“Tulala ka, Kin.” Hinila na ako ni Seulgi pabalik sa present. Matagal tagal din pala akong nag space out habang inaalala ko yung love story namin.

“Reminiscing lang.” Kaming dalawa na lang yung naglalakad sa parking lot dahil sa ngayon, magkakasama na sa bahay si Yeri, Joy, and Chaeyoung kaya sabay sabay na silang umuwi. “Nung una tayong nagkakilala.”

“Sige nga,” Pumasok na kami sa sasakyan. “Kung tama yung pagreminisce mo, ano yung nagp-play sa Gino’s nun nung inaya kita makipagdate?”

Ngumiti ako. As if naman makakalimutan ko yun, eh lagi naming dinuduet yun kapag naghuhugas ng pinggan. “City of Stars. Basic.”

“That’s right.” Hinanap na agad niya yun sa playlist namin at tinitigan niya muna ako before she pressed play.

“City of stars,” She sang. “Are you shining just for me?”  

“City of stars,” Tugon ko. “There’s so much that I can’t see.”

As we pulled out of the parking lot, tuloy tuloy lang ang pagkanta namin, just like old times. Di ko ma-explain kung paano, pero being with Seulgi feels like walking along the shore when the sun’s just starting to set. O kaya yung feeling na hihiga ka sa bagong palit na sheets after a long day. Or eating the food that you’ve been craving for the past few weeks. Ganun.