Krystal's Point of view.

"Class dismissed!" Pag aannounce ni Ms. Kwon, kaya dali dali ko kinuha bag ko at dumerecho agad sa labas.

"Uy Krys!" Sigaw ni Amber, mukhang may balak siyang habulin ako. Pero patuloy pa rin ako sa aking paglalakad dahil walang makakapigil saakin.

"Krystal Jung, ayos ka lang ba? Buong araw ka tahimik, di mo man lang ako kinausap." Sabi niya habang hawak hawak niya yung right wrist ko. What do you expect? Mag sisitalon at makipag daldalan sakanya after nung nanyari kahapon? Like duh, I'm still traumatized what happend, saka medyo nahihiya ako sakanya dahil dinamay damay pa siya nila Jiyeon. Wait hindi medyo nahihiya, super pala dahil nasampal pa siya ni Myungsoo kahit wala naman siya kasalanan at wala siyang ginawa saakin kundi kabutihan. Well kahit minsan talaga sobrang nabwibwiset ako sa ka-epal-an niya.

"Uy! Wala ka bang balak sumagot?!" She said while she's waving her hand infront of me. Hays tulala nanaman siguro ako nito.

"Wala akong balak." I replied while I continued walking, tarush diba? May pa walk out walk out effect pa kong nalalaman.

"But you already answered my question." Er. Ang pilosopo talaga ng epal na yan.

"Wow." Yan lang nasagot ko sa pagiging pilosopo niya.

"Hays, pinagmamalditahan nanaman ako nito. Libre kita gusto mo?" Mag a-aya niya saakin and I look back with a bright smile on my face. "Jinjja?! Seryoso ka ba? No joke?" Paninigurado ko sakanya, aba baka ginu-goodtime nanaman ako nito. "Oo nga kaya tara na!" Tapos hinila niya ako, at ako naman napatakbo na rin.

"Saan mo ba ko dadalhin hoy?!" Tanong ko sakanya, ang layo na kase namin sa school. 

"Basta, manahimik ka nalang. Malalaman mo rin mamaya." Sagot naman niya, ah edi okay basta pag ako nasagasaan o nawala siya lang naman ang sisisihin ko!

Hindi nagtagal nandito na rin kami sa...

PARK?! 

Susme, dito lang pala akala ko naman sa mga fancy restaurants, pero oh well ambisyosa ako, akala lang pala. Psh may pa-manahimik manahimik pa siyang nalalaman.

"Ano naman balak mong gawin dito?" Tinitigan ko siya ng masama, habang siya natatawa. Aba, mukha ba akong nakikipag biruan dito?

"Mag M-MMK tayo dito." Sagot naman niya, huh? Parang tv program yun diba? 

"MMK? Anong pinagsasabi mo?"

"MMK stands for Mag mumuni muni, Mag kwe-kwentuhan, Kakain." I just sighed. Daming alam eh, di ko alam kung ikakatuwa ko ba o ano. Joke HAAHAHAHAHAHA.

Di nagtagal, bumili kami ng corndog pati iced tea, since eto lang yung malapit. Nakakatamad na rin kase maglakad, ikaw kaya ipatakbo ko galing school papuntang park?! Sino hindi mapapagod diba?

"Tara dun tayo!" Hinila niya ko papunta dun sa bench at umupo kami. Habang ako todo bantay sa corndog ko, baka mamaya mahulog o ano. "So... Wala ka bang balak ishare kung bakit ka tahimik buong araw?" She asked while I took a sip on my iced tea. 

"May kailangan ba ko ishare?" I looked at her.

"Oo kase kaibigan mo ko at kaibigan kita, and since we're friends dapat mag damayan tayo kung ano man problema natin sa buhay diba?" Muntikan ko na mabuga sakanya yung iniinom kong iced tea sa sobrang tawa at gulat ko, I didn't expect that those words will came out from , after lahat ng pagtataray at pag iinsulto ko sakanya she still have the guts to stay and treat me as a friend, which makes my heart flutter. Buti pa siya naappreciate ako, eh yung bestfriend ko? Ayon nakitaan lang ng picture nakalimutan niya na ang pinagsamahan namin.

"What's funny? I'm dead serious sa mga pinagsasabi ko, I treat you as a friend even though you treat me as one of your mortal enemies. So come on spill it out, I'm ready to lend my ears to you." Dagdag niya pa.

