Hindi makatulog si Kim sa unang gabi niya sa mansiyon ng mga Anderson, siguro namamahay lang siya or talaga lang na maraming gumugulo sa kanyang isipan. Problema sa paghahanap ng bahay at trabaho, pangungulila sa kanyang mga magulang at si Gerald.
Aminin man niya o hindi ay hindi niya maikakaila na malaki pa rin ang epekto ng binata sa kanya, palibhasa first love niya ito. kahit anong sungit ng binata sa kanya noon ay siya pa rin ang greatest crush niya. Akala niya nawala na ito pero sa isang tingin lang niya sa kanya eh parang bumalik siya sa pagkateenager.
KIM: (hay naku Kim tumigil ka sa ilusyon mo okey, bakit kasi hindi mo na lang tangapin na kahit kailan hindi ka magugustuhan ni Gerald. Hindi ang klase mo ang papansinin niya. Siguro naaawa lang siya sa iyo kaya siya bumait.)

Dahil hindi talaga siya makatulog, nagpsya na lang siyang bumaba at pumunta sa may harden at umupo sa may swimmingpool. at doon siya nag-isip. hindi niya maiwasang maiyak nang maalala ang kanyang magulang.

KIM:( Sana nandito po kayo para gabayan ninyo ako kung ano ang dapat kung gawin)Hindi ko na po alam ang gagawin ko.

Ang hindi alam ni Kim ay doon natulog si Gerald at kagaya niya hindi rin ito makatulog, infact kitang kita niya ang dalaga sa kanyang balkonahe. Si Kim na gumugulo sa kanyang isipan.

GERALD:(Pinagmamasdan lang si Kim then after a while he decided napuntahan ang dalaga)

Bumaba siya at nakalapit sa dalaga na hindi man lang siya namalayan, siguro dahil malalim itong nag-iisip.

GERALD:(Hinawakan ang kanyang balikat) Kim, what are you doing here? mahamog dito.

KIM:(nagulat ng marinig ang boses ng binata at agad na pinahiran ang kanyang luha) Ha eh hindi kasi ako makatulog.

GERALD:(Umupo sa kanyang harapan) Umiiyak ka?(pinunas ang kanyang luha then hinawakan ang kanyang mukha)

KIM: Wala ito(sabay layo ng mukha sa kanyang mga palad) naalala ko lang sina Mommy.

GERALD: Kim alam kong mabigat ang pinagdadaanan mo ngayon(Hinawakan ang kanyang kamay) pero I know kaya mo iyan at saka isipin mo na hindi ka nag-iisa nandito lang kami.

KIM: Salamat pero bakit ang bait mo sa akin ngayon?

GERALD: Ano?

KIM: Hindi kasi ako sanay na mabait ka, I mean nasanay na akong masungit ka lalo na sakin.

GERALD: That was the past,patawarin mo ako kung naging bias ako noon. I thought ikaw ang dahilan kung bakit nagiging pasaway ang kapatid ko but now I know the truth at alam kong kailangan kong humingi ng tawad saiyo.

KIM: Wala iyon, alam ko namang mahal na mahal mo ang kapatid mo eh.

GERALD:Sobra, sila lang kasi ang pamilya ko eh.

KIM: Swerte nga ni Erich eh maraming nagmamahal sa kanya.

GERALD: Kim..

KIM: Ah eh sige akyat na ako at matutulog na. Gerald thank you uli sa pagpapatira mo sa akin dito sa bahay ninyo.(sabay tayo)

GERALD: (hinawakan ang kanyang kamay) Kim, about the night?

KIM: Gerald!

GERALD: Alam kong alam mo kung ano itong sinasabi ko, the last night na nagkita tayo, 4 years ago.

KIM: Kinalimutan ko na iyon at saka wala namang nangyari eh. Were both emotional, galit ka at ganoon din ako kaya iyon nasabi natin ang hindi dapat. Kalimutan na lang natin iyon, ikaw na rin ang nagsabi past na iyon. Good night.

