Continuation...

1 week ang binigay ng teacher nila for their project sa mapeh. Finishing touches na lang ang kulang. Seulgi volunteer na siya na ang tatapos nito sa bahay which is tinutulan ng kanyang president ngunit later on ay bumigay.

Fortunately, friends na sila sa fb dahil sa pamamagitan ng messenger ay nagpapadala si seulgi ng picture of the painting para ipakita ang progress nito. Yep, nagchachat na sila and because of that seulgi learned many things about the president. 

She likes to use cute dino stickers. Mukhang seryoso pero in reality mahilig ito mang tease. Very playful. Mahilig rin siya sa tteokbokki na binebenta sa side ng tambayan nila seulgi. She likes to do the laundry. Hindi talaga inaasahan ni seulgi ang mga nalaman niya.

Yun next project nila is supposed to be a self portrait pero mas gusto ng teacher nila ang collaborative learning something that's why Seulgi need to draw joohyun. Joohyun needs to draw seulgi.

They are trying to finish everything as soon as possible dahil nagsisimula na rin magpractice sila seulgi for a dance competition and si president bae na grade 7 representative is also busy sa mga programs ng school.

Pagkatapos na pagkatapos ng practice nila seulgi ay agad itong tumakbo papunta sa meeting place nila. 

Nakita niyang nakaupo na nang maayos ang president nila hawak hawak ang sketchpad. She felt bad na pinaghintay niya ang president nila.

"Ms. Pres!"  hinihingal na saad ni seulgi. Kahit na ilang beses siyang sabihan na okay lang na tawagin siyang joohyun ay hindi pa rin ito ginagawa ni seulgi. Old habits never die.

"Sorry... president Bae  katatapos lang ng practice...-wait lang..." Seulgi tried to catch her breathe. Kinuha niya ang bote ng c2 at binuksan ito with force. 

Nilaklak niya na lang ito ng walang pakialam. Ikaw ba naman ang tumakbo under sa mainit na plaza tapos kakatapos lang ng practice niyo sa sayaw. Nakalimutan rin ng sweaty na seulgi na palitan ang suot niyang extra v-neck. 

Hindi niya napansin na tinitingnan lang siya ng kanilang president.

"Gusto niyo po?" Alok ni seulgi ng c2 na ininuman niya. Hindi na siya masyadong hinihingal.

 Nang mapansin kasi ni seulgi na nakatingin lang sa kanya, akala niya ay nauuhaw rin ang president dahil baka kanina pa ito nagaantay sa kanya.

"Yes" nakatulalang sagot ni ms. Bae ngunit ng marealize niya ang sinabi niya ay bigla itong umayaw.

"I mean No! I mean- okay lang. You need that kasi nagpractice ka and all. S-saan mo yan binili? I think I'll buy na lang haha" at mabilis na tumayo si president bae para umalis sa eksena.

Inamoy ni seulgi ang sarili, baka kasi ayaw ni ms. Pres sa amoy niya. Naisip rin ni seulgi na baka nadiri sa kanya ang president because inalok niya ito ng c2 na nakabukas na at ang labi niya ay-

'indirect ki- TAMA NA!'

"Hoi kang! Package for you. Mainit init pa"

Napatigil si seulgi sa pagiisip ng mga bagay bagay dahil sa pagdating ni joy.A familiar packaging ang nasa kamay nito.

'Yun donut ni wendy!'

Opo, may bagong negosyo na naman si wendy. Nang malaman ng mommy niya na nagbebenta si wendy ng mga beads keychain ay tinulungan niya ito na magbenta ng mg  dessert like cupcakes and of course, ang best seller ngayon na donut. 10 pesos isa. Masarap talaga, hindi ka na lugi. 

May delicious na filling sa loob ng donut. It's either strawberry, chocolate or yun original na filling.

Business partner niya sina joy at yerim.

Kahapon pa gustong gusto bumili ni seulgi pero hindi na siya nakabili dahil madami na kasing nakareserve at sapat lang ang budget niya mas lalo ngayon na nagtitipid siya for a mini polaroid cam.

"Kunin mo na. Sayo yan."

"Akin?" Tanong ni seulgi. 

"Hinde, Kay haetnim yan...Syempre Sayo! Kanina ko pa sana yan ibibigay pero pinainit ko pa. Deserve mo daw yun lahat sabi ni bunny kaya nagpareserve siya for you."

"Joy pakisabi sa kanya thank you so much and i really appreciate it. Okay lang naman kahit na hindi niya ako bilhan ng mga bagay"Seulgi looks at the notes again. Kagaya ng dati ,she felt happy and unworthy pero there is another feeling inside her heart na hindi niya maintindihan.

