Robbie was assigned in a duty outside Manila, it is Gwen’s 9th month of pregnancy and she could deliver the baby girl anytime but he just cannot leave NBI that day, Gwen was left with Nanna Luz, their new helper.

“Nanna Luz, pakitimpa naman po ako ng mainit na gatas, humihilab po kasi itong tyan ko eh.” Gwen says.

“Humihilab? Baka manganganak ka na?”

“Hindi pa po siguro. Isang lingo pa po bago ang due date ko eh.” She adds.

After drinking the milk and an hour of sleep, her tummy is still in pain, she decided to call Robbie. “Robbie? Nasan ka? Ang sakit kasi ng tyan ko, manganganak na yata ako. Kanina pa ito eh. Ayaw mawala. Uwi ka na please.”

“Ha? Ah… Teka teka sige intayin mo ko magpapaalam lang ako.” He answers in panic.

He hangs up the fone, “Boss Matt! Urgent. Sumasakit na daw ang tyan ni Gwen eh. Pasensya na pero kailangan ko na po mauna.”

“O sige sige dalian mo, kami na ang bahala dito.”

***

Robbie went home and found Gwen sleeping, “Nanna Luz, ano na? Nagmadali ako para sa wala?”
“Eh kasi naman kabag lang pala, ayun pagkagaling ng banyo nakatulog na. Pasensya ka na nagpanic rin ako eh.”

Robbie sighed with hands on his mouth in disappointment. He shook his head, “Ang bigat ng kaso dun sa raid na iniwan ko, okay na pala si Gwen.”

“Hindi naman nya kasalanan, ano bang malay ng misis mo. Pagpasensyahan mo na. Pati nga ang Mommy nyo tinawagan nya pero bago pa man magpunta dito sinabi ko na na okay na sya. Oh teka gutom ka ba? Ipaghahain kita, sandali.”

Robbie sat on the bed and leaned towards Gwen, he put his hand on her head and kissed it.

“Robbie?” she hugs him. “Sorry ah, naabala kita.”

“Sshhh.. wala iyon, sige magpahinga ka muna, dito lang ako.” He gently stokes his hands to her forehead.

“Robbie! Halika na, nakahain na ako.” Nanna Luz yells.

“Sige po nandyan na.”

“Gwen, gutom ka? Gusto mo dalhan kita ng pagkain?”

“Hindi sige bababa na lang din ako. Teka mag-cr lang ako.”

***

Gwen puts soup in Robbie’s bowl, they are having their early dinner. “Nanna Luz sabay sabay na po tayo.”

“Sige na Gwen mamaya na ako.”

“Ah, Robbie sya nga pala. Tumawag si Cathy kanina, ang sabi ready na daw yung promotion ko, by the time na makapanganak ako at kaya ko na pumasok mapo-promote na ko.”

“Babalik ka agad sa trabaho? Paano ang baby?” he asks hurriedly.

“Eh hindi naman agad, siguro mga 3 months after. Kailangan din kasi eh. Tsaka nandyan naman si Nanna.”

“Alam mo Gwen siguro mas maganda kung dito ka na lang sa bahay, iba pa rin pag ikaw ang nakatutok sa baby. Ako na lang ang magta-trabaho.” He utters.

“Robbie.” She held him at his arm. “Akala ko ba napagusapan na natin ‘to? Diba may arrangements na tayo tungkol dito? Hindi ko naman kayo pababayaan eh.”

He ignored her and took a spoonful of his meal.

Gwen noticed his silence. Trying not to prolong the argument, she shut and changed the topic. “Alam mo naka-pack na yung gamit ko. Sobrang excited na ko.” She says with her hands on her tummy.

“Ako rin excited na. Ano bang ipapangalan natin sa kanya?”

“Hmm.. May dalawa akong pinagpipilian eh. Elise o kaya naman Aaliyah. Ayoko kasi ng masyadong mahaba eh. Ikaw may naisip ka ba?”

“Kung anong gusto mo, kahit ano, cute pa rin naman ang labas nyan kasi cute ang daddy.” He smiles.

“Naku. Ang presko ng daddy kamo, huwag sana manahin.” She laughs.

“Gwen. Salamat ah.”

“Oh. Para saan naman?” she says.

“Para dito.” he touches her tummy.

“Sus, Ano ka ba. Huwag ka magpasalamat sakin. Wala naman tayong baby kung magisa ako eh. Syempre dahil din ito sayo.”

Robbie cajoled her and embraced tightly.When suddenly,

“Robbie. Sumasakit na naman ang tyan ko.”

“Oh baka naparami lang ang kain mo. False alarm yan.”

“Hindi eh, iba na yung sakit kumpara kanina. Robbie heto na yata talaga sya.”
“Ha? Sigurado ka ba?”

“Oo ang sakit na, dalhin mo na ako sa ospital.”

“O sige sige teka sandali.”

“Nanna Luz pakikuha po ang susi at bag ni Gwen sa kwarto, dadalin ko na po sya sa ospital, pakitawagan na lang po si Mommy at Mamapet.”

Robbie picked Gwen like newly weds and brought her at the hospital

***

“Robbie!” Mommy Celine shouts while rapidly walking through the hospital hallway. “Nasaan na si Gwen?”

“Nasa recovery room na po Mommy, kakalabas ko lang din po ng delivery room, sabi ng doktor mga isang oras pa bago sya magising.”

“Ang baby? Nasan ang baby girl ko?” Mamapet asks in delight.

“Nasa nursery pa po, lilinisin lang daw muna.”

“Kamusta ang baby?” Mommy Celine asks.

“Healthy naman po, 5.3lbs. At ang puti puti.” Robbie says in excitement.

“Naku salamat Dyos ko, thank you Lord.” Mamapet praises the Lord above.

.