Naiwan si Gerald na tulala at hindi maiwasang maisip ang gabing iyon.

Umuwing lasing na lasing si Erich at inihatid siya ni Kim.
Dahil doon galit na galit si Gerald at tulad ng dati pinabuntungan niya ng sisi si Kim. Nang maihiga si Erich sa kanyang bed ay hinarap niya si Kim at hinila sa ito sa kanyang library.

KIM: Ano ba nasasaktan ako, bitiwan mo ako.

GERALD: Masasaktan talaga kita.(sabay sara sa pinto) Ano nanaman bang kalukohan itong pinagtuturo mo sa kapatid ko ha.

KIM: Hindi ko tinuruang uminom si Erich, siya ang nagyaya sa akin at saka pinipigilan ko siya pero ang tigas ng ulo.

GERALD: Hindi marunong uminom ang kapatid ko siguro ikaw ang nagturo at saka bakit mo siya hinyaang malasing ng ganito.

KIM: Sandali nga lang bakit ako ang sinisisi mo, pasalamat ka nga at sinamahan ko pa siya at inuuwi dito kung tutuusin dapat ikaw ang sisihin.

GERALD: So ako pa ang may kasalanan ngayon?

KIM: Oo dahil kung may time ka lang para alamin kung ano ang problema ng iyong kapatid, kung ano ang kanyang gusto sana, sana hindi siya magkakaganyan.

GERALD: At ngayon tinuturuan mo pa ako kung paano palakihin ang aking kapatid. For your information busy ako sa pagpapalago ng kompanya para na rin sa kinabukasan niya.

KIM: Pero napapabayaan mo siya at saka kung may time ka sa mga babae mo bakit hindi mo mabigyan ng time ang iyong kapatid.

GERALD:Mga babae ko?

KIM: Oo mga babae mo.

GERALD: Bakit nagseselos ka?

KIM: Hindi ako ang pinag-uusapan dito.

GERALD:Really(habang palapit ng palapit sa kanya)

KIM:( humakbang patalikod para makaiwas kay Gerald until wala na siyang mapuntahan) What I mean is sana bigyan mo rin ng time ang iyong kapatid.

Pero parang walang narinig si Gerald, hinawakan ang kanyang magkabilang pisngi at saka hinalikan ito. Wala na siyang nagawa, ito na yata ang kanyang pinakahingad sa buhay niya ang malasap ang halik ni Gerald. Ayaw man ng kanyang isipan pero iba ang gusto ng kanyang katawan at tao lang siya na marupok, kusang gumalaw ang kanyang kamay papunta sa batok ni Gerald. Nakalimutan na nilang nag-aaway sila, the kiss deepened until binuhat siya ni Gerald papunta sa may sofa at doon ay hinihiga siya ng binata still kissing each other, hindi nila namalayan na nakapatong na si Gerald kay Kim then they heard a knock. Katok sa pintuan na gumising sa kanila.

GERALD: Damn it at biglang bumitaw kay Kim. Hindi makapaniwala sa ginawa.

KIM: Hindi makapagsalita pero agad na tumayo at inayos ang kanyang damit.
Nang buksan si Gerald ang pintuan at sinabi ng kanilang katulong na dumating na si Fred ang family doctor nila.

GERALD: Okey i will be there(nang makaalis ang katulong) We need to talk, kakausapin ko lang si Fred then I will talk to you. Hintayin mo ako.

Pero hindi na siya hinintay ni Kim, umalis ito at hindi na ito nagpakita sa kanya. Akala nga niya hindi na sila nagkikita ni Erich until this week nang malaman niya na nagkikita pa pala sila.

GERLaD: Sana ganoon lang kadaling kalimutan iyon Kim pero ang hirap, kung sana nagsagutan lang tayo pero hindi pinalasap mo sa akin ang sarap ng iyong halik. Halik na hanggang ngayon ay hindi ko makakalimutan.