"Mayaman yun wag kang mag alala. Siguradong tatalon yun sa tuwa. Ang sakit sakit na nga balikat namin ni yerm sa sobrang kilig nun pati pagpalo nun kuneho na yun grabe talaga."

Hindi alam ni seulgi kung anong sasabihin. She is beyond flustered.

"I-uhm"

"Hah! Crush na crush ka talaga nun sobra erp pero nahihiya lang yun. Paminsan kapag sinasabihan na namin siya na magpakita na siya sayo, ayaw talaga pero kung may ibang lumalapit sayo...grabe talaga" patuloy pa rin sa pagsasalita si joy. 

Maya maya ay dumating na ang partner ni seulgi na may hawak na C2 and some curls. Ms. Bae is Confused kung bakit nandito ang businesswoman nila na classmate.

Hindi aware ang nahihiyang seulgi na nasa likod niya na ang kababalik lang na president.

Pero si joy ay aware na aware.  With a smirk , tinuloy pa rin nito ang pagkwekwento...this time with full volume.

"Yun tenga namin halos gusto na namin tanggalin dahil paulit ulit na lang. Jusko gawin mo na nga siyang awoj para mata-

"Park sooyoung" 

Napalingon ng wala sa oras si seulgi. There was a very intense aura na namumuo.

"AY! nanjan ka pala ms. Pres, hi poehsz. Pinaguusapan lang namin yun secret admirer ng oso. Kayo po ,ano masasabi niyo? Dapat bang jowain na ni seulgi? Perception niyo lang sana as a..." 

A pause.

 "... Friend."

Nahihiya si seulgi sa mga pinagsasabi ni joy, mas lalo na nandito ang president nila. Mag sasalita pa sana si joy pero as if on cue, a wild squirtle appered from nowhere.Laking gulat ni seulgi na Hineadlock ni yerim ang matangkad na ligaya. 

"AY gaga! Nanjan ka lang pala Ligaya. Hanap ka ni wendy my labs mo gaga ka." yerim said, nervously glancing at the emotionless president.

"Enjoy kayo! Kidnapin ko lang tong kapre na ito" At kinaladkad na nga ni yeri ang fren niya. 

Napa buntong hininga na lang ang dalawa ng makaalis ang classmate nila na sila joy at yeri. Pagkatapos ng nangyari , pilit nilang iniba ang topic especially, ang president. Ginawa na nila ang next project.  Seulgi was thankful na hindi na nila ito pinagusapan ulit.

[Honestly, gusto rin ni seulgi malaman kung anong reaction ng kanilang president. She ask her brain kung bakit. Hindi siya nito sinagot. She wants to ask her heart pero hindi niya na lang tinuloy.]

_________________________________________

"Gaga ka ba? Lakas mo mars hah. Kung gusto mo mamatay, sana sinabi mo na lang sa akin para ako mismo babaril sayo sa gitna ng plaza. Death by kuneho pa yata hangad mo kaps"

"You only lived once dwarfina. Gusto ko lang bulabugin si madam and her gay self."

"Bahala ka na sa buhay mo. Mag ready ka na lang later. Sure na bubulabugin at babalibagin ka nun gaga ka"

_______________________________

Maaga na naman pumasok si seulgi. Naabutan niya na nahihirapan ang president  na linisan ang bintana ng room nila. She was jumping para maabutan ang mataas na part ng bintana. It was the cutest thing na nakita ni seulgi pero hindi niya ito sinabi ng malakas.

"Hi po" nagdadalawang isip na nag greet si seulgi.

Nagulat naman ang president nila at tumingin kay seulgi with a timid smile.

"Good morning seulgi."

"Uhmm tulungan ko na po kayo" ibinababa ni seulgi ang kanyang gamit at lumapit dito at kumuha ng basahan pamunas ng window.

"It's okay seulgi. Patapos na ako eh." The president jump again at muntik na itong ma out of balance. Mabuti na lang at kaagad siyang hinawakan ni seulgi. There was some king of an electric spark ang naramdaman ni seulgi as soon na nagdikit ang kanilang balat, siguro ay ito rin ang dahilan kung bakit the president flinched .

Nagkatinginan silang dalawa. Eye to eye. 

Seulgi broke the eye contact first.

"Ako na lang po yun sa mataas na part."

"So sinasabi mo na pandak ako at hindi ko abot."

 "Hindi po! Hindi po! Baka madumihan po yun uniform niyo."

"Baka madumihan rin yun uniform mo kang"

"Okay lang po. Bahala na madumihan ang lahat. Mas mahalaga na tulungan ko yun friends ko " seulgi grinned.

