Fred’s POV

          Isang bwan na ang nakakaraan simula nung naging barkada naming si Luhan. haha This guy couldn’t get any obvious. Kitang kita namin na gustong-gusto nya si Minjae. Hindi mo naman kasi sya masisisi, kahit kaya kami nagkagusto sa babaknita na yun. Maganda, mabait, palangiti at yung kasiyahan nya nakakadala, minsan lang sya magalit, pero pagnagalit yan… delikado, yung tipong mabubuhay sa katauhan nya si Hitler at isasagawa ang World War III… Scary. Iritada din sya… pero handa kami pag ganyan sya. Haha would you believe na alam naming ang menstrual cycle nya… haha umiiwas kasi kami sakanya ng onte yung tipong physical contact sakanya pag isang linggo nalang pag magkaka period na sya. Iritada kasi talaga sya pag one week nalang at dadatnan na sya. Natatawa nga kami kasi ang madalas nyang kinaiinisan samin pag hell week na nya eh si Greg. Natatawa kami kasi talaga naman ayaw nyang mapadikit sakanya ng kahit onte. Tinalo pa nya ang buntis na naglilihi tas hindi naibigay yung gusto nyang flavor ng ice cream. Hahaha napapaisip nga ako… kay Luhan kaya maiirta sya?! Naeexcite ako!! 4 days nalang at hell week na nya. Ano kayang magiging reaction nya?! Kawawang Greg. Hindi nanaman sya makakalapit kay Minjae. Ahaha

          Anyway, kumakain kami ngayon sa Tommy’s Grill, malapit to sa school kaya kahit lakarin namin okay lang.

          “Ei, CR lang ako sandali.” Sabi ni Mnijae. Nung nakaalis na sya… nagkatinginan kami nila Caleb… haha this is the time. Bwahahahaha!

          “Ehem… Luhan.” Sabi ko tas tingin kila Caleb.

          “Yeah?” matipt na sagot ni Luhan.

          “Pansin namin… iba ang tingin mo kay Minjae.” Sabi ko. Haha nasamid sya. Hahaha napaka obvious talaga. haha

          “Oo nga. Nagniningning mga mata mo. Shimmery Shinning splendid! Uma-aladin ka, chong.” Dagdag ni Greg.

          “H-huh?! Tingin bang?!” sagot nya. Puhahaha ayan na. namumula na ang muka. Tama nga kami.

          “Chong. Umamin ka na. nangangamatis na yang muka mo sa sobrang pula. Ayan oh. Nagmumura na yung muka mo sa sobrang pula. Hahaha” pangaasar ni Greg.

          “Halata ka na. amputi mo kasi. Magpaaraw ka nga kahit minsan. Hahaha may gusto ka kay Minjae nooh!!!” dagdag n Caleb.

LUHAN’s POV

          “Halata ka na. amputi mo kasi. Magpaaraw ka nga kahit minsan. Hahaha may gusto ka kay Minjae nooh!!!” pangaasar ni Caleb. Nako naman. Ganun ba ako kahalata? . Pero wala na akong magagawa alam na nila eh.

          “Masisis nyo ba ako? There is nothing to dislike about her.” Sabi ko. Tas bigla silang nagtawanan. Eh? Ano to?

          “Syempre hindi. Sa isang bwang pagsama mo samin, kitang kita naming na wala ka namang masamang balak sakanyang masama. Mapagkakatiwalaan ka naman eh.” Sabin ni Fred tas nag thumbs up pa sya sakin.

          “Unang kita ko palang sakanya sa classroom… nagustuhan ko na sya. Nagtataka nga ako sa inyo… bakit parang hindi kayo naaapektuhan sa ganda nya at sa mga bagay bagay na tungkol sakanya… hindi ba kayo nagkagusto sakanya?” ayun. I dropped the big question for them.

          “Nagkagusto.” Matipd na sagot nilang lahat.

          “Oh. Eh bakit ni isa sainyo wala manlang nanligaw o boyfriend nya ngayon?” tanong ko sakanila. Pero tinatawanan lang ako.

          “Nakakatawa nga ang rason kung bakit. Baka pati mayabangan ka sakanya.” Sabi ni Greg na medyo natatawa pa.

