LUHAN’s POV

          “Luhan?!” napalingon ako at bumulaga sakin si Kriz. Itong taong to hindi manlang nagpasabi na pupunta dito sa Pilipinas.

          “Yo, Wo Yi Fan.” Nagbatan kami. Bro-hugs ba.

*IMAGININ NYO NALANG THAT THEY’RE TALKING IN MANDARIN*

*MARUNONG DIN SILANG MAGTAGALOG PERO HINDI ALAM NI MINJAE. SO SI LUHAN LANG ANG KINAKAUSAP NYA PAGNAGSASALITA SI SIYA*

          “Kamusta na? anong ginagawa mo dito?” pagtatanong ko.

          “Long vacation. Pupuntahan ka na sana namin, eh may nakasalubong kaming mga chaka babes na pinaguusapan tong White Paradise na to. Maganda daw. Kaya pumunta na kami ng wala ka. Hahah Sorry, Luhan.” At medyo nagtatawa pa sya.

          “Namin?! May kasama ka? Kasama mo sila Auntie?”

          “Sira. Hindi noh. Makakapagganito ba naman ako kung kasama ko sila Mommy. Yung tropa ang kasama ko.” Kasama nya ang tropa? Panong?

          “Pinayagan kayo? As in kayo lang?” nakakabigla naman tong mga to.

          “Oo. Galing naming noh.” Proud na sabi ni Kriz gege

          “Nice~~ asan sila?”

          “Papunta na dito. Mga gustong maglangoy sa dagat eh.” Natatawang sabi nya. Napatingin sya sa likod ko.

          “Oh. Hi, Stalker.” Biglang sabi ni Kriz gege. Aw. Nalimutan ko si Minjae. Hala. Nainis ata.

          “Just because I took a few pictures of you that doesn’t make me a stalker… especially NOT. YOUR. STALKER.” Hala. Nagtataray na. nagalit ata.

“Minjae, this is Wo Yi Fan, Yi Fan this is Minjae.” Sabi ko.

“Kriz will be fine.” Pagsingit ni Kriz gege. Wala. Asar itong si Minjae. Nagienglish na eh.

“Whatever. People like him is not worth knowing, he is too arrogant. Luhan, mauuna na ako sa cottage.” Paalis na sana si Minjae pero kinapitan ko sya sa braso.

“Hey~ he is not that bad. Palabiro lang talaga yang si Kriz gege.”

“Pakilala natin sya sa tropa.” Pagsingit ni Kriz gege.

“Oo nga. Matutuwa to.” Sagot ko kay Kriz ge.

“Sabi ni Kriz kasama daw nya yung iba pa naming barkada. Tara, papakilala ka naming.” Tuwang sabi ko kay Minjae.

“I don’t want to.” Maikling sagot nya.

“Come on. It’ll be fun, I promise after that we can go back.”

“I trust you, Luhan. You know that. (sabay tingin ng masama kay Kriz gege) it’s your arrogant friend that I don’t trust.” Mataray na sabi nya. Ang moody naman nya ngayon.

“Don’t worry. I’ll be here.” Tas nagsmile ako sakanya. Madala ka naman. Maya maya may mga bumabanggit ng pangalan ko.

“LUHAN?! LUHAN GEGE?! GEGE!” paglingon ko… laking tuwa ko at yung tropa nga!

“Yow! How are you guys?” sabi ko sakanila.

“We’re fine. Very fine…” sabi ni Tao na ginegesture yung katawan nya. Mga topless kasi tong mga to. Maglalangoy nga diba?

“You never change, do you?” sabi ko kay Tao.

“Shut up, Panda-man.” Pambabara ni Xiumin

“Squirrel.” Sagot ni Tao. Hindi na nagbago tong mga to eh.

“I think we are the ones who should ask you that question. HOW ARE YOU?” dagdag pa ni Xiumin

“Okay lang naman ako. Masaya naman ako dito kahit solo flight ako. Ayos nga din yung mga kaibigan ko ngayon. Masaya silang kasama.”

“Kasama ba sa mga kaibigan mo yang babaeng kasama mo?” sabi ni Lay. Napatingin ako kay Minjae. Muka syang naeewan.

“Oo. Sya nga yung una kong naging kaibigan dito.” Sabi ko sakanila. Narinig ko namang nagsalta si Tao na kinakausap si Kriz ge.