"Sure ka ba na friends tayo?"

 Bigla naman napatigil si seulgi. Hindi naman sa nasaktan siya pero nasktan talaga siya sa mga salitang yun. Hindi mapigilan na seulgi na maging malungkot. 

"Uhm o-okay"

Dahan dahan siya umalis beacuse the feeling of her heart sinking at hiya dahil nag assume siya kaagad. Siguro ay hindi na siya muna magpapakita sa president nila tapos tapusin niya na kaagad yun mapeh niya para hindi na sila magkaroon ng-

"Hey seulgi! Yah! Im just joking. " Pigil sa kanya ni joohyun. Nakahawak na ito sa braso ng oso. Hindi makatingin sa kanya seulgi, still sad.

" You're my f-friend. In fact, i am really thankful and happy na... na i meet you and nagkaroon ng chance na maging... close tayo" joohyun softly said. Joohyun doesn't even hesitate na i pull closer towards her a bear.

"PERO SYEMPRE AS A FRIEND. Kaya stop sulking ,you bear- i mean KANG!" Dali dali niyang sinabi at pinalo niya continuously si seulgi sa braso.

Grabe ang bilis ng pagchange ng mood ni seulgi. Kung kanina lang ay parang naubusan siya ng pringles, ngayon ay parang gusto niyang tumalon sa saya(?).

She's happy na friends sila ng President nila but a nagging voice at the back of her head keep saying something about "friends" and "lang".

She tried to hide her smile that is threatening to show in her face para lokohin ng kaunti ang friend niya.

"You're mean"

"Yah! Sorry na nga-"

"You're my meanie friend"

"HEY!"

_____________________________________

Nagkaroon ng lakas ng loob si seulgi one morning. Masyado siyang good mood.

"Good morning ms. Pres!" Seulgi cheerfully greeted their president na busy nagwawater ng halaman nila sa labas ng room. Napatalon naman ito sa gulat.

"Morning seulgi, you scared me" 

A wide grin lang ang isinukli ni seulgi at sinabihan ang president na patapos na siya sa Mapeh project nila.

Pagkatapos na pumasok si seulgi ng room nila, nasa likod lang pala niya si yerm na hawak hawak ang isang ice chest na puno ng benta for today. 

"Good morning MS. PRES! Awieet" ginaya ni yeri ang pagbati ng oso.

"You're voice is too loud yerim. Ikaw mag flofloorwax ng buong room later"

"Ebarg naman."

___________________________

It was the day kung kailan makukuha na nila ang score sa mapeh. The teacher check it last friday at kukunin niya ang mga sa tingin niya ay ang best landscape painting para idisplay sa faculty. Ang mga Portrait na nakaframe ay pwedeng iuwi or ibigay sa teacher.

Fortunately, the two girls got a high score. As a matter of fact, kinuha ng teacher ang landscape painting nila at gusto pa sana kunin ang portrait of joohyun na ginawa ni seulgi.

Unfortunately, wala si joohyun today dahil may seminar.

"Maam saan na po yun ibang output?" Tanong ni seulgi. She can't find her portrait and joohyun's project.

"Yun gawa ni joohyun nasa faculty pero yun sayo? Do you want to keep it?"

"Bakit po maam?"

"Oh, sabi kasi ni joohyun na chinat ka daw niya regarding about sa painting. She said she would like to keep it....Well, i don't blame her. Kahit ako ,i will keep an art made by a blossoming great artist" pambobola ng mapeh teacher nila kay seulgi. Namula naman si seulgi dahil sa sinabi ng teacher nila.

Kaagad na chineck ni seulgi ang cellphone niya for any messages galing sa president.

There's a message nga and it's asking for permission to keep the portrait.

"TOTOO MAAM!  keep yan ni president dahil FIRST REMEMBRANCE NG FRIENDSHIP nila- ARAY! SAKIT NG PAGKASIKO MO! AABANGAN TALAGA KITA SA GATE PARK SOOYOUNG!" Singit sana ni yerim ngunit napalitan ito ng galit dahil sa ligaya sa side niya.

Habang pinipigilan ng teacher nila si ligaya at yerm ay nagpaalam si seulgi na kung pwede sa kanya na muna yun dalawang portrait. Her teacher approves the request.

Hapon na ngunit hindi pa rin umuuwi si seulgi. Sinadya ni seulgi na antayin ang president nila. Sabi kasi sa kanya ni wendy na bumabalik sa campus ang mga galing sa mga seminar. Hawak hawak ang dalawang nakaframe na portrait na ginawa nila, seulgi is patiently waiting for the president’s arrival.

