"TANGINA KANG SEULGI. TAYO NA NG HINDI KO NALALAMAN?!?!" buti nalang at tapos na si Moonbyul uminom kundi uulan sa loob ng taxi.

 

Sinapak naman ni Seulgi si Moonbyul sa kaingayan nito. Natural lang naman na ganun yung reaksyon ni Moonbyul papano ba naman sinimulan ni Seulgi ng "Byul, girlfriend kita." parang tanga.

 

"Tanga hindi kasi.." 

 

At yun inexplain ni Seulgi simula nung nagpapaulan siya tapos nakita niya si Joohyun hanggang sa kanina na nagkita sila sa stall ng mga inumin. Syempre kasali din dun yung pagiging "bossy" and "clingy" ni Joohyun. 

 

"Seulgi, pwede mo naman kasi sabihin sakin. Manliligaw ka na nga lang, ganito pa, pero kung ginandahan mo, sasagutin sana ki-" 

 

"Kingina mo! Nakinig ka ba sa kwinento ko." 

 

"Hindi." 

 

At ayun nga lumipad yung bote na hawak ni Moonbyul sa ulo niya. 

 

"Aray ko puta! Syempre joke lang, ang dami-dami mong dinadada dyan malamang narinig ko! Pero ano bang itsura nun?" 

 

Eto nanaman tayo sa itsura niya, ano bang meron sa mukha niya? 

 

"May ilong siya, mata, tas may bib-" 

 

"Bobo! Ganda mo sumagot ah." 

 

"Syempre maganda ako eh." 

 

"Puta, lakas ng hawa sayo ni Joy." 

 

"Pero, Byulie~ ano gagawin ko?" 

 

Pag nagsimula ng paiksiin ni Seulgi yung pangalan niyo tapos parang bata kung banggitin 'to. Ito na yung senyales na magkakandaleche-leche na yung buhay ni Seulgi. 

 

"Aba ewan ko sayo. Wag mo kong isali diyan, sinimulan mo, tapusin mooo~" pang-aasar pa ni Moonbyul. 

 

"Nakakatulong ka nga." 

 

"Sino ba nagsabi sabihin mo girlfriend mo 'ko, kung di ka ba naman tangangot." 

 

Napabuntong-hininga naman si Seulgi. 

 

"Eh diba 'di naman niya 'ko kilala? Edi anuhin mo sila Joy." 

 

"Tungaw, kilala na din yun ni Joohyun." 

 

"Wendy?"

 

"Baka pumayag. Di nga siya mabuting nanay sakin eh." 

 

"BAKIT NANAY MO BA SIYA?!" napaface-palm ng sobrang lakas si Moonbyul, yung halos nagmukhang sinampal niya yung sarili niya.

 

"HINDI PERO YUN NGA YUN, EDI HINDI SIYA PAPAYAG MAGING "GIRLFRIEND KO"" may pag-aalinlangan pa si Seulgi nang sabihin niya yun, ang iba lang sobra sa dila niya. 

 

"OH YUN NGA YON. SA LAHAT KASI NG PWEDE BANGGITIN SA JOOHYUN NA YUN, GIRLFRIEND PA." 

 

Ang lapit-lapit lang nila sa isa't isa eh kung magsalita sila parang magkabilaang bundok sila. Kaya si manong drayber, pinalakasan yung radyo, siguro nagpaparinig. 

 

Nakuha naman nila Seulgi yun. 

 

"Si Wheein kaya?" pagtatanong ni Seulgi. 

 

"Sige, pakulayan mo din ng gray na buhok." sarkastikong sabi ni Moonbyul. Gray kasi buhok niya, kahit nung bago pa siya irehab sa Davao, medyo nga natatanggal na. 

 

"Pwede!!!" napangiti naman ng malaki si Seulgi sa plano. 

 

"Tanga sa tingin mo papayag yun?! Alam mo namang may photoshoot yun this week tsaka next week." 

 

Napabuntong-hininga nanaman si Seulgi. "Si Hwasa?" 

 

"Sige. Pahabain mo muna buhok."

 

"Nakakatulong ka nga." 

 

 

-

 

Kahit na sobrang sakit ng mga binti ni Seulgi sa "jogging" nila kahapon, naghahanap padin siya ng gala, dapat nga ngayon nag-didiwang sila sa pagbabalik ni Moonbyul pero wala eh, kukuripot ng mga hayop. 

 

Ewan ni Seulgi pero napalaki yung pera na ipinadala ng tatay niya  sa kaniyang credit card pero siyempre magrereklamo pa ba siya dun? 

 

Tinext na niya din si Mina ukol sa bago niyang phone number, buti nalang at kinokopya ni Seulgi yung mga numbers ng mga kamag-anak niya sa isang notebook. Pang "just in case" daw. 

 

Di naglaon, nalaman niya kay Mina kung bakit malaki pinadala, kasi daw good mood tatay niya.

 

Baby Mina: Ate, ang saya ni tito, nagiging maganda daw yung flow niya sa business. Ganun din si tita. 

 

You: Buti naman. Sana good mood lagi si Dad :DDD

 

Oo, seryoso si Seulgi, hinangad niyang sana good mood lagi Dad niya lalo na pag nagpapadala tsaka syempre para hindi stressful Dad niya oh diba caring. 

