[KASALUKUYAN]

“Seungwan-ah…”

“Oh, Irene. Ikaw pala..” nagulat ako sa biglang bati ni Irene.

“Last song na nila Jae yung susunod”

“Hmm..Yayain mo ba akong sumayaw?” 

Napangiti lang sa akin si Irene at malambot ang mga tingin nito… Bakit parang malungkot ka?

“Hindi..Seungwan..”, inabot niya ang aking mga kamay at pinisil ito.

Tumingin si Irene sa bandang likuran ko at sabay nguso sa direksyon na ito. Bilang curious kung ano yung gusto nyang makita ko agad naman akong lumingon.

Joy…

“Magandang gabi po. Muli, kami po ang Dapit-Hapon. Salamat po sa D’Baes Chill & Music Bar for letting us sing for everyone!”, muling pagpapakilala ni Jae sa banda nila.

“At para sa last song namin.. Para po ito sa mga pusong natatakot pero gustong sumugal… sana ngayong gabi pagbigyan natin ang bulong ng ating damdamin" dagdag niya..

Binitawan ni Irene ang aking kamay at pinisil ang aking mga balikat.

“Wendy.. wala namang masamang mag tapat at magsabi na nasasaktan ka na nang sobra.. Let her know how much she means to you..Nalulungkot din kami dahil nagkakaganyan ka.. Kung wala na talaga, tapusin nya na..Bigyan ka nya sana nang closure”.

Di ko mapigilan ang pamumuo ng mga luha ko at napalunok na lang sa bigat ng nararamdan ko....

Lumingon ulit ako sa direksyon mo.

Joy.. pwede pala yun no? Ang maging maligaya sa piling mo at masaktan rin nang sobra ng dahil sayo.