"Ms. Pres!" bati ni seulgi ng makita ang pagbaba ng president nila sa may school bus. Still looking beautiful and neat sa kanyang pristine white uniform. Pagod ang itsura nito ngunit hindi naman masyadong haggard.

"Seulgi” gulat na sabi ng president. Hindi niya ineexpect na nandito pa ang oso na palaging umuuwi ng maaga.

 Lumapit ito sa nakangiting si seulgi.

"I am really sorry dahil hindi ko nabasa ang message mo." The bear said sheepishly.

"No, it's okay..." napansin ni joohyun ang hawak hawak ni seulgi.

"Ms. Pres...about pala sa ginawa natin na por-

Siguro ay naisip ng kanilang president na ayaw pumayag ni seulgi kaya naman ay mabilis itong nagsalita.

"okay lang! Okay lang naman sa akin kahit na...ayaw mo ibigay sakin. I understand kasi syempre gawa mo yan tapos pinaghirapan mo yan tapos..."

"Ms. President I-"

"Tapos ikaw pa yun bumili ng frame. What was i thinking. I am really really sorry."

"Ms. President!"

Dahil dito ay napa stop si joohyun sa pagsasalita.

"Okay lang. You can keep it."

"Are you sure? Okay lang man sa akin na-"

Katulad nung una nilang hugging encounter, seulgi grab the presidents hand and let her grab the portrait that seulgi made. 

A portrait of joohyun. Hindi naman ito masyadong perfect tingnan para kay seulgi. Feeling niya nga  na hindi niya na give justice ang kagandahan ng president nila but the way joohyun looks at it makes the confidence of the oso go to the roof.

"Thank you for appreciating my art ms. pres atsaka my original plan is to give it to you as gift na rin kasi syempre dahil sa mapeh...i think nakilala kita ? Oh my gosh what am i saying" 

"What i mean is nagkaroon ako ng chance na makilala kita and nagkaroon ng chance na naging friends tayo." Seulgi continued.

She stop and look at joohyun’s eyes. Joohyun’s face that lights up ng marinig ang reply ni seulgi. Joohyun’s everything.

There's something about the president that makes seulgi wants to hug her. Keep her near her and keep her smiling.

There are some weird stuffs that she can feel in her tummy. Good weird stuffs.

"Thank you. I- i really like..."

"Po?" seulgi’s world stop for a second. 

"I really like your artstyle! I really really like this. First time ko makatanggap nito from someone.” Joohyun hugged the portrait as she smiled. She close her eyes. The weird feelings na nararamdaman ni seulgi intensified, hindi na nakayanan ng brain niya na sumingit para sabihan siya na she's a freaking friend, it's very confusing situation that involves confusing feelngs and she should stay out of it.

"Let me keep rin yun sayo ms. Pres"

"Ehh? Ang pangit pangit nga nun"

"Hindi pangit ang isang bagay na nilagyan ng effort. I'll Hung this at my studio"

"Yah! Nakakahiya ka!”

There was something in the air between them na hindi maintindihan ni seulgi (or ayaw lang niyang maintindihan). That something was too powerful. Sa sobrang powerful , bumabalik na naman ang abnormal na activity na ginagawa ng puso niya kapag malapit ang president nila. Nagsimula ito everytime na lumalapit sa kanya ang president sa mga innocent mapeh session nila para tumingin sa ginagawa niya. Nagsimula ito ng makilala ng dahan si joohyun.

Katahimikan.

"S-sabay na po tayong lumabas?" seulgi broke the silence first. The president only nod. They walk together side by side pero may malaking gap sa gitna. Nobody talk hanggang sa paglabas ng gate.

"Maglalakad lang po kayo?" Tanong ni seulgi. Nakikita niya na paminsan ay car ang sumusundo sa president nila.

“Yes.. pinaayos pa kasi yun car ni papa. Kailangan kong mag antay sa may bakeshop duon. Madali lang naman.” turo ni joohyun sa direksyon na kanyang lalakarin.

Napatingin naman si seulgi sa tinuro ni Joohyun. Hindi ito malapit kagaya ng sinabi niya.

“Ang layo layo po ng lalakarin niyo. Wait lang po kayo dito.”

seulgi hurriedly get her bike sa may parking area na malapit lang sa gate. Pagkabalik niya ay nakatayo pa rin ang president sa puwesto kung saan niya ito iniwan.

Seulgi ask the president to give her the portrait na binigay niya para ilagay sa basket sa harap ng bike niya.

"Sabi mo sa akin na ito" joohyun jokingly said ng kinuha ni seulgi ang binigay niyang portrait.

"Ihh para hindi ka mahirapan."

"Eh? Mahirapan saan?"