I just sighed. "Sa totoo lang kase Amber, I really feel flattered on what you said because you treat me as a friend, don't worry I treat you as a friend too kahit hindi masyadong halos dahil I'm not that sweet like others. Kaya lang, medyo nahihiya ako sayo ngayon dahil nadadamay ka pa sa gulo namin ni Myungsoo, nasampal ka pa tuloy kahapon."

She just smiled, hala? Baliw na ba to? As far as I remember wala akong nakakatawang sinabi, teka baka naman yung mukha ko nakakatawa? "You know what? You don't even have to appologized. Sadyang naipit ka lang talaga sa sitwasyon na yun. I was shocked when you came, akala ko kami lang ni Sulli pinagtrtripan ni Jiyeon."

"Huh? What do you mean? Bakit nga pala kayo nandun? Tinext rin ba kayo ni Jiyeon?" I asked her curiously. Dami bang tanong? Pasensya na ha, curious ako bakit ba?!

"No, Jiyeon didn't text me. Nagpasama kase saakin si Sulli sa bookstore and while we're on our way to the bookstore, hinarangan kami ni Jiyeon. Tapos naguusap sila ni Sulli, wala akong masyadong naintindihan at narinig. The only thing clear na narinig ko kay Jiyeon is, wala daw libre sa mundo. Kailangan daw bayaran ni Sulli yung ewan basta parang ganun, tapos ayon parang may pupuntahan dapat sila ng bigla akong naki-epal, syempre baka kung saan dalhin si Sulli kaya sa huli, sinama na nila ako at pumasok kami sa room na yun." She explained, at dun ako naliwanagan na si Jiyeon talaga ang may pakana ng lahat na to. Siya yung nagpicture at siya rin yung nagbigay ng picture kay Sulli.

Hindi ko namalayan na sobrang lalim na pala ng iniisip ko kaya sinabunutan niya ko. "Aray!" Sabi ko habang tinitingnan ko siya ng masama. "Ano problema mo?!" I added, then she just laughed. "Nakatulala ka nanaman kasi." Inirapan ko nalang siya.

"Lagi kang bv, gusto mo mag joke ako?" Sabi niya.

"Kung mag jo-joke ka siguraduhin mong nakakatawa ha?" I replied.

"Ay wag na palang joke, mag bli-blind item na lang ako!" 

Tumingin nalang ako sakanya, habang nagiisip siya kung sino pwede niyang i-blind item, at sa wakas after 1 century, may naisip na rin siya. Palak pakan niyo naman!

"Okay blind item, sinetch itey? Okay class, today your having a quiz. Okay class, you may take your recess now, Okay class keep quiet!" She said while she's imitating a voice, at tawang tawa naman ako dahil kilalang kilala ko kung sino ginagaya niya.

"Si Ms. Lee yan no?!" Natatawang sinagot ko sakanya at natawa rin siya, si Ms. Lee nga daw, dahil walang araw na hindi siya nagsasabi ng 'okay class' minsan nga ibinibilang pa namin eh, nakaka twenty kaya siya sa isang period namin.

"Eh eto kilala mo? Is this the star section? Because I believe this section is a falling star!" Natatawa kong sinabi, with actions pa yang pangagaya ko huh. 

"HAHAHAHAHAHAHAH shet kilalang kilala ko yan! Si Ms. Kim yan also known as the fault in our stars!" Pareho nalang kami natawa, halos gumulong na kami sa lapag kakatawa habang yung ibang tao pinagsisitinginan na kami.

"Hay tama na nga, pinagtitingnan na tayo dito oh." Saway ko, at tumigil naman siya. "Nagbabasa ka ba nung The School files?" I asked her, pero napakamot nalang siya sa ulo niya. "The School files? Yung registrar?"

Natawa nalang ako sa sinabi niya, registrar daw HAHAHAHAHAH habang siya clueless pa rin.

"Stupid, anong registrar? Sa facebook kase yun, yung page na pwede ka anonymously mag rant, suggest or mag confess pa nga eh!" I said tapos siya naman mukhang amazed na amazed, ang loser talaga nito.

"May nag confess na ba sa The School Files?" 

"Oo naman, may nakikipagbreak pa nga!" Natatawa kong sinabi sakanya then I checked my phone, 5:47 PM na pala. Kaya sabi ko sakanya umuwi na kami dahil mag gagabi na.

"Pero Krystal, bakit kailangan pa idaan sa The School Files ang pag co-confess kung pwede naman ako mag confess right now?"