.190717.

Operation: Getting close to Ms. Taeyeon lvl 2

Status: On-going

Bukod sa academics, ngayon lang ulit ako na-challenge ng ganito sa buong buhay ko.

I mean, meron kasing times na may nakikilala ako na gustong maka-close. Pero iba naman kasi this time. Crush ko na, gusto ko pang maging super close.

Come to think of it, diba mas delikado sa feels yun?

Kasi ang mangyayari, more moments. That is equals to getting to know her better. Since marami ka nalalaman, its either you will fall or matu-turn off ka. Kapag na-fall ka, edi wala na finish na.

Another thing is more skinships. Lalo na kapag nalaman mo na mas clingy pa siya kaysa sayo. Hindi lang aatakihin ang rainbow ghei heart mong nanginginig nang sumabog, baka ma-misinterpret mo pa ang mga gestures niya. Nagiging assumera ka pa tuloy ng wala sa oras.

But.. despite all those warnings and stuff, tuloy parin.

Aminin man o hindi, I crave for those to her. Kaya eto ako ngayon, trying hard to make an effort.

Teka trying hard ba talaga? O takot parin hanggang ngayon?

Mga bandang hapon pagkalabas ko ng office para pumunta sa CR, saktong nakita kita kasama si Ms. Yoona. Papasok pa lang kayo sana sa may Employee’s area kaso may naiwan si Ms. Yoona kaya bumalik pa siya sa office.

Pinipigilan kong tumakbo papunta sayo kahit gustong-gusto kitang makausap. Kaya kahit mabilis nakabalik si Ms. Yoona, sinigaw ko na lang yung bati ko.

“Hello Ms. Taeyeon!”

“Tiffanyyy” sabay ngiti.

Kumaway ako. “Aalis kayo?”

“Oo, Sama ka?” hiyaw mo pabalik pero nagsalita na agad ako ng “Bye bye po!”

“Byeeee”

The rest ng mga batian natin pagbalik mo ay sa mga usual hallways. napakaiksi netong moment na ito pero gusto ko parin siya i-share.

I will keep trying. I realized na yung mga ginagawa ko ay para sa sarili ko din. Sobrang mababa yung confidence at self-esteem ko, and I really at keeping the conversation going sa mga tao pwera lang sa mga tropa at pamilya.

Nakakapagod minsan at gusto ko na lang lagi sa isang tabi pero kailangan para sa sariling growth.  

---

.190720.

Pagdating sa crush stuff, I always treat my dreams as a sign. Ever since elementary until high school, If I got interested in a person and then