Hinigpitan ko ang kapit ko sa bag, nakakatakot kaya ang ma snatch. 

Sabi ni mama, kailangan ko talaga bantayan yun bag kapag naghihintay ng jeep. Baka mamaya ay pa sikreto na pala ako ninanakawan or...

Worst case scenario, biglaan na lang aagawin sa iyo yun bag mo.

Of course, dahil na rin sa paalala ni mama na walang katapusan... I could say na I am always on guard.

Hindi ko pala alam, hindi pala sapat ang pagiging on guard  ko...

Dahil sa susunod na minuto ay may mananakaw sa akin...

Harap harapan.

Biglaan.

Ninakaw ng isang napakagandang snatcher ang isa sa mga importanteng bagay na meron ako...

"Hala! Kuya! Ano ba yan, may pila po tayo dito."

...and it's not my bag.

Note:

This is my first time na gumawa ng ff and it's seulrene yeah. Nagising na lang kasi ako isang morning then naisipan ko NA ITAAS ANG BANDERA NG SOLRIN TAGALOG FLUFF hehe

opo,fluff po ito (sana fluff nga). I will try to minimize yun angst,yun tipong inagawan ng cheesestick lang yun level ng sakit ganern.

Hindi po ako masyado magaling na writer hehe. 

sorry for the grammar and chuchu. Lab u.