Winter's POV 

 

 

"but..it seems like I came in too late." nagulat ako nang bigla na lang umiyak si Karina. Napayuko siya habang pinupunasan ang luha niya. 

 

 

 

Agad kong kinuha ang panyo ko sa bulsa at ibinigay sa kanya. I'm still confused sa kung anong nangyayari bakit siya nandito? paano niya nalaman kung nasaan ako? bakit niya ako hinahanap? at bakit niya sinabing she came in too late? 

 

 

wait.

 

 

did..did she remember everything already? 

 

 

"karina..naaalala mo na ako?" she looked at me while crying. 

 

 

"karina omg andyan ka lang-" nagulat ako nang pumasok si Yeji sa loob ng cafe. wait magkasama sila? ", winter!"  hinampas niya ako sa braso. "you found her, rina." napatigin siya kay karina."hoy bakit ka umiiyak?" tanong ni yeji sa kanya. 

 

 

"wait what are you doing here?" tanong ko kay Yeji. 

 

 

"hindi ba obvious? we are looking for you." yeji shook her head. 

 

 

napatingin ako kay Karina na hanggang ngayon ay hindi pa rin sumasagot sa tanong ko. "hey, sorry am i late?" napatingin ako nang dumating si Chaewon agad siyang nilapitan ni Minju at hinawakan ang kamay nito. 

 

 

"wait.." karina looked at them. "so..you.." she couldn't speak properly. 

 

 

"hold on. are you thinking na I am dating Minju?" I asked her. Tiningnan lang ako ni Karina atsaka napayuko ulit.  "impossible, i'm in a relationship with you." sabi ko sa kanya. "i just met them here by accident so we decided to hangout and that's chaewon, her girlfriend." pagpapakilala ko. 

 

 

Lumapit naman si Minju at Chaewon sa kanila. "surely we already met each other but I don't know how Winter introduced me to you back then." pang-aasar ni Minju sa akin. "I'm Kim Minju." iniabot ni Minju ang kamay niya kay Karina. 

 

 

"Karina Yoo." pakilala ni Karina at nagshake hands sila. "and by the way girlfriend ko, Kim Chaewon." napatingin ako kay chaewon na naghehesitate pang lumapit kay karina. 

 

 

 

"it's fine, chaewon." I pushed her a little bit. "I'm..Chaewon. Kim Chaewon." pakilala niya sa sarili niya sabay abot sa kamay ni Karina. "I..I want to apologize about what happened to you, Karina." 

 

 

"huh?" Karina reacted confusedly. "but..nice to meet you uhm here's my friend Hwang Yeji." 

 

 

"nice to meet you, chaewon and minju." pilit na ngumiti si yeji sa kanila. 

 

 

"by the way, good news someone found your passport." agad iniabot sa akin ni chaewon ang passport ko. 

 

 

 

"sick. thank you chaewon." tinapik ko ang braso niya. 

 

 

 

"are you still gonna fly with us pabalik sa PH?" tanong niya sa akin. 

 

 

 

"of course hindi. sira ka ba?" sagot naman ni Minju. "paano? mauna na kami kukunin pa namin mga gamit sa hotel since  flight namin later." paalam ni Minju.

 

 

 

"aryt.ingat kayong dalawa." sabi ko sa kanila. "and chaewon." i called her. "let's meet again, we have some things to settle right?" she didn't say anything but instead she hugged me. " ang cringe mo layuan mo nga ako." i pushed  her teasingly. "i'll come clean and make things right. see you sa PH." sabi ni Chaewon bago sila lumabas ng cafe.

 

 

napatingin sa akin si Yeji at Karina. "so..winter kim? you have a lot of things to explain." natakot ako sa way  nang pagkakasabi ni yeji parang may halong pagbabanta. 

 

 

"wait wait..hindi mo pa sinasagot tanong ko, karina." I walked towards her. "naaalala mo na ako?" tiningnan niya ako but instead of answering she hugged me instead, a tight one. 

 

 

"i missed you.." she whispered. "i missed you so much, puppy." 

 

 

 

she did remember me already. 

 

 

 

I wrapped my arms around her. I'm not dreaming for sure. I can feel her. I can feel Karina hugging me. 

 

 

 

I've been longing for this kind of feeling. 

 

 

 

it feels like..home. 

 

 

 

I'm home. 

 

 

 

 

 

Napatingin ako kay Karina nasa isang conference room kami kung saang hotel sila nagsstay turns out magkatapat lang  yung mga hotel na pinagsstayan namin. I thought si Yeji lang ang kasama ni Karina it turns out buong tropa pala  ang nagpunta rito sa Japan para hanapin ako.

