Dismissal na.

Lahat ng estudyante atat ng umuwi kaya todo ligpit na sila.

Si Nadz, nauna ng umalis. May pupuntahan pa raw kasi siya kaya ‘di muna didiretso ng dorm.

Si MJ naman, nakaupo pa rin sa kanyang pwesto kahit naligpit na lahat ng mga gamit niya.

Hinihintay niya kasi si Anj na matapos sa pag-aayos pero itong si Anj ay lalo namang nagpapatagal.
Sinasadya yata.

‘Hay naku! Bakit hindi pa rin umaalis ‘tong mokong sa likod ko? Kanina ko pa nilalabas-pasok ‘tong mga gamit ko ah? Hayyyy!’ iniisip ni Anj habang nanlilisik ang mga mata at nakatalikod kay MJ.

“Anj, sabay na lang tayo umuwi sa dorm ah. Sasamahan na kita papunta sa room niyo tutal wala naman si Nadz,” nakangiting sabi ni MJ.

No comment lang si Anj when she suddenly stood up and carried her handbag while she held some books in front of her.

Nagmadali siyang lumabas ng classroom at binilisan pa ang lakad while si MJ ay dali-dali namang sumunod.

♥ ❤ ❥ ❣ ❦ ❧♥ ❤ ❥ ❣ ❦ ❧♥ ❤ ❥ ❣ ❦ ❧

Sa lobby……

“Girls! Si MJ!”

“Oh my MJ!”

“OMG!”

“OM~J!”

Maraming tao ang nakaupo sa sidebenches.
Of course, including girls na ‘di magkamayaw sa pagtitig at paghiyaw kay MJ

---na sinusundan si Angellie.

May isang babae nabunggo sa isang corner dahil todo titig kay MJ.

‘Yung isa ring babae, natapon ‘yung juice na hawak.

‘Yung isa naman, nasampal ‘yung katabi sa sobrang kilig.

However, balik tayo sa MJELLIE scene.

While walking like thunder, Anj kept staring at her back to see if MJ was still following her.
When she was about to face him back, she suddenly saw him smiling………so cute and so sweet.

Wait.

A feeling of something occurred all of a sudden.

Oh yes, she hated that guy.........
..........but she couldn’t ignore that “killer smile.”

Ikaw ba naman ngitian ng isang super heartthrob ng campus, hindi ka ba kikiligin?

Syempre, napangiti rin si Anj kahit konti.
Pero hindi eh, she really planted a great hatred to that guy.

Probinsyanong jologs, manyak at ngayon stalker naman yata ang labas.

Her smile just turned to a smirk then faded away when she realized she should not be smiling back like that.

She shook her head at sa sobrang guilty, tinuloy na lang niya ang paglakad…pagtakbo na pala.

Unfortunately..........

..........one of her high-heeled shoes slid sideward in a slippery part of the marble floor of the lobby making her lost her balance. (Ouch!)

Buti na lang naabutan siya ni MJ……….pero hindi para TO THE RESCUE or para saluhin.

But, para makita siya na madulas nang tuluyan.

Hindi nakaabot si MJ.

So pity Angellie.

“Aray! Huhu… Naku naman, ba’t pa nangyari ‘to… huhu,” Anj cried with pain……….still in her slipped position on the floor.

MJ ran quickly towards Angellie and kneeled beside her.

“Anj! Ayos ka lang ba? Sorry, hindi kita nasalo. Ang bilis mo kasi maglakad eh. May masakit ba?” MJ’s concerned voice.

Seeing Anj holding her left foot, MJ tried to reach.
When he was about to touch it, Anj suddenly slapped MJ’s hand preventing it to touch her.

“Hoy! Sino may sabi sayong hawakan mo ko ha? At…wag ka ngang makatitig nang ganyan!” Anj didn’t know what she had just said. Parang sinasabi ng isip niya na ‘Wag mo kong titigan nang ganyan dahil matutunaw ako!’ parang ganun.

Kaya lang, ba’t ganun nasabi niya?

Patay!

Hindi dapat siya nagbabait-baitan kay MJ.

“Ha? Bakit?” MJ was so confused.

“…uhm…baka lang…baka mahawa ako ng kung anumang sakit mo!” palusot ni Anj.

Ano yun?

Wala namang sore eyes si MJ, ba’t mahahawa siya ng kung anuman through eye contact ‘diba?
Wala ng masabi pa si Anj kaya agad siyang tumayo.

“Aray!”

FAILED.

Hindi nga pala siya makatayo sa sobrang sakit ng paa niya.

“Anj! Wag mo pilitin sarili mo makatayo, masakit ‘yan. Tingin ko kailangan mo magpacheck sa clinic. Halika at bubuhatin na lang kita,” MJ didn’t hesitate to help Anj.

Si Anj, hindi mapakali. Hindi rin niya alam gagawin, kung sasabunutan ba niya si MJ para pigilan siyang buhatin o kung sasampalin ba niya or what.

She was looking at MJ’s face, cute face, when she suddenly felt like she elevated higher from the floor.

Binuhat na pala siya ni MJ.
Hindi na lang siya pumalag at kumapit na lang with her hands surrounding MJ’s neck.

‘Mas cute naman pala siya sa malapitan. ‘Yung mga mata niya medyo singkit pero very impressive,’ nagsalita na naman sa isip si Anj while she was staring closely to MJ’s face.

Nung humarap si MJ sa kanya, nagulat na lang siya at nanigas for a while.

Nagtitigan sila for seconds at bigla na lang ngumiti si MJ.

He then focused his eyes on the way and continued walking to the clinic.

END OF CHAPTER 4