-5-

                “เรามาเริ่มต้นเกมส์ของเราดีกว่า” เขาสะบัดมือออกจากคอเสื้อของผู้หญิงตรงหน้าค่อนข้างแรง ส่งผลให้เธอผงะออกไป จีดีเดินไปนั่งลงบนโซฟาที่ถูกตั้งไว้ในห้องกว้าง ชายหนุ่มไขว้ขาก่อนจะจุดบุหรี่ขึ้นสูบ เขาอัดมันเข้าปอดด้วยท่าทางเคร่งเครียด สายตาของเขาจับจ้องไปที่เธอเพียงคนเดียว

                “นายมันชั่ว…” เธอพูดใส่หน้าเขา “หึ…แต่มันก็ชั่วตั้งแต่หัวหน้าแล้วล่ะ ฉันลืมไป” นั่นคือประโยคอันแสนจะร้ายกาจจากปากของซานดาร่า เมื่อนึกถึงสิ่งที่จีดีทำกับตัวเอง…และสิ่งที่ Black ทำกับ J!

                “การที่เธอเข้ามาใน Black Dragon เธอหวังว่าจะเจอคนดีอย่างนั้นเหรอ…โลกสวยไปหรือเปล่า” เขาหัวเราะ“ฟังให้ดีนะซานดาร่า Black Dragon น่ะไม่ได้โง่อย่างที่เธอคิดหรอกนะ…ฉันรู้ว่าเธอต้องการอะไรจากที่นี่…ฉันรู้ว่าในสมองเล็กๆ ของเธอกำลังคิดอะไรอยู่”

                ‘การที่คิดว่าตัวเองฉลาดพอที่จะล้มแบล็คดราก้อนได้ เป็นเรื่องของพวกไม่มีสมอง’

‘เธอไม่มีวันชนะแบล็คดราก้อนได้ไม่ว่าจะในฐานะของ S…ซานดาร่า…หรือน้องสาวของ J!’

และแล้วสองประโยคที่ผู้ชายตรงหน้าเคยพูดก็ผุดขึ้นในหัวเธอ ตอกย้ำให้เธอรู้ว่าเขารู้ทุกอย่างที่เกี่ยวกับเธอ!ซานดาร่าชะล่าใจไปเอง เธอคิดผิด รวมทั้งคิดว่าการที่มี ใคร บางคนหนุนหลังตัวเองอยู่จะทำให้สิ่งที่เธอกำลังทำอยู่ง่ายดายยิ่งขึ้น

“งั้นนายก็รู้สินะว่าฉันต้องการอะไร” เธอแค่นยิ้ม

“แค่ตัวฉันเธอยังแตะต้องลำบากเลย…แล้วเธอคิดว่าคนอย่างเธอจะสามารถฆ่าแบล็คได้อย่างนั้นเหรอ ?”

“แต่ใช่ว่าถ้ามีโอกาสแล้วฉันจะไม่ทำ!”

                “ฉันเกลียดคนอวดดีอย่างเธอ พวกโง่แล้วกระเสือกกระสนที่จะฉลาด…เกลียด” เขาพูดออกมาเน้นย้ำทีละคำ

                “ฉันก็ไม่ได้คาดหวังให้นายมามอบความรักให้ฉันอยู่แล้ว…จีดี” ดูเหมือนว่าซานดาร่าจะเป็นพวกปากดีอีกด้วย และนั่นมันกระตุ้นอารมณ์ของเขา

                “…ลองดูไหมล่ะซานดาร่า…อยากลองคาดหวังดูไหม หึ”

                “…” เธอจ้องเขาอย่างเคียดแค้น

                “อย่าจ้องฉันด้วยสายตาอย่างนั้นที่รัก…ฉันเสียใจรู้ไหม” เมื่อเธอจ้องเขา เขาก็จ้องเธอกลับเช่นกัน แต่มันคล้ายกับเป็นสายตาที่เธออ่านไม่ออก…ดวงตาของเขาดำสนิทและเต็มไปด้วยความเย็นชาไม่มีประโยคใดๆ หลุดออกมาจากริมฝีปากของพวกเขาทั้งคู่ จนกระทั่ง…

                “นายฉันให้เล่นซ่อนแอบนานไปแล้วนะจี…” ผู้ชายคนหนึ่งก้าวเข้ามาในห้อง ใบหน้าเรียวยาวของเขาเต็มไปด้วยท่าทีที่ไม่จริงจังนัก…เขาเดินเข้ามาก่อนจะหย่อนตัวลงข้างจีดี“ถึงเวลาของสุดหล่อแล้วสินะ”

                “มาพอดีเลย…จะได้มาช่วยกันตอกย้ำความฉลาดน้อยของผู้หญิงคนนี้”

ซานดาร่าเคยบอก…เธอเกลียดตัวละครลับ…เธอเกลียดเรื่องเซอร์ไพรส์…เธอเกลียดแบล็ค…และตอนนี้ความเกลียดของเธอรวมไปถึงทุกการกระทำของผู้ชายที่ชื่อจีดี!