 

 

 

The moment they saw me hindi ko alam kung namiss ba nila ako or gusto  na nila akong patayin lalo na si Ryujin at Aeri halos hindi ako makahinga sa pagkakayakap nila sa akin. 

 

 

"uhm..is it necessarry na i-rent tong conference room ng hotel..?" tanong ko, sinamaan naman ako nang tingin ni Aeri. "yeah sabi ko nga, necessarry." napatingin ako kay karina na nakaupo sa tabi ko, hawak ko ang kamay niya sa ilalim  ng mesa pakiramdam ko isa akong suspect sa isang krimen dahil sa pwesto namin at sa mga tingin nila sa akin. 

 

 

"so..kim minjeong." umpisa ni ryujin. "handa ka na ba?" they all look serious what the did I do? 

 

 

"y'all are making me feel like I did a crime." I shook my head, natawa naman si Karina sa sinabi ko. I already explained some things to Karina kanina nung papunta kami rito sa hotel. "drop the questions, i'll answer lahat." para akong 
nagpa-press conference amp. 

 

 

"una sa lahat, bakit hindi ka nagrereply? bakit hindi ka matawagan? bakit ka nagjapan? bakit mo kasama si minju? bakit di ka umuwi agad?" sunod sunod na tanong ni Ning. 

 

 

"wait isa isa lang namaaan." reklamo ko. 

 

 

"edi sagutin mo isa isa duh??" Lia rolled her eyes. 

 

 

"okay.." huminga akong malalim. "bakit hindi ako nagrereply? I lost my phone isang araw pa lang ako dito sa Japan when I lost my phone okay?" nakakainis pa rin talaga pag naaalala ko yung nangyari mabuti na lang lahat ng files ko doon
may copy ako sa laptop lalo yung mga pictures ni Karina. "why didn't you buy a new one?" tanong ni Chaeryeong. "para ma update mo naman kami somehow like hello te? we are worried sayo." dagdag niya. 

 

 

"that's my fault. sinadya kong mawalan ng connection muna sa inyo even kay ate taeyeon kasi knowing you guys? i know kukulitin nyo ako and naisip ko na rin na gagawin niyo to yung sundan ako rito. i came here para.." napayuko ako. 

 

 

"para kumain lang ng takoyaki." binato ako ni ryujin ng tissue. 

 

 

"takoyaki mo ulo mo." binato niya ulit ako ng tissue. 

 

 

"dejoke lang kasi..seryoso na, i came here kasi gusto ko nga muna mapag-isa muna. i want to free my mind. i'm having too much breakdowns because of what happened to Karina and because of what's happening with my life and..you know i'm still blaming myself. i was thinking maybe I deserve this." paliwanag ko, naramdaman ko ang pagsqueeze ni Karina  sa kamay ko kaya napangiti ako at hinawakan ko rin nang mahigpit ang kamay niya. 

 

 

 

"sosyalin ka mare, japan talaga?" comment naman ni Yuna. 

 

 

 

"si Aeri nga nag Paris kasi bored lang daw siya." sabi naman ni Chaeryeong. 

 

 

 

"hoy wag niyo ko ibring up si winter topic dito mga baliw." depensa ni Aeri sa sarili niya. "so..how about Minju? kung di pa namin nakita yung ig story niya we won't know na you're here." 

 

 

 

"i didn't even know na nag ig story siya ng picture namin that was the first day I met them." sabi ko. 

 

 

 

"them?" tanong ni Ning. 

 

 

 

"yeah, Minju and her girlfriend Chaewon." napatingin ako kay Yeji. "na-meet ni karina at yeji sila minju kanina." 

 

 

"wait omg" napatayo si Lia. "so..hindi mo nilalandi yung Minju?" nagulat ako sa sinabi ni Lia. 
"you're not dating her?" tanong pa ni Yuna. "hindi ka sumuko kay Karina?" tanong ni Ryujin. 

 

 

 

"what? baliw ba kayo? how could I give up? there's no way." I looked at Karina bigla naman siyang napayuko. 

 

 

"false alarm omg. we thought nag-give up ka na kay rina." ning said. 

 

 

"you don't give up easily kapag mahal mo yung tao." sagot ko naman, napangiti si Karina. 

 

 

"so bakit ka nga hindi umuwi??" tanong ni ryujin. 

 

 

"i think because she lost her passport." si yeji na ang sumagot. "that chaewon girl gave your passport kanina diba?"

 

 

I nodded. "yeah, i lost my passport the day na pauwi na dapat ako. chaewon and minju helped me na mahanap yung passport ko kaya until now i'm still here supposedly sasabay ako pabalik ng PH sa kanila ngayon but Karina found me and now  you guys are here din so.." 