          “Bago ko sya nagng kaibigan, seatmate ko  muna sya… may sinabi sya sakin nun.” Sabi ni Caleb

          “Na sinabi din nya samin ni Franz.” Dagdag ni Greg

          “Tinitigan nya ako tapos sabi nya. Wag mo akong liligawan. Habang nakangiti, tas sabi pa, Lets be friends.” Sabi ni Caleb.

          “Okay naman na, tanggap na naming. Nakamove on na nga kami.” Sabi ni Greg. Napatingin ako kay Fred.

          “Chong, makatingin ka naman.” Sabi ni Fred

          “Ikaw. Bakit hindi mo niligawan?” sabi ko sakanya

          “Hindi ko na binalak. Alam ko kung san ako lulugar. At tsaka hindi ko saya type. May gusto akong iba.” Sabi nya habang nakangiti.

          “Pedo yan, Luhan. Haha.” Sabi ni Greg

          “Manahimik ka, tol. Baka upakan kita. At hindi ako pedo. Baka ikaw. At tsaka 3 years lang agwat naming.” Pagdedepensa ni Fred.

          “Whatever.” Sabay na sabi ni Caleb at Greg. Napatawa naman ako.

          “Takte. Magsasalita pa ako. Tahimik nga… So, Luhan. I have been her friend since I can’t remember, but I know there is something different about you. And from how she treats you. Tsk. Nakakapagselos. Kami ang una nyang nagging friends tas special ka sakanya. Madaya, chooooong~~~~” paghihimutok ni Fred. Pagtingin ko naman kila Caleb at Greg… aba. Nagtatatango nang naka sad face pa.

          Special bang? Ako? Special kay Minjae?

          “You may not see it, feel it or realize it… yet. But you are really special to her.” Dagdag ni Greg.

          “Madaya nga eh. Madaya!” pagmamaktol ni Caleb. Hahaha ang lalabo talaga nitong mga to.

          “Wag mong balaking saktan si Minjae… medyo marami-rami kaming gugulpi sayo.” Sabi ni Fred nang aka evil smile pa. Scary~~

          Mayamaya bumalik na si Minjae.

          “Sorry. Tumawag si Eugene eh. May kwinwkwento… uhm… anyare? Nakakatense naman ang atmosphere dito sa table natin.” Sabi ni Minjae… pagkadating kasi nya nanahimik na kaming apat.

          *Eugene Calling…*

          “Kamote. Kulit eh. Teka. Tumatawag ulit si Eugene. Alam mo naman to, matampuhin.” Dagdag ni Minjae tas umalis ulit sya sa table naming para kausapn yung Eugene… teka. Sino ba yun? Ano ba yun? Eugene ng Ghost Fighters o Eugene as in Eugene Domingo? Biglang nagsalta si Greg.

          “Tol, no hard feelings hah. Usapan lang naman yung kanina. Sinisigurado lang naming. Hahah Chill. Naningas ka na dyan.” Matawa tawa nyang sabi. Takte naman kasi tong mga to eh. Nakakaloko. Napatingin nalang tuloy ako kay Minjae habang may kausap sa Phone nya. *sigh* itong babaeng talaga to… Love ko na. hehe

=MONDAY=

MINJAE’s POV

          Oh lunes, sa umagang malamig… haha ang lamig! Grabe! Pero I like it. Matagal tagal na din naming kasama si Luhan… takte! Nagugustuhan ko na talaga sya. Eeeeekkkk! Madali nya akong napapatawa, nakakagaan ng pakiramdam pagnakikita ko syang nakasmile. Woooh! Smile palang busog na ako! Kainis! Kinikilg ako! Gusto kong iumpog yung ulo ko sa pader! Kinikilig talaga ako! Kamoteeeee!! ……… eh sya kaya? May nararamdaman na din kaya sya sakin? Nako, kung hanggang friend o kapatid lang ang turing nya sakin… hhhhuuuuuwwwwaaaaaahhh!! Amma cry my eyes out. Iiyak ako ng iiyak hanggang sa mag malfunction na ang mga tear glands ko… CHOS.

