Weekly Kapalaran 1.5

Aking Ligaya
Please Subscribe to read the full chapter

Ganap sa side ni Joy

 

 

"Anong gagawin mo pag nagkatagpo ulit kayo?" tanong ni Seulgi habang nakahawak itong si Joy sa kanyang braso



 

"Una syempre kikiligin muna ako" biro nito.

"Tanga~" natatawang palo nito sa kamay ni Joy, "Yung maayos kasi."


 

"Depende" sumubok na ayusin ang sagot this time.

"Paanong depende?" at nilingon ni Seulgi si Joy habang naglalakad sila patungong tuhugan stall, “agawan na naman kayo ng kikiam?”.

 

 

"Anong akala mo sa akin ha?" ang sama ng tingin ni Joy bigla sabay pisil ng braso ni Seulgi and let out a deep sigh.

 

"Seul.." sabi ni Joy.

 

 

"Di din pala ako naging honest with you...." tumaas ang kilay ni Seulgi at medyo na caught off guard. "ano yon?" tanong nito.
"Ganito kasi yon…” kaunting pause, “ginawa ko siya on purpose" sabay ehem ni Joy, "inagawan ko talaga siya ng kikiam on purpose." 

 

 

 

"Huh??" at napahinto ito saglit at inalala ang napagusapan nila ni Joy nung tumawag ito one night upang ikwento ang tuhog adventure niya, "JOOOOY??" nanlaki ang mga singkit na mata nitong si Seulgi, “Di kita maintindihan? Di ko gets? Care to explain?”


Come to think of it, nung alalahanin ni Seulgi yung phone conversation nila ni Joy half of it ay puro gaguhan at harot or di kaya'y kabastusan. Di naman talaga siya kinuwentuhan ni Joy ng ayos sa mga nangyari.

At ngayong biniring up niya ito naintriga tuloy ang kaibigang oso.

 

 

"Kaya nga ito na di ba ikukwento ko na sayo ng buo. Di ko alam at umiral pag ka pilya ko talaga" sabay hila nito kay Seulgi upang magpatuloy sila sa paglalakad "First, kailangan mo maintindihan na sobrang amo ng mukha niya. As in! pati nung ngumiti siya nung mga oras na yun parang.. alamoyon?? yung lahat ng inis ko sa mundo for a split second parang natunaw eh.. gumaan pakiramdam ko..” ngiting ngiti si Joy habang dinidiscribe si ateng nakita niya sa tuhugan noon.

 

 

 

May katagalan ang katahamikan habang inaalala ni Joy ang epekto nitong si ate sa kanya. Di maalis alis sa mukha ni Joy ang bakas ng kahapon. Para kasi siyang baliw na nakatulala't nakangiti.

 

 

Nang dahan dahang tumuwid ang nakangiti nitong labi at nagsimulang kumunot ang kanyang noo.

 

“tangina si Manong!!” sabay snap ng daliri ni Joy sa naaalala nya.

 

 

“Anong meron kay Manong?” agarang tanong ni Seulgi. Biglaan ba namang ibring up ni Joy si Manong.

Sino ba namang hindi di ba?

 

 

 

 


“Iba talaga feeling ko dyan kay Manong eh.” sabay iling "siya ang umudyok sakin na gawin yon!"

 

“Weh?!!! Tumigil ka nga. Dinamay mo pa si Manong." kumento ni Seulgi, "grabe ka, Joy"
“DE! GAGO! Kasi nung time na yun, habang naghahanap kasi ng estasyon sa radio si Manong, nahuli niya akong nakatitig kay ate. Tapos, imagine-in mo nalang haa nakangiti pa ako nung mga oras na yun.”

 

“Oh tapos?” bakas sa boses ni Seulgi na interesado siya kung san ba papunta tong kinukwento sa kanya ni Joy at ang pagiging sangkot ni Manong sa nangyari.

 

 

“Seul, nginitian ako ni Manong at pinagtaasan ng kilay.” sinample ni Joy ang reaksyon ni Manong na para bang nakakapangloko yung itsura.

“Baka lang naman nasaktuhan mo lang si Manong” biro nito

“De!!! Nasaktuhan ka dyan?! Nakatingin sakin?? Makinig ka muna kasi!!" natawa bigla si Seulgi, "after kasi nung ginawa niya tiningnan niya din yung babae tas tinuro niya sakin na ituhog yung isang kikiam na malaki!”, seryoso man si Joy at honest sa pinagsasabi niya, di mapigilan ni Seulgi na asarin ang kaibigan dahil para ba namang nang ttrip itong si Joy kahit alam niya sa sarili niyang hindi.

 

 

“tangina ka maniwala ka man sa hindi, totoo lahat ng yon!" defensa ni Joy sabay cross ng arms

“Okay sige." medyo convinced, "so dahil naudyok ka...ginawa mo talaga.. kasi umiral din kapilyahan mo?" agad naman tinanguan ito ni Joy ng mabilis. Finally naiintindihan siya ng kaibagan, "Anong nangyari after? Edi nainis si ate?”
 