 

"i'm so gutom na because of this discussion. kumain na muna tayo." pag-aaya ni Lia.

 

 

 

 

 

 

Karina's POV 

 

Tinutulungan ko si Winter na ayusin yung mga gamit niya sa hotel room ko. I told her na mag-stay na lang with me since last night na namin sa Japan and uuwi na kami bukas sa PH. She explained things to me already before pa siya  i-hotseat ng mga kaibigan niya kanina. 

 

 

 

"what time ba flight bukas?" tanong niya sa akin. 

 

 

 

"9 pm yung nabook naming flight." sagot ko sabay lagay ng bag niya sa may cabinet. 

 

 

 

"then may time pa tayo para mag-date bukas?" bigla na lang niyang niyakap ang bewang ko at hinila ako papalapit sa kanya. "let's go somewhere tomorrow, adi." 

 

 

 

hindi ko maiwasang mapangiti nang tawagin niya akong Adi. 

 

 

 

"alright puppy, saan tayo pupunta?" i wrapped my arms around her nape before sitting on her lap. 

 

 

 

"i don't know. how bout we go to tokyo skytree?" suggest niya. 

 

 

 

"i've never been there so why not?" i leaned my forehead against her. 

 

 

 

"i missed you." minjeong said. 

 

 

 

"i missed you too..so much." sagot ko naman. 

 

 

we stayed in that position for few minutes, i don't even want to let go of her anymore. i got really scared when  i saw her picture with minju. i trust winter so much but not minju right? but i guess i was really wrong about  minju, she was nice and kind to be honest when I met her kanina. 

 

 

 

"so..can you tell me how did you remember everything?" minjeong asked breaking the silence. 

 

 

 

tumayo ako at umayos ng upo sa kama, tiningnan ako ni winter bago siya humiga sa may lap ko. 

 

 

 

"so..it started with the kid sa shelter." umpisa ko habang hinahaplos ang buhok niya.

 

 

 

"nagpunta kayo sa shelter?" tanong niya sa akin, nag-nod naman ako. 

 

 

 

"we did..then this kid came to me asking kung nasaan daw yung "jowa" ko he did use the term jowa talaga. i thought he was referring to kai but then nagulat siya kasi ang sabi niya babae raw yung jowa ko." minjeong chuckled.

 

 

 

"and then?" nakatingin lang si winter sa akin, feeling ko matutunaw ako sa mga tingin niya. 

 

 

 

"so ayon kwinento niya na yung jowa ko raw nagpromise na ililibre sila pag naging kami daw nung tinutukoy niya and it turns out you're the person na tinutukoy niya i don't know if you can still remember the kid and your promise to him." 

 

 

 

"of course, i do. i'll visit them soon once na makabalik tayo sa PH." 

 

 

 

"then ayon that same day i had a dream and memories started to flash sa isip ko." 

 

 

 

She listened to me carefully habang nagkekwento ako sa kanya. I told her everything. 

 

 

 

"ang kapal din ng mukha ng kai na yon babangasan ko talaga mukha non pag nakita ko yon." she was so mad when i told her na ginusto pa makipag usap sa akin ni kai after everything he did. 

 

 

 

"i'm really sorry for defending him.." minjeong looked at me. 

 

 

 

"it's fine. you don't remember anything that time and for sure you won't do that if ever naaalala mo ako." she smiled at me. 

 

 

she sat on the bed and cupped my cheek. "ang mahalaga yung ngayon, adi." hinalikan niya ako sa noo. "hindi ko na  hahayaan na may mangyari pa sayong masama. pangako." 

 

 

"mahal kita, kim minjeong." 

 

 

"mahal na mahal din kita." napangiti ulit siya. "mahal na mahal na mahal, karina yoo."

 

 

 

 

 

Winter's POV. 

 

I'm still staring at her face habang natutulog hindi talaga ako nakatulog last night not because nahihirapan ako matulog it's just that I chose to stare at Karina's face the whole night. I don't know I still can't believe she's here with me. 

 

 

"good morning..puppy.." she greeted me half asleep. 

 

 

cute. 

 

 

"good morning, adi." bati ko sa kanya. bigla niya naman akong niyakap at isiniksik ang mukha niya sa leeg ko. 

 

 

"anong oras na..?" tanong niya ulit, chineck ko yung digital clock sa may table katabi ng kama.

 

 

"quarter to 8 na." sagot ko. 

 

 

"what?" napaunat namin si karina sabay tingin sa akin. "8 am daw call time natin sabi nila yeji." napaupo siya  sabay tali sa buhok niya. 

 

 

"hindi naman bad ma-late ng kahit konti." I pulled her to me atsaka ko siya niyakap