“May pangarap ka ba?”

“Pangarap?”

Napangiti na lang ako ng mapakla at tumingin sa langit na nagliliwanag dahil sa mga milyon-milyong bituin.

“Sa ngayon isa lang ang pangarap ko.”

Naramdaman ko ang pagtingin niya sa  direksyon ko pero hindi yun naging dahilan para alisin ko ang tingin sa mga bituin. Napakagandang titigan.

“Pangarap kong…

 magkaroon ng normal na buhay.”