“Gege. Diba yan yung kasama mong Chix kanina. Yung sabi mong pinicture-ran ka?” tanong ni Tao kay Kriz gege.

“Oo. Sya yun. Ganda nga eh.” Sagot ni Kriz gege aba ano. Parang wala ako dito. Nakatingin pa sila kay Minjae.

“y.” Sabi ni Tao. Takte ah. Hampasin ko nga sa braso.

“Wag nyo ngang pagusapan ng ganyan yung kaibigan ko. Babatukan kita, Tao eh.”

“Sorry naman.” Sagot nya sakin. Ipakilala ko nalang si Minjae.

“Luhan, I’m not really comfortable in this situation. Can I go now?” niyayakap ni Minjae yung sarili nya. Naman eh.

“You guys, this is Minjae…. Minjae this is Lay, Xiumin, Chen, and Tao… Xiumin and Chen here are Korean like you.” Tapos sabay na nag Annyonghaseyo yung dalawa kay Minjae.

Nagbow ng kaunti si Minjae at YEAH lang yung sinabi nya. Nako. Hindi na to maganda. *sigh* pano kaya to.

“Babe?!” huh? Sino naman to? Bat nakatingin sya kay Minjae? Tiningnan ko si Minjae Mukang gulat na gulat sya… na… masaya?

“Babe?!... OH MY GOSH! It is you! DONGWOOO-YAAAAAHH!!” tuwang tuwa ng sigaw ni Minjae. Kilala nya? Bat Babe ang tawagan nila? Boyfriend? ANG GULOOOOO!

“Luhan gege. Yung chika babes mo may boyfriend pala. Kala ko ikaw?” pagtatanong ni Chen.

“Manahimik ka nga. Malay mo naman barkada nya. Sobrang friendly kasi yan.” Defense mechanism. Ayaw ko kayang isiping boyfriend nya yan. Masakit.

“Chong. Mukang boyfriend nga. Ayun na si Princess mo oh. Nananakbo na kay Frog Prince nya.” Dagdag pa ni Tao. At ayun na nga.

“WWWAAAAHHH!! BOGOSHIPOO, DONGWOO-YAAAH!!” sigaw ni Minjae. Ayan. Magkayakap na sila.

“Gege. I miss you daw sabi nya dun sa lalaki.” Sabi ni Chen

“I understand Korean, Chen. I know.” Sagot ko sakanya. Naman eh. Bakit ganun. Bat may ganyan-ganyan. ANG SAKIT.

Naguusap sila ngayon. Pero magkayakap padin. Ano ba! Masakit na hah. Nakakainis. Nakapout pa si Minjae. Sino ba kasi tong Dongwoo na to. Muka namang unggoy. Bwisit.

“Oh. Chill lang, Luhan.” Sabi ni Kriz gege. Wala. Hindi ko sya pinansin. Nakatingin lang ako kila Minjae at yung sa Unggoy na to.

ACK?! O_O

ba-bakit… bakit nya hinalikan si Minjae? At bakit hindi manlang pumalig si Minjae? Ano to? Sila ba talaga?

“Sabi ko naman sayo boyfriend nya yan eh.” Nakakaasar na sabi ni Chen.

“Sabing tahimik. Babanatan kita.” Asar na sabi ko. Nakita ko nalang na nagtatanggal ng damit yung lalaki… at… pinasuot kay Minjae. After nyang ipasuot kay Minjae yung Polo nya… napatingn sya dito. Itong unggoy na to. Babanatan ko to. Nakakainis! Nagusap ulit sila ni Minjae. Para nagulat din sya na nakatingin kami sakanila.  Maya maya pununta na sila kung saan kami nakatipon-tipon ng  tropa… nakakainis… ako lang ba to… o nagiinit ako sa itsura ni Minjae… ugh. Naiinis ako sakanya pero ang hot nya.

“You guys, this is Dongwoo. He is my bestfriend since I was a baby… (muka syang natatawa) and my ex-boyfriend.-------Dongwoo-yah, this is Xiumin, Lay, Tao, Chen and… Kriz.” Aba ano. Hindi ata ako ipapakilala.

“…and this guy right here is Lu Han. He is my closefriend and classmate… he is also friends with Joon.” Dagdag pa nya. Buti naman at pinakilala ako… pero nakakanis padin. Ang dae kong gustong itanong! Sino ba tong lalaking to?

