Itinaktak ni Winter sa plato ang laman ng binuksang lata ng Spanish sardines sa harap ni Karina. No garnish or vegetables. No nothing. This was her dinner? Naiinis na tumingin siya sa dalaga.

            “you asked me for something to eat, right?” winter asked innocently. “why are you expecting for something delectable like a sizzling steak?”

            “I don’t eat canned food. But still, you’re serving that for dinner? What are you up to Winter?” she asked angrily.

            “nothing, I just want you to eat something that you haven’t tasted yet. Besides, matuto kang makuntento sa kung anong meron sa harap mo. You’re not in your kingdom, just so you know. Now, if you really can’t eat this, it’s up to you” she answered back. Winter sat down and started to fill her plate with a spoonful of rice and sardines.

            Karina watched the girl as she chew, she did not realize eating could be this sensual and y. She gave herself a stern mental shake.

            Winter looked up from her plate, and Karina felt herself blush beneath her cold gaze. “kung sa tingin mo mabubusog ka sa panonood mo sa akin habang kumakain, go ahead. Besides, I look more delectable than this fish.”

            “you’re really conceited.”

            “conceited is different from being honest.”

            "You fall under conceited, that’s certain.”

Winter just shrugged.

Hanggang sa pagtulog, hindi parin sila nagkasundo ng dalaga. Iisa lang kasi ang higaan, wala sa kanila ang gustong matulog sa sahig.

            “dito ako sa bed, diyan ka sa sahig” sabi ni Karina.

            “what? You want me to sleep on the floor?” tanong ni Winter.

            “Oh di wag kang matulog” sabi niya at naghanda na para matulog.

“bakit ba ang arte mo? Were both girls! Ano bang mamawala sayo?” inis ng tanong ni winter.

“wag ka ngang umarte diyan na parang you’re not into girls! Baka mamaya ano pang gawin mo sa akin habang tulog ako!” sagot naman ni karina.

            “excuse me? Ang dumi naman ng utak mo! Okay fine, kung ayaw mo kong patulugin diyan sa kama, makikitulog na lang ako kila mang berto, wag mo kong sisisihin kapag may pumasok o kumuha sayong tikbalang diyan sa bintana ha” banta ni winter.

            Tumayo ang mga balahibo ni Karina sa takot. “w-what? T-tikbalang? Wait lang! hindi ka naman siguro malikot matulog diba? Tabi na lang tayo” umusog siya sa kabilang gilid ng higaas para mabigyan ito ng espasyo. “here”

            “baka ikaw ang malikot” pumwesto na si Winter sa kabilang gilid ng higaan.

            “wag kang manghihila ng kumot ha, akin to.”

            “sayong sayo na yang kumot mo” sabi ni winter at nahiga na.

            Maagang nagising kinabukasan si Winter, sana pala tinotoo na lang niya ang makitulog kila mang berto. Hindi niya naisip na ganito kalikot matulog ang katabing dalaga. Hanggang panaginip siguro hinahabol ito ng mga kaaway. Ilang beses kasi siyang nahulog sa kama dahil sa mga sipa ni Karina. May pagkakataon pang nasiko nito ang mukha niya. Gusto na niyang itapon ito palabas ng bintana sa sobrang asar niya.

            Dahil hindi na makatulog, naisip niyang maligo na lang. pagkatapos maligo ay nagtimpla siya ng kape. Excited din kasi siyang pumunta kila mang berto sa bukid. Nami-miss na kasi niya si grace.

            “bakit ang aga mong nagising?” bungad sa kanya ng bagong gising na si Karina. Nilingon ni Winter ang dalaga, ilang Segundo rin siyang natigilan nang mapatingin sa mukha nito. Hindi talaga maikakaila na napaka ganda nito kahit bagong gising. Hindi rin niya naiwasang mapatingin sa nakalantad na mga binti ni Karina dahil sa suot na maikling shorts. She had the iest pair of legs that Winter had ever seen. Biglang uminit ang pakiramdam niya. –come on Winter! smitten by a beautiful ?

            “paano ako makakatulog kung panay ang sipa mo? Ganyan ba karami ang kaaway mo at hanggang sa panaginip, ayaw ka nilang tigilan? Mas minabuti ko na lang bumangon kesa mapilayan mo” sagot niya at humigop ng kape. She avoided looking at those legs that added to the heat from her coffee.

            “bakit di mo ko ginising kung sinisipa na pala kita? Masokista ka rin eh”

            “ako pa ang masokista ngayon? Ikaw na nga itong nananakit hanggang pagtulog.”

            “di wag ka nang tumabi mamaya!” singhal nito.

            “sino ba ang nagpilit na tabihan ka? Okay, madali lang naman akong kausap eh” inirapan siya ni Karina at dumiretso sa banyo.

            “AAHH!” sigaw ni karina. Walang tubig ang mga timba sa loob ng banyo. Paano siya maghihilamos o maliligo? This was hell! Hindi na yata niya kakayanin ang tatlong buwan!

            Lumabas siya ng banyo at muntik nang ma-outbalance nang biglang mabangga si Winter. mabuti na lang at maagap siyang nahawakan nito sa baywang. Biglang bumilis ang tibok ng puso niya nang mapansin na halos isang dangkal na lang ang layo ng mga mukha nila sa isa’t-isa. Sinalubong niya ang nanunuot nitong titig.

            Ano ba tong nararamdaman niya? Bakit biglang