Click dito, click doon.

Picture rito, picture roon.

Nonstop lang naman ang daliri ni Joy kadudutdot ng button, makunan lang ang sarili ng anggulo.

Miski ang naglalagablab na apoy sa gitna ng gabi ay hindi niya rin pinalampas.

@urligayaaa: #bonfire #campingbeforegrad #gandaq

[attached a photo]

​​​​​​And done posting.

Panglimang post na niya yan sa araw na ito including ig stories at hindi lang 'yon, may pending post pa para ig.

Kailangan aesthetic daw kasi para magandang tingnan sa feed.

"Tingin mo oks na 'to?" Tanong ni Joy kay Irene na aligaga ngayon.

Si Irene na hindi man lang tumingin sa screen, wala sa sariling tumango at kinuha ang phone.

Napabuntong hininga naman si Joy sa napansin.

"Girl, kung nag-aalala ka." Lumapit siya ng bahagya sa dalaga at inakbayan ito. "Don't." Dagdag niya.

"Don't?"

"Yes, don't." Sabay tapik sa balikat nito. "Nandyan lang 'yon sa paligid, miss na miss mo na agad?" Asar nito sa kanya sabay tusok sa tagiliran dahilan para mapatalon ito sa gulat.

Matinding irap naman ang kumawala sa mga mata ni Irene habang si Joy na pinaninindigan ang pangalan niya ay tawang-tawa sa mga oras na ito.

"Tch."

Samantala...

Sa kabilang banda o sabihin natin, sa kasulok-sulukan ay may dalawang mga mata este apat na mga mata ang nakamasid sa di kalayuan.

Hindi bagay at hindi rin naman alien ngunit tao malamang sa malamang.

Isang sugatan na natamo dahil sa plano na walang kasiguraduhan at isang nagsusugat-sugatan.

Hindi laslas o kung ano pa man sa physical na kaanyuan ngunit ito ay sa kaloob-looban.

Ganoon ang nararamdaman ni Seulgi.

Na kahit malayo siya sa apoy ay naiinitan, napapaso, at nadadaplisan sa sakit ng mga nakikita niya ngayong gabi.

At kitang-kita ni Yeri kung paano magbago ang emosyon niyang neutral to emotional.

Hindi sa buong hulma ng mukha, pero sa mga mata makikita.

Kaya naman mas lumapit pa siya ng kaunti at unang nag-approach dahil alam naman niyang hindi ito palasalita.

"You know..." Panimula niya. "I really