          Haha hindi ko naman gagawin yun. Ano ako tanga?! Haha kung ayaw nya sakin at hanggang friendzone lang kami… then… wala na akong magagawa. Ayaw kong pagpilitan ang sarili ko sa taong ayaw sakin… pero syempre… Love ko padin sya. Just because he doesn’t love me back the same way I love him… that doesn’t mean that I won’t love him na. hindi ko naman kailangan na masuklian… maganda nang mapagbgay noh! Hahaha mayaman ata to sa Love! Haha gusto mo, ilove din kita? (reader) hahah I LOVE YOU! Hahaha

          Anyway, drama ko lang yan ngayong Monday morning. Haha takte naman kasi! Walang klase! Hindi sumulpot si Sir Bansot.. este Sir Nadera. Tsk. Eh yung klase lang naman nya ang may klase ako tuwing Monday at Wednesday ng maga. Buti pa si Fred walang pasok ngayong maga. Ayan naggagala yung Koreanong yun. Mamaya pang 5:30PM ang pasok naming lahat at wala din kaming Coffee Shop ngayon. 1-5:30 kasi yun. Kamote. San naman kaya ako pupunta neto? Ayaw ko pa namang umuwi sa Boarding House. Walang tao dun ngayon. Tsk. Si Caleb umuwi sa apartment nila at matutulog. Si Greg umuwi din, si Franz hindi pumasok… Kami lang ni Luhan ang magkasama ngayon. ! Kinikilig ako! Kaso… talaga naman… juiceko! San naman ako pupunta neto? 10AM palang.

          “San kaya ako pupunta?” pagngungurob-ngurob ko… narinig ata ni Luhan. May inalok na lugar eh.

          “Gusto mo punta tayo sa bahay?” pagsasuggest nya.

          “Okay lang ba sa mga kasama mo dun?” walang pagtangg eh noh? Agad agadang ukang payag. kasi pagpumunta ako sakanila ngayon… aba! First time itey! Kailangang maganda ang kilos ko sa harap ng kung sinong kasama nya sa bahay… lalo na kung magulang nya. Hahaha mahirap na. Baka hindi magustuhan ni Future Mother-in-law at Father-in-law. Hahah damang dama ko, teh!

          “Wala akong kasama sa bahay. Solo lang ako dun simula nung lumipat ako sa SLU. Tara.” Pagaaya nya. Kamote! Ano to! Magbabahay bahayan kami! Hahah sya ang tatay at ako ang nanay! Waaaaahh!! Wala pa kaming baby?! Hahah baka gagawa pa kami mamaya! Haaha CHAROT.

(A/N: Italic = Minjae    Italic + Bold = si konsensya ni Minjae)

          “Aish. Ano  ba, Minjae! Naaano ka na! naloloka ka na! parang pupunta ka lang sa bahay nila. Baka magchichillax lang kayo dun. Assuming naman, teh.”

          “Heh. Alam ko naman yun. Wag kang ano! Minsan na nga lang mangarap eh.”

          “Anong minsan. Sinong niloko mo. Gamit na gamit na ang utak mo sa mga kakaimagine mo ng sweet moments na ginagawa mo tungkol sanyo ni Luhan mo.”

          “Eh ano naman. Makisama ka na nga lang! gusto mo din naman! Rereklamo ka pa dyan. Shuuush you!”

          “Ano ka. Hindi ko kaya gusto… hmmm. Okay… gusto ko… pero very light lang… very very light lang. basta!”

          “Tamo to. Aamin ka din  naman. Kung ano kasi ang gusto ko, gusto mo din. Ako kaya ikaw. Makikipagtalo ka pa sakin. Iisa lang tayo!”

          “Oo na. oo na. tama na. muka na tayong tanga neto sa ginagawa natin.”

          “Oo nga. Takte nam---“ natigilang ako nagsalita si Luhan eh.

          “Hey. Minjae. Are you okay? Parang ang lalim ng iniisip mo.” Takte. Nakakahiya.

          “Hah? Ano hindi naman. I’m just having a clever conversation with myself. Haha” sabi ko nalang.

          “Sir aka talaga. Haha” sabi nya. Ano ba yan. Nagliliwanag nanaman tong lalaking to! Ang gwapo talaga. Kinapitan nya kamay ko at sabay kaming pumunta sa carlalu nya. Yes, may car sya. Hellooo~~~ chinese. You know… Wealthy. haha