"Hatid na san kita ms. Pres sa may bakery kung saan ka susunduin." Seul said shyly.

"Okay lang seulgi. Maglalakad na lang ako"

"I insist ms. President"

"Hindi seul. Okay lang talaga-"

"Hindi ako makakatulog kapag hindi kita nahatid!" Seulgi blurted out, namula naman ito kaagad dahil sa mga pinagsasabi niya.

"Okay" irene said with a tiny voice.

"Paano ako uupo dito?" The president said.

Inayos naman ni seulgi ang upuan sa may bike niya pero narealize niya na pa side view pala dapat umupo ang president at nakapalda pa ito. Kaya naman ay kinuha ni seulgi kaagad jacket niya sa loob ng bag niya. 

"Ano - uhmm ms. President pangwrap sa palda niyo po" inabot ni seulgi ang jacket niya kay joohyun at sumakay na sa bike.

"Thank you. Saan pala yun hahawakan ko dito?" The president said pagkatapos nitong ayusin ang jacket na naka wrap around sa waist niya.

Napa facepalm na lang si seulgi sa mind niya. Paminsan lang kasi nagagamit ang upuan sa bike niya. Ang mga nakikisama kasi sa kanya ay nakatayo lang sa likod para thrilling daw.

Magpapanic na sana si seulgi dahil hindi niya alam kung anong isasagot ngunit umupo na kaagad si joohyun sa may likuran niya.
 

"Nevermind. Okay na Kang." she heard joohyun whisper. Hinawakan ng president nila shyly ang uniform ni seulgi sa may waist with one hand. The other one ay nakahawak sa end ng inuupuan niya.

"Let's go na" the president said while looking at her own shoes. Hindi pa rin umaandar ang bike, kaya naman ay napatingin siya sa oso.

Hindi alam ni seulgi kung anong sumapi sa kanya para gawin ang sumusunod na action.

"Seulgi?"

Nagulat na lang ang president na kinuha ni seulgi ang dalawang kamay niya and wrap it around her waist. Basically, nakayakap ang president sa oso. 

"P-para sure na hindi ka mahulog ms. Pres" 

The president only nods.

During the ride, she can feel the warmth and hear the heartbeat of the president. Masyado itong mabilis, kaya naman ay binagalan ni seulgi ang takbo kasi baka ay nanenerbyos ito.

Siguro nanenerbyos rin siya dahil mabilis ang rin ang tibok ng kanyang puso pero her heart said na it's because she feel the hands that wraps around her waist gets tighter.

Goodness gracious, Hindi na nga napigilan ni kang seulgi ang pamumula ng pisngi at ngumiti (From the end of their little bike session up to sa paguwi.)

"Thank you ulit seulgi. See you bukas!"

Kahit ilan ulit siyang sabihan ng utak niya...

Hindi na niya napigilan.

____________________________

 
Kahit tapos na ang mapeh sessions nila, paminsan ay magkasabay pa rin sila seulgi at joohyun (with friends).

Every hapon, palaging nakikisabay si joohyun  sa kanya sa bike para ihatid siya sa sundo point nito.

Every gabi ay paminsan nakakachat pa niya ito.

Her mind is filled the president's laugh, president voice, her face, the way she smile, the way she frown, the way she taught her some lesson kapag wala si wendy.

Hindi na nga niya napigilan and it's crazy dahil ang bilis bilis.

_____________________________________________

"Good morning ms. Pres" masiglang  bati ni seulgi. Napatingin naman sa kanya ang president nila na busy na sumusulat sa purple planner nito.

"Morning kang"

Yep, she likes  President Bae joohyun.

It's hard to ignore it anymore. It's hard to deny it anymore.

___________________________________________

NOTE:

Hi mga mars! Masyado bang mabilis? Huehuehue 2 chapters to go na lang hehe Sana nag enjoy kayo!

Fluff fluff lang tayo dito mga mars kahit na wrong grammar at may pagkawaley. Masakit na ang events sa buhay ko nung last kaya sasaktan ko pa ba sarili ko sa angst? charz.

Yun totoo, dapat nung last ko pa ito ipost pero nagloko yun app kung saan ako nagsusulat and...parang gusto kong maging criminal.

Lahat kasi nanduon pati ang chain of events (charz) tapos nawala katulad nung pag asa ko na maging kami charsz . Buti na lang at naalala ko pa lahat. Paminsan winiwish ko na ganito rin sana ako pagdating sa klase.

Again, THANK YOU sa mga nag subscribe and Sa mga nag comment  and sa mga nag upvote THANK YOU RIN! Labyu ol!  *hands everyone some frutos virtually*