 

 

You: Oi san ka? 

 

Limang segundo palang yata nakakalipas may reply na kaagad.

 

Spokesperson Park Joy himala di pa nakakatalon: Wendy's O:)

 

You: Tangina yung restaurant o ano?

 

Spokesperson Park Joy himala di pa nakaka...: Yung tao O:)

 

You: Bat ganyan ka mag type ampota

 

Spokesperson Park Joy: Wala lang hehe O:) 

 

You: Pa-anghel ka pa diyan. Ulol!

 

Spokesperson Park Joy: Sinabayan ako ng ANGHEL eh hehe O:) 

 

You: Ano??? Parang tanga. Sinong anghel??!

 

Spokesperson Park Joy: Walaa. Ingat ka sa biyahe sabi ko O:) 

 

Ewan nanaman ni Seulgi bakit ganiyan mag type si Joy pero magandang pagbabago naman 'to kasi di siya nagmura. Ibig sabihin, mababawas-bawasan din yung kadumihan ng bibig niya.

 

Pero kahit na ganun, naexcite naman si Seulgi kasi malay mo may party pala dun kila Wendy kaya matipid siyang magtype o kaya baka nagluto ng masasarap si Wendy kaya nabago yung katauhan ni Joy o baka naman natanggal na talaga yung masamang espiritu sa katawan ni Joy. Malay niyo.

 

"Ang saya naman ng araw na 'to. Mukhang sineswerte ako." 

 

 

-

Bumulaga kay Seulgi ang isang namumutlang Joy. 

 

"Puta may sakit ka ba?! Sabi na eh. Ano namang feeling ng tumatalon sa 17th floor." sabi ni Seulgi, natawa pa yung gago.

 

"Tawa-tawa ka pa diyan." sabi ni Joy. "Tignan ko lang kung matawa ka pa mamaya." mahinang dagdag niya.

 

"Anong sabi mo?!" tanong ni Seulgi, di niya kasi narinig.

 

"Dun tayo sa may kainan." sabi ni Joy, nakangisi.

 

"Sabi na eh. May handaan talaga. Ang saya!" saya saya nga ni Seulgi, inapiran niya pa yung hangin sa tuwa.

 

 

-

 

Ang unang bumungad sa mukha ni Seulgi pagkapunta niya sa dining room ay yung taong kahapon pa niya iniiwasan at hinahangad na sana hindi na ulit makita. 

 

"Oh, Seulgi! Bat nandito ka ?" halata sa boses nito na pilit lang siyang gulat.

 

Tangina ako dapat nag tatanong niyan. BAKIT. KA. NANDITO. SA. BAHAY. AY HINDI.  CONDO.  NI.  WENDY?!?! "​​​​​

 

"J-Joohyun. Andito ka?" 

 

"Ano ba mga Ate! Patanong-tanong pa kayo kung sino andito! Lahat tayo nandito sa condo ni Ate Wendy!" singit naman ni Yerim.

 

Natawa naman si Wendy. Oo siya lang, siya lang naman nag-eenjoy sa nangyayari ngayon. 

 

Si Joy na hanggang ngayon namumutla, Si Yerim na nakangisi, Si Seulgi na nakatulala't malaki ang mata na nakatingin kay Joohyun, Si Joohyun na may mga pakunwaring gulat na mga mata pero nakangisi din at nakangiti ng napakalaki at si Wendy na tuwang-tuwa.

 

 

40 minutes ago.

 

Niyaya ni Joy si Yerim na sumama sa condo ni Wendy. Alam naman 'to ni Wendy at excited pa nga siya kasi makikilala na niya yung kaibigan ng kaibigan niya.

 

Pinuntahan ni Joy sila Yerim sa bahay nila sa Alabang. Siguro nga naalog yung utak ni Joy sa hampas ni Wendy na napalakas kasi nakalimutan niyang magkapatid sina Yerim at Joohyun na ngayo'y nakaabang sa pintuan. 

 

"Sooyoung, sandali lang ah! Patapos na ko!" sigaw ni Yerim mula sa taas.

 

"San kayo pupunta?" sabi ni Joohyun, nakahalukipkip pa. 

 

"Ah, eh, sa bahay po ng kaibigan namin." kinakabahang pagsabi ni Joy. 

 

"Si Seulgi? Sama ako." 

 

"Di pa nga ako sumasagot. Atat. Isip ni Joy.

 

"Ah, hindi po, sa isa din po naming kaibigan, sa condo po nila Wendy." 

​​​​​​

"Himala, ang bait mo ah. Pero andun si Seulgi?" pagtatanong ni Joohyun. 

 

"Wala po." 

 

"Kilala niyo din yun nina Seulgi?" 

 

"Opo. Mga matatalik din po kaming mga kaibigan." 

 

"Ah~ Bat di pupunta si Seulgi?" 

 

Hindi na napigilan ni Joy ang sarili, siya kasi yung taong wala at hindi nagfifilter ng bibig. 

 

"Ate, matanong ko lang, ano meron kay Seulgi?" 

 

"Wala lang. May sasabihin ako sakaniya." 

 

"Ahh. Bakit di niyo nalang po