Tinitigan ni YiXing ang nasirang vanilla cake na nakakalat sa sahig. Limang oras ng paghihirap para lang mabuo ito at isang iglap lang para mabasura. Bakit kaya nagawa ‘to ni Sunny?

Napabuntong-hininga lang si YiXing habang halos mabutas na ang katawan niya sa galit na pagtitig sakanya ng girlfriend.

Ok lang. Para sakanya naman yan eh—kaya pwede niyang gawin kahit na anong gusto niya. Kaya lang kasi, normally kinakain talaga ang cake...

Seryosong nalungkot si Sunny dahil hindi pa rin talaga niya maintindihan.

“Birthday ng ex mo ngayon, YiXing. Hindi sakin.” he could only repeatedly blink at her out of shock.  In a few determined steps, lumapit si Sunny sakanya. “Kelan birthday ko?”

“Uh…M-may ka diba?”

“Anong araw?”

“Uh…” he pondered with apologetic eyes.

“Nakalimutan mo, ‘no?” she shook her head in disappointment. “Nakalimutan mo nanaman.”

“Pasensya na…”  YiXing’s head hung low as he was also disappointed with himself.

~*~

Hindi nakalimutan ni YiXing yung araw na yun, ngunit sa kasamaang palad ay hindi parin niya naalala ang eksaktong araw ng birthday ni Sunny—hanggang sa dumating na nga ang unang araw ng Mayo.

“O, ano yan?” tanong ni Sunny sakanya nang abutan siya ng bagong gawang strawberry cake. “Hindi ko birthday, YiXing.”

He brought his face close to hers, sincerely wondering, “Sigurado ka?”

Tinignan lang siya nang paseryoso ni Sunny. YiXing