 


“Oo naman.” sabay tawa ni Joy at pinuluput ang kanya sa braso ni Seul, “halata nga sa mukha niya eh. Bad ko. Nacute-an pa ako sa reaksyon niya. As in naaasar na siya na ewan pero kinatuwa ko pa”

“Akala ko nga titingnan niya agad ako. Pero hindi. Naweirduhan nga si kuya kasi di nga tumitingin.” dagdag ni Joy, “pero nung tiningnan niya na ako after ilang minutes, sakto talaga as in.” sabay iling ng ulo ni Joy, “yung soundtrip sa radio ni Manong, pati yung cool na hangin nung hapon na yon. Lahat talaga!! Sounds corny pero para kaming nasa teleserye”

 

 

Hindi pa ba Joy?

 

 

Pinagmamasdan lang ni Seulgi si Joy habang kinukwentuhan siya nito. Mukha namang walang halong biro ang mga pinagsasabi nito. Sayang lang at wala siya nung mga oras na yon di sana’y naging saksi siya, sa unang pagkakataon, sa kabadingan(?) ni Joy. Para kasi siyang whip na whip.

 

“Kaya sa totoo lang, Seul…” nakatuon na ang buong atensyon niya sa dinaaranan at malalim na ang iniisip ni Joy. She was reminded kasi bigla kung bakit siya eager na magpunta sa tuhugan ngayong Biyernes.

 

Kagustuhan man niya sanang ikwento din ang weekly kapalaran na nareceive niya nitong nagdaang Lunes para di na siya mahirapan iexplain sa kaibigan ang halong excitement at kaba na nafifeel niya dahil makikita niya ulit si ate.......

 

Yes.
Magkikita ulit.
Kini-Claim na ni Joy na magkikita silang ulit..

 

Para sa kanya, tadhana na talaga ang gumagawa ng paraan para pagtagpuin ulit sila. 
All thanks to that one message na nareceive niya.
 

Salamat sa Weekly kapalaran.
Kaw na bahala to this Woman.

 

 

 

 

Pero ayon nga.. balik tayo sa concerns ni Joy.

Okay sige.. Let's be honest. Di niya alam bakit siya nagaalinlangan na imention to kay Seulgi.

First time ito.

Lagi naman siyang nagkukwento sa kaibigan niyang oso.

Lahat nga halos ng ganap sa buhay niya alam yata nitong si Seulgi.

Pero, again.. ayun nga... di alam ni Joy kung bakit gusto niya muna itong isikreto sa isa

 

 

 “may itch feeling ako na nandon talaga siya..” yun na lang ang nasabi niya. “To the point na sa sobrang tuwa ko siguro eh makiss ko siya" pahabol nito.

 


"POTA? JOY UMAYOS KA NGA" sabay hampas at tawa ni Seulgi. Kala niya kasi may seryosong sasabihin pa itong kaibigan niya. 

Weird mo, Joy. Isip ni Seulgi.

 

 


"Syempre joke lang!" sabay bitaw nito sa pagkakahawak sa braso ni Seulgi at mahinang dinanggil ng balikat, “pati never pa akong nakahalik ng babae…malabong gawin ko yun" medyo nahihiya niyang bulong.

 

 

“at lalaki....” pag correct ni Seulgi sa kanya, "Babae at lalaki."
"OO NA!" sabat ni Joy

 

 

Oo..

 

 

 

Di man kapani paniwala, sa lahat ng mga nagdaang lalaki sa buhay nitong si Joy, saglit man o nagtagal ang kanilang relasyon, niisa sa kanila, di pa siya nakahalikan sa labi..

Yes.

 

 

 

 

You've read that right.

 

 

 

 

NI ISA SA KANILA, DI PA SIYA NAKAHALIKAN SA LABI.

 

 

 

 

 

Nagsync na sayo?

 

 

 


Yes.

 

 

 

Please Subscribe to read the full chapter
Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!
redsummer0801
Pagpasensyahan nyo na liwbaliw na ako. Huhu

Comments

You must be logged in to comment
badingsawenjoy
#1
Chapter 2: HAHAHAHAHAHA sabi ng ano????? Putcha I kennat 🙈🙉
Prince_SeungWan
#2
Chapter 21: ang harot ni wendy haha,
iamriou_
1158 streak #3
Chapter 21: Otornim, balik ka na. :(
iamriou_
1158 streak #4
Chapter 21: mapapa-sana all talaga ako. T_____T
exy_kimlip
#5
Chapter 21: ANG LALANDI SANA LAHAT
tealundertones
#6
Chapter 21: lalandi nyo *report and block*
ChiChi0103 #7
Chapter 21: ANG HAHAROT 😭💙💚
Seubaechu
#8
Chapter 19: Salamat sa effort ni Hwasa at nagkatagpo and nagkatext na sila huhuhu landian iz real na. Isang malaking grasya si Hwasa! Mapapa-sana all ka nalang wew <3
leoheart
#9
Chapter 19: Aba Maria Hwasa, ang tulong mo ay grasya! Sa ngalan ng mga bilat, kami ay nagpapasalamat!

sa wakas ay hindi lang bsta makatulog sa gabi sa kaiisip, ngayon may katext na din
yurinisica
#10
Chapter 19: buong oras ako nakangiti habang binabasa yung chapter na ito. ahhh!!! Wenjoy!!!

Hindi ako pamilyar doon sa kanta na God Bless You, Mama Mary Loves you, kaya nag search pa ako sa youtube. Feeling ko minus point ako sa langit kasi tawa ako ng tawa, habang pinapakinggan ko. HAHAHA