pauwi na rin ako in an hour. Paki kiss mo naman ako sa kanya oh.”

“Oh sige. Basta magiingat ka pauwi ah. Anong gusto mong ulam?”

“Kahit ano na lang bahala ka na, I love you.”

“I love you too.”

***

Nanna Luz heard a knock from the door, “Ui, nandito na si Mommy.” She tells Elise.

“Hi baby!” Gwen excitedly says.

“Oh teka teka wag mo muna batiin baka mausog mo, pagod ka pa eh. Magbihis ka muna at magpahinga.” Robbie says.

“Ha. Ganon ba yun. Kanina ko pa gusto kargahin yan eh.”

“Oo nga pero mag ayos ka muna galing ka sa labas eh.” Robbie lifted Elise from the crib.

Gwen went upstairs scratching her head. Feeling a bit deprived, with all the stressful stuffs at work she looks forward to see Elise, to kiss her, and welcome her home but Robbie did not allow it.

“Gwen!? Gwen?! Kakain na.”

“Ah Robie sige mauna ka na, aalagaan ko muna si baby.”

“Gwen ano ka ba, halika na sabay na tayo, si Nanna Luz na munang bahala dyan.”

“Robbie sige na. Alam mo naming namiss ko ang anak ko kaya sige na mauna ka na muna susunod din ako maya maya.”

“Sino ba kasing may sabing magtrabaho ka. Kung nagstay ka sa bahay edi hindi mo mamimis ang anak mo.”

“So issue pala sayo yun? Alam mo naman kung bakit diba? Proud na proud pa naman akong nagkwento sa mga katrabaho ko kung gaano kagaling umunawa yun pala kagaya ka rin ng iba.”

Robbie shut his mouth to avoid much argument. Gwen went upstairs bringing Elise with her.

“Akala ko naintindihan ako ng Daddy mo, yun pala hindi. Ikaw, naiintindihan mo si Mommy diba? Para sayo rin naman tong ginagawa ko eh.”

After few minutes, Robbie followed her and found them sleeping on the bed, he brought Gwen’s dinner.

“Baby?” he whispers.

Gwen scratches her eyes and looked at him.

“Dinalan kita ng pagkain. Kumain ka na.”

“Magpapahinga na lang ako, salamat.” She stood up and transferred Elise on her crib.

Robbie held her by the waist, “Sorry. Naintindihan naman talaga kita eh. Alam ko napagusapan na natin yun. Nabigla lang ako. Natatakot rin naman akong baka lumayo ang loob ng bata sayo kapag hindi ka nya palagi nakakasama. Syempre ayoko mangyari yun.”

Gwen touched his face from behind, “Hindi ko rin naman hahayaan mangyari yun eh, sa tingin mo para sa sarili ko tong ginagawa ko? Syempre para sayo at para sa baby naten diba? Sana mag react ka na lang kapag napapabayaan ko na kayo.”

“Sorry na.”

Robbie let her face him and gave her a passionate kiss making them lay on the bed, Gwen under him, holding his face. “I love you Robbie.”

“I love you too Gwen.”