“If he is your EX-boyfriend… then why did he kissed you?” ack?! O_O bakit ko tinanong yun. Nakakahiya! Pero straight face padin ako… pero yung totoo… inuumpog ko na yung ulo ko sa isang coconut tree sa utak ko. Me and my big mouth.

“Us being like that is pretty normal.” Eh?! Ano daw? Normal yung pagkikiss nila?

“You see… bata palang ako… magkasama na kami nito ni Dongwoo. Gusto pa nga ng parents namin na kami nalang ang magkatuluyan… so we tried being in a relationship… pero hindi nagworkout. Hindi kami pwede. Para lang kaming magkapatid na ewan na super close. Basta. Malabo. When we were kids we always play bahay-bahayan. We kiss each other… because that’s what husband and wife’s do. Pero hindi kami gumawa ng masgrabe dun… haha you know… making babies. (natatawa pa sya) So in the end, we broke up, with no fights… but we still acted the same. Basta. It’s complicated.” Okay… medyo nalinawan ako. Pero I still don’t get why they are doing that. I just remain silent.

“Anyway, sasama muna ako sakanya. Luhan, pasabi nalang sa iba hah. Babalik din ako agad. Ang camera ingatan. Okay.” Peste umakbay pa tong s unggoy.

“Bye.” Sabi ni unggoy. Nakakainis to ah. Nangaasar pa eh. Maya maya may nagsisisigaw. Ano ba! Lalaki nanaman ba?! Si Minjae nanaman ba ang tinutukoy nito?

“NOONAA~~~!” paglingon naming dun sa sumigaw.

“Korean nanaman?!” sabi ni Tao… mukang nagrereklamo. Natingnan tuloy sya nila Xiumin at Chen ng masama.

 “Sungjong-ah?!” ayan. Nanakbo na yung lalaki kay Minjae… ugh. Napahilamos nalang yung mga kamay ko sa muka ko. What’s with her, boys and skinship? Nakakairita na hah. Kinarga na sya nung Sungjong.

“Gege. Ang dami namang lalaking kilala ni Minjae.” Sabi ni Lay. Pero hindi ko nalang pinansin.

“Wah! Sungjong-ah. You’ve grown!” sabi ni Miinjae habang ginugulo yung buhok nung lalaki.

“Pati din naman ikaw, noona! Mas lalo kang gumanda! NOONA, LETS GET MARRIED!” eh?! O_O anong let’s get married? Bakit tumatawa pa si Minjae?! ANO TOOOOOOO!!! >_<

“Arasseo. Arasseo. Put me down now.” Sagot ni Minjae. Ano daw? Payag sya? OH HINDEEEEEEEEEE!!!!

“Hah! In your face, hyung!” may ngiting tagumpay pa tong lalaki na to. Nakakainis. Uupakan ko to. Sumosobra naaaaaa---ah?! May nagtext. Huh?! Si Fred?

“LUHAN, BUMALIK NA KAYO DITO NI MINJAE

          MAY NANGYARI KAY EUGENE. SI MINJAE LANG

          ANG MAY ALAM NTO.” --- FRED

Hala. Anong nangyari? Aalis na sana sina Minjae nang tinawag ko sya ulit.

“Minjae, kailangan nating bumalik, Urgent daw sabi ni Fred.” Sabi ko sakanya. Medyo nagpapanic ako. Ano kayang nangyari. Bat si Minjae lang ang may alam.

“Pero… kasama ko pa sila…” tinuturo pa nya yung dalawang asungot na kasama nya. Pinakita ko nalang yng message ni Fred sakin… pagkabasa nya… hala. Medyo namutla si Minjae. Humarap sya bigla dun sa dalawang lalaki.

“Eugene’s in trouble. I need to go. Sorry, I’ll see you guys next time. (Kiss sa pisngi dun sa dalawang asungot) tell the other I miss them… and I still love them to bits. Bye.” Out of reflex… maybe? WWWWAAAHHH! DEFENSE MECHANISM! Nung humarap sya sakin… kinuha nya yung kamay ko ay nanakbo na kami.

Salamat, Eugene!!!! Pero ano nga kaya ang nagyari sakanya at si Minjae lang ang nakakaalam.