=LUHAN’S CRIB=

LUHAN’s POV

          “Huwwaaaaw! Gantong-ganto ang gusto konoog bahay!” sabi ni Minjae. Simple lang kasi ang bahay ko… pero sobrang lako nya para sa iisang tao. Plain colors lang ang kulay ng interior ng bahay ko. White, Gray, Black at touches of Red…

          “Oi, Luhan. Pag may kumikitag kabuhayan na ako at ayaw mo na sa bahay na to… sakin mo nalang ibenta hah. Gusto ko talaga to. Hindi na pati ako mahihirapan. I like it the way it is. Hahah House and Lot.”sabi nyang nakatingin sakin. Seryoso syang gusto nya to? Haha if I ended up marrying her, this house will be hers. I thought. Sabay umupo kasi sa sofa.

          “Sige. Gusto mo sayo na to.” Sabi ko

          “Haha. Yabang! Sra ka talaga.”

          “Gusto mo ba talaga to?” tanong ko sakanya

          “Oo.” Matipid na sagot nya habang tnitingnan ang buonog paligid nya. *sigh* ang ganda nya talaga.

          “Balang araw mapapasayo to ng walang kahirap-hirap.” Sabi ko then I lean my head to her shoulder .

          “Haha. Bibigay mo talaga to sakin? Oi. Hindi ako tumatanggi sa grasya… basta Legal. Ahaha” sabi nya. Kinikiliti pa nya ako, pero hindi nya ako tinulak o pnaalis sa pagka-lean ng ulo ko sa balikat nya. I like it here… it feels… perfect. Then again… kailangang lumevel up. So habang kinikilt nya ako I purposely slide to lay my head to her thigh. (Oi. Mga nilulumot na utak dyan. Tsk. Humhiga lang eh.) … tnitigan ko sya. Grabe ang ganda nya. Kahit dito nalang ako habang buhay basta kasama ko sya. SUPER SOLB NA SOLB NA AKO!!! Tinalo ko pa ang nanalo sa lotto!

          “May nakikta ka bang kulangot?” tanong nya sakin. Hahaha iba talaga to. Asa kalagitnaan ako ng pagpapantasya nya… bgla biglang magtatanong kung may nakikita akong kulangont sa ilong nya. Hahah lokoloko talaga to. Kinuha ko yung left hand nya. (A/N: nakahiga si Luhan sa left thigh ni Minjae so left hand nya ang malapt sakanya. Magtaka kato kung right. Mahirap yun. Try nyo.)

          At inilagay sa dibdib ko. Sana maramdaman nya yung mabilis na heart beat ko. Sana ganito lang palage. Haha tas tinitigan ko ulit sya.

          “HOY! Mr. Lu Han from Beijing, China. Hindi ka naman ganito ka lambing pagasa school tayo, bakit ka ganito ngayon hmmm… hmmm.” sabi nya habang nagme-make face.

          “Walang lang. masarap lang sa pakiramdam na may kasama ako dito sa malaking bahay na to at may kausap ako… magtaka ka kung nagsasakita ako dito magisa… Medyo lamungkot kasi kapag ako lang magisa…” nung nakatingin ako sakanya parang muka syang nalungkot… tas nagsoft yung expression ng muka nya.

          “Pagmagisa ka… tapos… gusto mo ng kasama wang kang magalinlangang… tawagan o itext… ako.” Sabi nya sakin with the most gentle expression in her face. Nakakainlove tong babaeng to.

          “Alam mo. Ikaw palang ang nadadala ko dito sa bahay na to.” Sabi ko habang nakangiti.

          “Totoo?”

          “Oo. Hehe” tipid na sabi ko. Tigla kaming nagkatitigan… tapos hinaplos nya yung buhok ko. Nakaramda ako ng kung ano sa puso ko na hindi ko maexplain pero… ang gaan… ang saya ko.

          “Ang lambot ng buhok mo.” Sabi nya habang pailt ulit na hinahiplos yung buhok ko. Takte… sa sobrang saya ako… hindi ko namalayan ng nintertwine ko yung mga kamay naming at hinawakan ko ng medyo mahigpit… bigla tuloy syang tumigil sa paghahaplos ng buhok ko. Tsk. Nabigla din naman ako sa ginawa ko eh.

          “Aba ano. Sumosobra ka na sa kalambingan mo. Kinikilig na ako hah!” sabi nya habang pinipisil yung ilong ko.

          “Aray naman! Malambing naman talaga ako ah.” Sabi ko habang hinihimas ko yung ilong ko. Medyo masakit kasi.

          “Utot mo blue! Tsk. Luhan… may makakain ba dito o kaht anong maluluto? Nagugutom na ako.” Tapos nag-pout sya. Pero magkahawak padin kami ng kamay hah. Hindi padn nya tinanggal!

