“Yuri, dilaan mo na.”

“H-ha? Ano??”

Tumuro si Heechul sa hawak ko, saka niya dinilaan yung sakanya.

“Yung ice cream mo, tanga! Natutunaw na!”

Pagtingin ko sa kamay ko, tumutulo na nga yung natunaw na part nung ice cream. “Hala, oo nga!”

“Uy, dito ka lang ah.” Bumaba siya sa wall na sinasampahan namin. “Bibili lang ako ng sim.”

“Nanaman? Eh diba kakabili mo lang nung isang lingo?”

“Puno na uli contacts ko eh.” Nagkibit-balikat siya. “Alam mo naman, sikat…” ishinoot niya yung tissue sa basurahan. “Kawawa ka naman. Mas maganda pa ‘ko sa’yo…”

“Hoy! Ang kapal ng mu—Hah!” tumalsik sakanya yung ice cream na hawak ko pagkaturo ko sakanya. Natawa ako. “Oooops…”

“Aish! Walangya ka! Ang hirap tanggalin nito!”

“Sorry…” I apologized in a sing-song voice.

Hihirit pa kasi sana siya, kaya lang may dumaan bigla na poging Intsik. Alam niyo na, yung tipong magaling magluto ng fried rice…

Shet, nginitian niya kooo! Waaa!

“Uy, nakita mo ba yun?”

“Oo. Sakin yun. Wag ka nang mangarap.”

“Anong iyo? Sakin nga nakatingin eh!”

“Umagang-umaga, nagi-ilusyon ka.”

“O, sige. Dare!” bumaba ako sa wall. “Dare ha!” dinuro ko uli siya, pero this time, lumayo siya kaasi baka matalsikan uli siya. “Magpaganda ka. Tapos paramihan tayo ng number na makukuha!”

“Sus. Alam mo, wag na.” pamewang niya. “Matatalo ka lang.”

“Eh! Hindi, hindi!” I said, shaking my head ‘no’. “Mayabang ka! Patunayan mo muna!”

“Sige. Basta, maghanda ka nang mapahiya ah.”

“Nine sharp. Dito uli.”

“Ha? Ten minutes lang? Eh bibili pa ‘ko ng bb cream!”

“Sus! Wag na!”

“Ayoko! Kelangan ko yun!”

“Arte mo! Sige. Nine thirty na lang.”

At yun nga. Naghiwalay na kami.

Pumunta agad ako sa dorm nina Jessica at Tiffany kasi sila yung alam kong sanay dito. Kaya nga lang, medyo natagalan ako kasi masyado silang nag-enjoy sa pag-aayos sakin. Ayun, nagtatakbo na ko kahit naka 4-inches ako. Late na ‘ko nang 10 minutes. Lagot ako.

Please Subscribe to read the full chapter