Nagmamadaling umuwi si Kim hanggat maari gusto niyang iwasang magkasarinlan sila ni Gerald. Hindi man ito madali dahil sa kanila siya nakatira but she will see to it na hindi siya macocorner ni Gerald na nag-iisa. Hindi pa niya kayang harapin ang binata ngayon.

Pagdating niya sa mansiyon dumeretso siya sa kanyang silid at doon nag-isip sa mga nangyari kanina.

KIM:(anong ginawa ko, paano ko maipapaliwanag ito. Kung bakit kasi when it comes to Gerald nawawala ako sa sarili ko eh alam ko namang hindi siya pwedeng mahalin. Akala ko nawala na itong paghangga ko sa kanya, I thought it was only a stupid crush pero bakit isang sulyap ko lang sa kanya after how many years eh bumalik nanaman lahat. Bakit ba kasi siya pa sana sa iba nalang. Iyong madaling mahalin at alam kong mahal din ako)

Hating gabi na pero hindi pa rin siya makatulog. Dinig na dinig niya nang dumating sina Erich. Nang may kumatok sa kanyang silid alam niyang si Erich iyon.

ERICH: Best tulog ka na?

KIM: Hindi, pasok.

ERICH: Bakit ang aga mong umalis, hinanap ka namin lalo na si Kuya. Buti na lang nakita ka ni Mel na umalis. Gusto ka ngang sundan ni kuya to make sure na safe ka pero hindi lang siya makaalis kasi marami pang bisita pero tumawag siya kay Yaya para alamin kung nakauwi ka.

KIM:( parang hindi narinig iyong tungkol kay Gerald) pagod na kasi ako best.

ERICH: Ang dami kasing gustong isayaw ka hayun ni hindi ka man lang naisayaw ni kuya pero di bale masosolo ka naman niya this weekend.

KIM: Anong weekend?

ERICH: Nakaugaliaan na kasi namin nina kuya na every birthday namin pumupunta kami sa Batangas buong weekend.

KIM: Eh bakit ako naisali sa outing ninyo.

ERICH: Lahat ng close friend namin tulad nina Enchong, Matt and Mel and Fred kasama. Hindi na kita ini-imbita noon kasi I know ayaw mo kasi panay ang iwas mo kay kuya pero ngayon okey na kayo so sasama ka at saka para na rin malubos-lubos ang kasiyahan ng kapatid ko. Alam ko namang gusto kang masolo niyon eh.

KIM: Ikaw tumigil ka nasa kama-match sa amin ng kuya mo, kita mo ngang may girlfriend na iyon eh.

ERICH: Sino si Hannah, feeling lang niya na girlfriend siya ni kuya pero kahit kailan hindi siya gusto ni kuya. Tignan mo kanina, sino ba ang laking tinitignan ni kuya hindi ba ikaw at saka may alam yata ako, iyong sa may garden.

KIM:(Pinamulaan ng mukha)

ERICH: Don't worry ako lang ang nakakita and it was an accident, sinundan lang naman kita para kausapin hindi ko alam na sinundan ka rin ni kuya.

KIM: Erich that was a mistake.

ERICH: anong mistake bakit kasi hindi mo aminin na gusto mo rin si kuya.

KIM: Dahil hindi.

ERICH: Best are you trying to convinced me or yourself. Anyway maaga tayo bukas.

KIM: Hindi ako makakasama.

ERICH: At bakit? Do you think kaya mong iwasan si kuya forever.

KIM: Hindi naman sa ganoon pero may usapan na talaga kami ni Matteo bukas, remember birthday rin ni Tita.

ERICH: So mas importante si Matteo kaysa kay kuya or sa amin?

KIM: Best naman eh huwag namang ganyan kaya lang nakaoo na ako eh.

ERICH: Bahala ka, by the way isasama namin sina Yaya at Carlota at iyong mga ibang kasama sa bahay ay day off nila so mag-isa ka lang dito, okey ka lang?

KIM: Don't worry about me, just enjoy your weekend and best sorry talaga.

ERICH: Ano pa ba ang magagawa ko, mahal kita eh at best please give my brother a chance. Chance to know him kasi hindi naman siya mahirap mahalin eh, akala mo lang iyon at saka hindi siya playboy gaya ng nababasa mo sa mga newspaper.

Hindi nakasagot si Kim, magdamag na hindi nakatulog ito. Iniisip ang mga nangyari sa gabing iyon at ang mga sinabi ni Erich.
Medyo late na siyang nagising kaya nagulat siya ng may kumatok sa kanyang pintuan.

KIM:(akala ko ba maaga silang aalis) Best may nakalimutan ka(hindi na niya nagawang tapusin ang sinasabi dahil nagulat siya nang mabuksan ang pintuan) anong ginagawa mo dito.

GERALD:(pumasok sa kanyang silid) Sinusundo kita.

KIM: Hindi ba sinabi ni Erich na hindi ako sasama.

GERALD: Sinabi.

KIM: Naman pala eh.

GERALD: Kim I won't take no this time, your coming wiyh me.

KIM: May lakad ako ngayon.

GERALD: Lakad with a certain Matteo? Cancel it.

KIM: You want me to drop everything para lang mapagbigyan kita.

GERALD: Yah why not besides may utang ka pa sa akin.

KIM: Anong utang?

GERALD: You promised me last night that we will talk.

KIM: Okey then we talk right now.

GERALD: As much as I want to pero hinihintay na tayo doon at saka malayo pa biyahe natin so we will talk later.

KIM: I'm not coming.

GERALD: Di sige we will just stay here at least solo natin ang bahay, walang iistorbo sa atin.

KIM: Hinihintay ka na nila doon.

GERALD: I don't care at saka maiintindihan naman nila ako eh, nandito kasi ang gusto kong makasama sa birthday ko.(Sabay hakbang papalapit sa kanya)

KIM: Okey okey just stay there I need to ring Matteo then magbibihis lang ako.

GERALD:(Grab the phone) Here call him now.

KIM: Pwede lumabas ka muna.

GERALD: Okey, i'll wait you outside, pakibilisan lang kasi mahaba pa biyahe natin and Kim please(then went beside her and give her a quick smack on her lips) Thank you(sabay labas.)

KIM: (nalulumong umupo sa kanyang bed) my god wala na ba talaga akong kawala sa mokong na ito. (then biglang bumukas uli ang kanyang pintuan)

GERALD: Kim pag hindi ka pa gumalaw diyan ako na ang magbibihis saiyo although pag ginawa ko iyon baka hindi na tayo makaalis dito.

KIM:(nagmamadaling kinuha ang mga gamit at pumasok sa banyo, narinig pa niyang tumatawa si Gerald) Tarantado talaga ang mokong na iyon, ano ba ang nakita mo doon Kim at patay na patay ka sa kanya.

_____________________________________