The Flower Tells All
Ang Mahiwagang Baul ni Lola ay Isa Talagang Arinola (oneshot collection){A/N: Changmin/Yeonhee pairing. Pasensya na, medyo flawed yung plot eh. Luma na kasi tapos natatamad pa kong i-edit. :))) May ENGLISH VERSION din to na Kyuhyun/Sunny, in case you prefer the pairing. Well, personally I ship KyuSun hard. ^^ Ultimate biases eh \m/}
“Ang sama mo, Shim Changmin!” isang babaeng patakbo nanaman at umiiyak.
Sus. Ang lakas kasi ng loob. Magtapat ba naman kasi?
When the girl was completely out of sight, I waited for him to come out. Which…didn’t exactly happen. What am I doing, anyway expecting him of all people to have the decency para sundan ang isang babaeng pinaiyak niya? So I shrugged it off and went up to my sanctuary: the rooftop.
Alam niyo, nakakatawa kasi lagi namang yan ang maririnig mong sinasabi nila: ‘Ang sama mo, Changmin.’
Masama? I think that’s an understatement.
Kaya naman ako…ok lang. Pinapanood ko na lang silang i-reject isa-isa. I remain as a third party with absolutely nothing to do about the issue. A passerby. A spectator.
Ang sabi nila, ‘Yeon Hee ang swerte mo naman, lab patner mo si Changmin!’.
Hah. Hindi rin...Talagang hindi.
Bakit? Do I hate him?
No, of course not.
Although I prefer to feel that way, pero wala eh. Kabaliktaran pa rin ang nangyari. And what kind of situation could be worse than being with the person you want but can’t have? ‘So close and yet so far’, sabi nga nila.
Hindi naman sa may girl friend na siya. No, nothing like that. Pero si Changmin? Sus. Asa pa ‘ko. Di marunong magmahal yun! So why should I waste my time on him? Ok na rin siguro sakin yung ganito kami. Yung…frie—
Psh. Who am I kidding? I don't think we’re even friends. Wala namang siyang ginawa kundi pagalitan o kaya tawanan ako kapag gumagawa ako ng kapalpakan sa experiments. Hayyy…
Kaya ano pa nga ba? Tumingin ako sa paligid. Kanina pa uwian na kaya talagang wala nang mga tao. Saka ko ginawa yung daily routine ko,
“I LOVE YOU SHIM CHANGMIN!!!!!!” Napangiti ako. Ang sarap ng feeling na ilabas yun dito. Na every end of the day may napagbubuntunan din ako nitong nararamdaman ko kahit pa’no. Kasi…di niya talaga pwedeng malaman eh. Mahirap na…
Hay. Makauwi na nga!
Please Subscribe to read the full chapter
Comments