Ordinary day
Between You & I
Annie's POV
Gumising ako ng maaga, pero mukhang mas naunang nagising sakin si Papa. Handa na ang breakfast kaya kumain ako saka naghanda para sa school. After that,I kissed papa goodbye and walk to school.
Walking distance lang yung school from our house, mga 10 minutes to 30 minutes, depende kung gaano ka kabilis maglakad. Usually, mga 30 minutes sharp ako nakakapunta ng school. Ang sarap kasing magsightseeing ng umaga, kahit medyo madilim pa. Not sightseeing as in gorgeous sceneries tulad ng bundok at kung anu anu pa, but sightseeing in a sense na tignan yung mga bahay bahay tska tindahan tuwing umaga na tila parang ghost town.
Nakarating ako ng School ng mga 6:00 am, pero wala pa kong masiyadong classmate na dumadating. 7:00 am kasi start ng klase namen, and since simula palang ng school year, tamad pa yung mga tao na gumising ng maaga.
Pumunta ako sa classroom tas iniwan ko yung bag ko sa upuan ko.
Hinawakan ko yung buhok ko, tinignan kung basa pa 'to..
Tuyo na!
Pumunta ako sa CR, sirado pa yung ilaw kaya binuksan ko.
Asan ba yung mga tao?
Anyway, at least masosolo ko yung salamin sa CR. :)
Tinirintas ko yung buhok ko, as always.
Wala namang tao kaya nilabas ko yung camera ko at nagselca.
Vain ba? Pangpalipas lang ng boredom xP
Tumingin ako sa salamin at nagisip ng ippose ng naisip ko yung indescribable face ni Sungyeol.
Nakatingin ako sa salamin tas sinubukan kung pano yun gawin.
Triny kong kagatin yung magkabilaang cheeks ko habang pinapasok yung lower lip ko sa bibig ko pero laging natatanggal yung pagkabite ng cheeks ko.
Ang hirap pala nito. Practice! Practice din! >.<
Sinubukan kong gawin yun hanggang may mga magkakaibigang pumasok at tinignan ako.
Tumingin ako sakanila
mga 4th year sila, nakakahiya~ Kaya nagstop ako tas tumakbo papunta sa classroom.
WAA! Nakakahiya!!! ba't ko ba ginawa yun?!!
Dumating ako sa classroom, madami nang tao.
Ilang minuto ba ako nasa banyo? >.<
Nakita kong dumating na ang aking mga bestfriends kaya we're back to our daily routine. Fangirling/Spazzing about DBSK and Super Junior
Umupo ako sa upuan ko, nasa gitna kasi yung akin ng upuan ni Thea at Kim.
"Ano nga pala balita tungkol sa Super Junior?" tanong sakin ni Thea.
"hmm.. hindi ko alam eh, hindi ako nakasagap ng update kahapon eh," sabi ko sakaniya.
"Huh? diba maaga ka umuwi kahapon?"sabi ni Kim.
"hindi din..ang daming nangyari" sabi ko sakanila."Ah.. basta!"
"Oh~ So that explains the 'nice to meet you' status!" sabi ni Kim. "Thea, mukhang may nililihim sa'tin tong si Annie."
"Aminin mo na,Anne~" sabi sakin ni Thea.
"WUSHOO! Kayo talaga, ang mamalisyosa niyo! si Kibum kasi yun!!," sabi ko sakanila tapos nagring yung bell.
Saved by the bell!
************************************************************************
Sungyeol's POV
What the hell was I thinking last night? siguro kaya lang mabilis yung heart beat ko dahil sa pagod ko.
Yup, sa pagod lang nga ata yun.
Pumasok ako ng school pero late na, okay lang.. may excuse ako no!
"Hindi makatulog kaya late na nagising"
Yun nalang nilagay ko sa Tardy slip ko, hindi naman babasahin yun eh saka ilang beses na ako nalalate eh.
Class time = sleeping time; pero sa ngayon I need to pay attention in class especially nung pinaalala sakin ni Mama yung deal namin. First lesson nadin kasi kaya kailangan makinig~ sabi kasi kailangan muna matutunan yung basics bago mag advance.
