.190730.

Makapagset na nga ng appointment para sa passport.

Pumunta ako sa website ng DFA for online appointment at nagcheck kung ano ang mga available na slot.

Ang layo pala ng mga nakalagay na venue. Try ko pala magtanong kay daddy kung panggabi siya next month.

Chineck ko din yung mga requirements na kailangan. Hala naman, wala pa ako ni isang government ID card pwera lang sa student ID, which is for sure hindi na siya applicable.

Yung totoo, citizen ba talaga ako ng pinas?

Ang hirap kasing umabsent eh. Wala din kasi akong bakasyon after ng graduation. Yan tuloy mukhang mapipilitan akong magleave para lang kumuha ng ID.

Makatawag nga kay mama. Kaso nakakahiya nang makitawag sa mga ka-dept ko, ilang beses ko na kasing ginawa yun. At saka hindi ako mahilig magpaload, sayang pera haha.

Hmm.. kay Ms. Yuri na lang kaya?

Sige sa kanya na lang ako makikitawag during afternoon breaktime, nakakahiya man.

---

Pumasok ako sa office nyo.

“Uhmm Ms. Yuri, pwede po bang makitawag?”

“Saan? Sa Smart?”

“Hmm.. pwede po. Kay mama lang kasi.”

Napaisip si Ms. Yuri. Mukhang ayaw ata niyang ibigay yung number niya haha.

“Ay siya sa company cellphone na lang ng GA. Pwede naman yun. Sabihin mo kay Ms. Taeyeon, makikitawag ka lang.”

Napatingin kami parehas sayo. Ang pula ng labi ah. Teka mukhang ibang shade ang gamit mo ngayon.

Napatingin ka din samin. Mukhang ayaw mo din ibigay yung phone lol. Pero hopeful parin yung tingin ko.

“Makikitawag ka?”

“Opo. Kay mama.”

“Ay sa HR. Doon ka na lang makitawag, pwede naman.”

Yung anxiety ko nagpaparamdam nanaman. Inunahan ko na ito.

“Ahh sige Ms. Taeyeon mamaya na lang. Thank you.” Saka ako nagmadaling umalis to take a couple of breaths.

Sige na nga magtatanong na lang ako pagka-uwi ng bahay.

---

5:20PM

Nag-ring ang phone ng department namin.

“Hello po!”

“Hello po si Ms. Taeyeon po ito ng GA, pwede po ba kay Tiffany?”

M-Ms. Taeyeon? Siya talaga to? Shet siya nga! Shet omg tapos hinahanap ako sheT sHet >u<

“A-ahh e-eh speaking po!” utal na matinis kong sabi.

“Ay Tiffany nakatawag ka na sa HR?”

“Ahh hindi na po eh..” Wala na akong balak tumawag kasi hiyang-hiya na talaga ako, baka kung ano pa isipin ni Yeri at Joy.

“Ah sige tawag ka na lang dito sa cellphone ng GA. Wala naman ang HR ngayon eh.” Meaning yung manager.

“Okay po sige po.”

“Sige punta ka na lang dito at katok ka na lang sa bintana ha.”

“Sigee po thank you!”

“Bye bye.”

“Byiee.”

Napahinga ako ng malalim pagkababa ko ng phone at napangiti ng todo. Shemay mga sis! Buti hindi ako napansin ng mga kadept ko dito kasi unti na lang iire – este iirit na sa kilig.

Napahawak ako sa dibdib ko at dinama ang aking kumakabog na puso.

Ganito pala kapag siya yung unang nagreach-out. I mean not totally reach-out, kumbaga siya yung unang naginitiate.

Actually nakalimutan ko na nga yung about sa pagtawag kasi kagaya ng sabi ko, magtatanong na lang ako pagkauwi ng bahay.

Tapos first time pa niya tumawag dito ng ako ang hinahanap. Lagi kasi yung boss naming Japanese o kaya mga taga-QC lab.

Tinapos ko muna yung ginagawa kong report at nagdala ng papel bago ako umalis. Hindi na ako masyadong napansin ng mga kadept ko dahil busy silang makipagwen