          “Tara sa kitchen… baka may maluluto dun.” Sabi ko at hinila sya pa punta sa kusina. Nung nakarating na kami sa kusina bnitawan ko yung kamay ko, bumeretso naman sya sa pagtingin sa mga cupboards… mukang natiglan ata sya. Bigla syang humarap sakin at nagpamaywang.

          “Wow hah. Kung makasabi ka naman nang “BAKA MAY MALULUTO” eh parang walang laman yung kusina mo. Eh sa itsura neto talo mo pa ang sari-sari store eh… umain ka nga. Magisa ka ba talaga dito?” at tinaasan nya ako ng kilay. Eh totoo naman kasi talang magsolo lang ako dito. Ang kulit naman kasi ni mommy. Lagi akong pnapadalan ng mga grocery every week. Ayan! Naipon. Eh hindi naman ako kumakain dto ng madalas.

          “Mag-isa lang talaga ako dito. Promise.” Sabi ko.

          “hmp. Sige na mga. (tas humarap sya sa mga cupboards) you don’t mind if  cook some of your pasta, right?” tanong nya.

          “Oo naman. Kuha ka lang ng kahit anong gusto mong lutuin. Basta may makain tayo.” Sabi ko. At ayun. Kung ano ano na ang pinagkukuha. Maya maya nagsuot nan g apron at nagsimula na syang mag luto.

MINJAE’s POV

          Ugh. Pesteng buhok to oh. Sa sobrang gutom ko wala na ako kaninang pake kaya hindi ko na tinali… ayan… mapirap! Ano bang buhok ka! Wag ka ngang pahara hara dyan sa muka ko habang nagluluto. Guptin kita dyan eh. Ugh. Ayan kinausap ko na. peste!

          *ihip ihip sa hair* waaaah! There is no use. BV

          “Asih!” pagrereklamo ko.

          “Oh. Naaano ka dyan?” pagtatanong ni Luhan… nagluluto na kasi ako. Kakatapos ko lang i-minced yung bawang… aba. Kung hawakan ko ang buhok ko ngayon kahit na maghuhugas pa ako… dadakit ang amoy ng bawang sa buhok ko… tas sa pa tong gwapitong to! Sobrang iba sya ngayon. Ang sarap… ang sarap… iuwi sa bahay at gawing pet sa sobrang ka-cute-an!  Para syang pusa kung maglambing! Ang touchy nya! Eeeekkkk!! I like. Haha ……. Pero promise… nakakaperwisyo na talaga tong buhok na to.

          *ihip ihip ulit sa hair*

          “Peste naman kasi tong buhok kong to! Ugh! Luhan. Marunong kabang magtali ng buhok? Patali naman, asa bulsa ko yung pangtali.” Tapos humarap ako sakanya… aba. Nakatulala lang.

          “Itali mo buhok ko… puhleeeease.” Tas nagpout ako. Aba. Luhan. Madala ka naman sa pagpapakyut ko. Mahirap to hah, nagluluto ako.

          “Eh.. A-ano. Hindi ako magaling magtali ng buhok.” Sabi nya tapos nagkamot ng ulo.

          “Hindi ko naman kailangan ng magalng magtali. Kailangan ko lang ay marunong.” Sabi ko sakanya habang lmalapt ako sakanya.

          “Bahala kang magmukang balw pagtnalian ko yang buhok mo.” Sabi nya. So, tumalikod na ako sakanya para simulant na nya.

          “Okay lang. ikaw lang naman ang makakakita at tsaka wapakels kung may bang makakita… gutom ako… nagluluto pa.” sabi ko… ayan na… sinimulan na nya ang pagkua ng buhok ko… ….. ….. ….. ….. …. ….. …. ….. juicekoooo!! Sobrang bagal! Gutom na ako! Yung niluluto kooooo!

          “Uuuhmmm… Luhan, buhok lang yan… hindi yan babasaging bagay. Wag kang matakot na masabunutan mo ako ng kaunti… kasama yun sa process ng pagtatal ng buhok… normal lang yan… yung pangtal ko pati asa bulsa ko. Kuhanin mo nalang, mangangamoy bawang yung skirt ko pag ako ang kumuha.” Pagkasabi ko nung bigla syang natiglan… at nakarinig ako ng pag… lunok??! Ano sya kinakabahan?

          “Bulsa mo?” naiilang nagpagsabi nya.

          “Malamang. Alangang sa bulsa mo?” sabi ko

          “A-ano… sure ka bang okay lang napasok ko kamay ko dyan?”