Normal day lang ngayon, kumain ako ng recess at lunch kasama yung kapwa ko koreano, sina Gunpyo tska Byunghee. Small talks lagi. Usually si Byunghee yung nagsastart ng mga topic tas si Gunpyo, kumakain, habang ako lang makikinig kay Byunghee.
"Have you already met the new Korean girl?," tanong ni Byunghee habang nakatingin kay Gunpyo "She's pretty, eh?"
Si Gunpyo naman, kumakain lang ng bibimbap habang nagnnod as approval sa sinasabi ni Byunghee pero mukhang hindi naman siya nakikinig.
Kelan ba titigil sa pagkain yung batang to?
"Ya! When will you stop eating!," sabi ni Byunghee kay Gunpyo sabay tingin sakin "What do you think, Hyung?"
"Really pretty~," sabi ko nalang sakaniya.
Sa totoo lang wala namang babaeng pangit, wala talagang taong pangit. Mas gwapo lang talaga ako sa kanila :)
"Do you like her?," tanong sakin ni Byunghee.
"No~ She's yours!" sabi ko nalang.
Sa ngayon, bawal muna magkainteres sa babae. Ngayong kailangan kong mag-aral ng mabuti at umiwas muna sa distractions and heartbreaks.
Ayaw kong masaktan ulit tulad nung naramdaman ko sa first love ko. Nakakadepress talaga.
They say first love never dies right? but mine did...
she did.
*flashback*
Seulki noona was five years older than I am and she's really like a Noona. I was thirteen then and she was 18. Old schoolmate ko siya from Korea tas she tutors me in some subjects. Siguro dahil Ate na Ate yung dating niya tas napaka independent niya saka ko siya nagustuhan. I really look up to her, and I was eager to study everyday kasi siya yung nagtututor sakin.
One day, hindi na siya umaattend sa mga sessions namin. Yun pala, nadiagnose siya ng cancer tas malala na daw. Pumunta ako sa hospital para dalawin siya, with flowers and all. That was my time to confess what I truly feel..
"Noona," sabi ko nung pagkapasok ng pinto, lumabas yung parents niya para bumili ng lunch.
"Oh, Sungyeol-ah!"sabi niya sakin habang sinusubukan ngumiti.
"You're a cheater!" sabi ko sakaniya.
"Huh? Wae?," sabi niya sakin.
"You're leaving me already~," sabi ko sakaniya, habang pinipigilan tumulo yung luha ko.
"oh.. come here, you," sabi niya, tas lumapit ako sakaniya.
Niyakap niya ako habang nakahiga siya sa hospital bed niya.
Doon na talaga tumulo yung luha ko. Alam kong she doesn't like me, atsaka tingin lang niya sakin younger brother, pero Okay lang sa'kin.
"Noona, I like you," binulong ko sakaniya habang magkayakap kami.
I know it's not the most romantic thing to do, but it's now or never.
"Sungyeolsshi..," sabi niya sakin tas tinanggal niya yung yakap niya.
I stared at her, waiting for more words to come out of .
"I love you," sabi niya sakin tas napangiti naman ako.
"Always smile,okay?," sabi niya sakin tas nag nod lang ako.
And those were the last words I heard her say.
[end of flashback]
Annie's POV
In class, I kept on thanking Jisoo kahit di ko sinasabi yung rason. She just said "You're welcome" kahit parang sirang plaka na ko.
Nakakatawa isipin para sa iba na dahil lang sa baunan, nagsayang nako ng ilang pisong pamasahe. Pero kasi it's very sentimental to me. I had that lunch bag since I was in elementary. It's not beaten up or covered in paint unlike most of my things. Kahit ilang laba, di pa din kupas yun. It's been really a big part of me growing up kasi sa baunan na yun, madami akong nakasalo kumain.(kasama na si *cough* Kuya Josh.) It's black, medium size, and very portable. I wonder where that Sungyeol guy got his kasi parehas na parehas kami eh.
To tell you the truth, I haven't even told my bestest friends about the incident yesterday, 'cause there's nothing to talk about because 1) None of us likes Sungyeol,2) It's just a harmless and not-that-entertaining accident.
Thankfully, they didn't brought up that topic all throughout the day.
[A/N: I know, quite a lame chapter. Huhu. But hopefully, I'll make something better.~~
INFINITE's hinting for a comeback, and so I will be more inspired by then~~ :D]
Comments