CHAPTER EIGHT

After that day, araw-araw na pumupunta si Karina and Giselle sa bahay. Ate offered na sa bahay na din mag arrange ng song si Giselle and Ate Wendy, since madami ang gagamit ng dalawang music studio sa campus. She even volunteered na maghatid-sundo sa kanila.

Wala naman na kaming mga klase since tapos na ang finals namin, pumupunta nalang kami sa school para magpapirma ng clearance.

After ng embarrassing encounter namin ni Karina sa bahay, kinausap ko si Ate na sabihan ako kung kelan pupunta si Karina sa bahay. She agreed naman and for the next 2 days, she would inform me of the time when they'll be arriving. Nauuna kasi kami ni Ning umuwi.

One time, Ning and I decided the night before na we'll just go to school after lunch. Ang ganda ng usapan namin na di manggigising before eleven. Pero grabe lang talaga ang trip niya that day. She woke up first. Okay naman, di niya ako ginising, pero pinatayan niya ako ng aircon at di manlang binuksan ang electricfan! Hindi pa siya na kuntento dun, binuksan niya pa ang kurtina sa room leaving me exposed sa init ng araw.

Nagising ako dahil sa sobrang init at pawis.

Hindi maganda ang naging gising ko. Ready na akong sugurin ang best friend ko sa ginawa niya, but before leaving my room, I took off the shirt that I'm wearing dahil basa na 'to ng pawis. I checked the time sa phone ko, it's only nine in the morning. Sobrang aga pa.

I was fuming mad.

"NING!!" Padabog akong bumaba ng hagdan.

"NING YIZHUO!!" I called, in a threatening tone.

Ready na ako mang sermon sa ginawa ng kababata ko, only to be welcomed by the face I didn't expect to see that early morning. Sitting at our dining table is Karina Yu, holding a cup of coffee, alone. Her face is mirroring the same shocked expression that I have.

"Ang hilig mo naman maghubad sa harap ni Karina, Kim." Doon ko palang narealize na wala nga pala akong suot na t-shirt.

I quickly tried to cover my body with my arms. Umiwas naman ng tingin si Karina.

"Magbihis ka na nga!" Utos ni Ning na nasa kusina at nagluluto.

Anong ginagawa niya dito ng ganito kaaga?

Nakasalubong ko si Ate na galing sa basement. Hinila ko siya papunta sa room ni Kuya Key.

"Kung makahila naman to." Reklamo niya pagkabitaw ko sa kamay niya nang makapasok na kami sa room.

"Ate naman, di ba I told you to inform me kung pupunta si Karina dito?!"

"Yes. Ininform naman kita ah."

"What? I don't recall you informing me na pupunta siya dito ng ganito ka-aga!" I shouted in a whispering voice.

"Hoy! I did inform you! Go check your phone." And so I did.

"Your recent message says that you'll be using the studio this morning, hindi mo sinabi na you'll be with Karina!" Pinakita ko sa kanya ang laman ang sinend niyang message.

"What? I swear after that message I sent another one saying na I'll be with Karina." Ate fished out her phone and checked our convo.

"Ay. Di ko pala na-send hehe"

"Ate naman!" Ang aga aga pero yung stress ko sa dalawang kasama ko sa bahay, pang alas singko na ng hapon.

"Sorry na ngaa~" nagpapa cute niyang sabi.

Napabuntong hininga na lang ako. Ano pa nga bang magagawa ko.

"Magbihis kana. Let's eat together, Ning's cooking breakfast." She's about to exit the room, but she suddenly stop on her track.

"Grabe baby, di pa nga kayo ni Karina pero lagi kanang nakahubad sa harap niya."

MAKASUPOG!(NAKAKAHIYA!!)

Huwebes ngayon at bukas na ang talent show namin. Last night, inabot na ng madaling araw si Ate and Karina sa pag reherse nila. I waited for them to finish so I could record mine. When it turned midnight, pinuntahan ko na sila Ate sa studio to check on them. I-susuggest ko na din na wag niya na ihatid si Karina, and just let her sleepover kasi sobrang late na.

Please Subscribe to read the full chapter