          “Duhh. Oo naman. Issabi ko ba syo kung hindi. Haha wag ka ngang ano dyan. Bilsan mo na. kung ayaw mong kumain ng pagkaing sunog ang lasa mamaya.” Pananakot ko sakanya. Haha ayun. Nararamdaman ko na ang kamay nya. Puahah. Natatawa ako. Kinakabahan to. Iniiwasan nyang mapadikit yung kamay nya sa hita ko. Ang monta naman neto. Parang kaniina lang hindi sya nakaunan sa hita ko. Batukan ko kaya to.

          “Ayan. Okay na.”

          “Salamat, Luhan.” Tas humarap ako sakanya at nagsmile. Haha at nagsimula na akong magluto ulit.

LUHAN’s POV

          Nung hinarap na sakin ni Minjae yung niluto nyang Carbonara… WAH! Mukang masarap! Amoy masarap! Nakakpanglaway! Sure… masarap tong sobra.

          “Chajang! Carbonara ala Kim Minjae” sabi nya.

          “Jal mok guessumnidaaaaa~~~!” sabi ko

          “Push lang. kukuha lang ako ng mga pagkakainan natin. Pero hindi ko na pinansin yung snabi nya. Ginamit ko na yung serving… fork? Whatever. At sinmulang kumain. Nung pagkasubo ko ng isa… CLOUD9! Ang sarap!

          “HHHHHMMMMMMMMMMMM! Ung surup!”

          “Aba hoy! Luhan from Beijing, China! Hindi ko snabing sayo lang yan. Kaya wag mong solohin. Share tayo dyan! Takaw-takaw!” sabi nya. Pero hindi ko padin pinansin.

          “HOY! Uso gumamit ng tamang plato at tinidor. Wag mong gating yung serving… fork? Whatever. Ano ba! Share tayo. Ako ang luto nyan.” Sabi nya.

          “Bakit pa kasi kumuha ng plato. Eh di share lang tayo dito. Amin na nga yang tnidor (sabay kuha nung isang tinidor sakanya at kumuha ng carbonara) oh. Aaahhhh” sabi ko. Gusto ko kas syang subuan.

          “Pano kung ayaw ko?” tanong nya… hawak pad nya yung mga plato at isa pang tinidor.

          “Eh di akin nalang tong lahat.” Tas sinubo ko yung dapat na sakanya.

          “Ugh. Unfair! Naman eh. E d share tayo sa tinidor?” pagtatanong nya ulit.

          “Oo, tinidor lang naman eh. Kayo nga nila Fred at Caleb nagsheshare sa isang boteng tubig, tapos ako tinidor lang, tapos dalawa lang tayo ayaw mo pa.” naman eh. Sila nagsheshare! Ako din. Gusto kong maging kashare mo!

          “Ang duga! Malay ko bang na okay lang pala sayong magshare ng mga ganung bagay. At tsaka dapat mo akong bigyan. Yan kaya ang bayad mo sa labor ko! Oi. Mahirap magluto hah! Tsk. Amin na nga yang tinidor.” Pero niwas ko yung tinidor.

          “Gusto ko susubuan kita.”

          “Luhan. I have hands. Ito nga ang gamt ko sa pagluluto nyan. So I’m capable of feeding myself.” Sabi nya. Pero being a stubborn guy I am… umiling lang ako. Kumuha ulit ako ng carbonara.

          “Isusubo mob a tong tinidor na may pagkain o hindi ka makakakain. Naglalambing lang naman ako.” Nagpout ako after.

          “Isa kang malaking kamote, alam mo yun? Laki mo!” sabi nya at isinubo yung pagkain. Hahaha ang cute! Paulit ulit kaming nagiindirect kiss! Hahaha ang saya ko! Snusubuan ko yung saril ko at s Minjae hanggang sa maubos namin yung niluto nya.

          “Oh. Bilang ako ang nagluto… ikaw maghugas.” Tapos isinuot nya sakin yung apron at medyo tinulak ako papunta sa mga pnagkainan naming. Naks. Para kaming magasawa! Tamo tong babaeng to. Makakasalan ko talaga to.

          “Sige.” Tas nagsimula na akong maghugas. Pumunta naman sya sa Sala at nanahimik dun.

          Nung tapos na akong maghugas 2:30PM palang… nagpunta ako sa sala… ayun si Minjae… nakahlata sa sofa… tulog…

          “2:30 palang naman makatulog nga din. Magaalarm nalang ako ng medyo maaga para hindi kami malate kay Ma’am Talisic.” Tas tiningnan ko si Minjae…

          “Ano ba yan. Hirapan naman ang ulo neto sa pagtulog…” itinaas ko yung ulo nya para makaupo ako at unanan nya yung hita ko… buti hindi sya nagising… matapos kong iset yung alarm… natulog na din ako.

          Hhhaaayyyy… ang sarap para kaming bagong kasal… hihi kelan kaya kami nagkakaanak. Hahah joke lang.