                “อ้อ…ว่าไงสาวน้อย มีความสุขกับแก็งค์ของฉันไหม…EAGLE น่ะ” นั่นคือคำพูดทักทายของคนตรงหน้า

                “ทักทายกันหน่อยสิ S…นี่Victory” จีดียิ้มเหยียด

                Victory!?...เป็นไปไม่ได้ เธอฆ่าเขากับมือ

                “ฉันเกลียดนายจริงๆ จีดี หาคนมาเล่นละครเป็นฉันก็หาที่ความหล่อมันสูสีหน่อยก็ไม่ได้” อีกฝ่ายหัวเราะราวกับเป็นเรื่องตลก

                เขาวางแผนมาตั้งแต่ต้น…วางแผนให้เธอเข้ามาติดกับ…เขาวางแผนให้เธอขึ้นมาอยู่ในตำแหน่งผู้นำของ EAGLEอย่างง่ายดาย…ชายหนุ่มวางแผนมาตั้งแต่ต้น

                “…คราวนี้เธอรู้หรือยัง ว่าเธอไม่ได้ฉลาดเลยซานดาร่า…เธอโง่…โง่กว่าพี่สาวเธอซะอีก!”

                “นายมันชั่วช้าจีดี…ชั่วพอๆ กับแบล็ค เลวพอๆกัน!” เพราะเขาสะกิดปมในใจเธอมันเลยส่งผลให้การควบคุมตัวเองของเธอน้อยลง

                “บางทีฉันอาจจะชั่วกว่าแบล็คก็ได้ ใครจะรู้”

                “ฉันก็คิดอย่างนั้นนะ” Victoryพยักหน้าพลางพูดออกมา

                “ถ้าฉันหลุดออกไปได้ คนแรกที่ฉันจะฆ่าก็คือนายจีดี!”

                “เอาสิซานดาร่า ถ้าเธอคิดว่าทำได้” เขายิ้มกว้าง

                “แต่ก่อนที่เธอคิดจะฆ่าฉัน หาทางหนีฉันให้ได้ก่อนก็แล้วกัน!”

                “ดุเดือดมาก…” วิคตอรี่เอ่ยขึ้น นั่นทำให้เขาได้รับสายตาแข็งกร้าวจากซานดาร่าที่ตวัดมาทางเขา “อย่ามองหน้าฉันแบบนั้นสิบันนี่เกิร์ล…นายว่าเธอหน้าเหมือนกระต่ายไหม” เขาไม่ได้สนใจเหตุการณ์ตรงหน้าเลยว่ามันคุกรุ่นแค่ไหน

                “แกเริ่มน่ารำคาญแล้วว่ะ วิคตอรี่…ไสหัวออกไปดีไหม?” จีดีเลิกคิ้วข้างนึงเป็นเชิงคำถาม

                “โอเค โอเค…เชิญมีความสุขกับบันนี่เกิร์ลของแกไป แต่อย่ารุนแรงมากนักล่ะ” เขาหัวเราะ “แล้วก็…” แค่ชั่วพริบตาเดียววิคตอรี่ก็มีท่าทีเคร่งขรึมอย่างเห็นได้ชัด “พวกไทเกอร์ส่งการ์ดเชิญมาให้เราไปร่วมงาน ฉลองความสำเร็จ ของมัน”

                จีดีกำมือแน่นก่อนจะปรับสีหน้าอย่างรวดเร็ว “เฮดีส…เฮดีส…” เขาพึมพำชื่อของใครบางคนซ้ำไปซ้ำมา…

ขอบคุณทุกคนที่อ่านจบมาถึงตอนนี้...อย่าลืมติดแท็ก #blackdragon ให้รู้กันนะ ว่าอย่างน้อยก็รักเรื่องนี้

เคยสัญญาว่าจะแต่งให้ครบ 7 ตอนแล้วจะลงให้อ่านกัน แต่มันเหมือนถูกรั้งและเก็บไว้มานานเกินไป จนอยากจะโพสให้อ่านกัน

ฟิคเรื่องนี้เป็นฟิคที่ทั้งเฮและแบมรักมาก รักตัวละครทุกตัว พยายามกันมากๆ อยากให้ทุกคนรักเหมือนกันนะ :)

-BamHe-