What's that sound?
Between You & I
Annie's POV
Ngumiti na din siya! After 9298401 years. Simangot ng simangot, parang batang nakuhanan ng kendi >.<
Nakatingin lang ako sakaniya, habang shinashake niya yung kamay ko nang parang bata. Wagas?
Binitawan niya lang yung kamay ko nang may pumara ng jeep.
Pagkatapos nun, pinara ko na din yung jeep tas bumaba din siya.
So nagsayang lang kami pareho ng pamasahe? siya may kasalanan! hindi ko naman kasi alam kung paano siya iaapproach eh. Baka kasi magmukhang may gusto ako sakaniya kahit wala naman!
Naglakad ako pauwi, naglakad din siya sa likod ko.
Gabi na tas ang haggard na ng itsura ko, pano ba naman kasi, para kaming nag goose chase.
Fourth year na nga pala siya no, pero ba't parang bata umasta.
Tas di naman siya masiyadong matangkad pero hindi ko na mabasa yung mukha niya, tapos ang dilim pa.
Bigla siyang tumingin sakin at nagsalita.
"Ay! Oo nga pala! hindi mo ko sinagot kanina, Naintindihan mo yung paguusap namin ni mama?," sabi niya.
"Ah~ Oo, bakit kaya ako tumatawa kung hindi ko naiintindihan? Ano ako? baliw?," sabi ko sakaniya
"Haha. Malay ko ba!," sabi niya sakin habang nakangiti."Paano? hindi ka naman mukhang korean."
"Naneun hangeuk saram!/ I am korean," taas noo kong sinabi sakaniya. "by heart"
Tumawa lang siya sakin. Ganito pala feeling ng tinatawanan, karma ako sa kakatawa ko sakaniya.
"I like Korea, okay?," sabi ko sakaniya.
"Ah~ so you like me too?," sabi niya sakin.
"Wow! I'm flattered"
"Utut mu!," sabi ko sakaniya sabay hampas ng braso niya.
"Ansakit nun ah!," sabi niya sakin tas hinampas niya din ako.
"Ah! nanakit ng babae! bakla! bakla!," sabi ko sakaniya.
"Bakla ka din!," sabi niya sakin tas nagbleh ako sakaniya tas ginawa niya nanaman yung mukhang hindi ko maidescribe.
"Babae ako! hindi ako bakla, Mama's boy," sabi ko sakniya
"Hindi ako Mama's boy nu!," sabi niya sakin.
"Okay Mommy, I love you~," asar ko habang nakalagay yung kamay ko sa may tainga ko ng parang may kausap sa telepono.
"Ya! Gusto mo nang mamatay?" sabi niya sakin. Haha. Pikon din pala to ah.
"Ayaw pa!," sabi ko sabay nag make ng face.
Naglalakad lang kami hanggang dumaan kami sa park at dun na naghiwalay yung landas namin.. Buti naman, nauubusan na ko ng pang asar sakaniya.
"I'm home!" sigaw ko pagdating ko sa bahay. Kumain ako tapos inupdate yung shoutout ko sa friendster:
What a Loooooong day! Nice to know you~
Pagkatapos nun, natulog na ako.
Indeed, it was a long day and that "Nice to know you thing" wala lang. Naisip ko lang yung kantang "Goodbye, Nice to know you"
Oo,Sungyeol Lee, Nice to know you pero Goodbye na nga ba? Aish! Goodbye na nga ata, di ko naman siya gusto, diba? Isa siyang immature, childish, at pikon na medyong matangkad na koreanong lalaking maganda ang ngiti.
Ngiti niya? maganda? eh di naman siya gwapo eh! Ang yabang niya pa! Sobrang kapal ng mukha. Pero may utang ako sakaniya..
Pitong piso.
TAKTE! Pag ako siningil niya pa dun, ang adik niya naman, diba?!
Aish.
Sungyeol's POV
Nginitian ko siya. Well, siguro ngayon palang kailangan ko ng matutong magpakitang tao. After all, after who knows how many years, artista na ako!
Yung deal namin ni Mama? Maggraduate daw ako dito tas magaagree na siyang ipatrain ako for acting sa Korea.
May Aunt kasi ako na artista tapos ayun, kinahiligan ko na ding umarte. Gusto kong sumikat at ipamahagi sa mundo kung anu mang talento meron ako.
Pagkatapos nun, pinara niya yung jeep tas bumaba na din ako.
So nagsayang lang kami pareho ng pamasahe? siya may kasalanan! hindi kasi usong magsalita no? atsaka ang tagal tagal kong maglakad, di niya ako inaapproach.Pachix?!
Naglakad kaming dalawa pauwi. Siya nasa harap, ako naman ang nasa likod ngayon. Follow the leader ba? eh mukhang malapit lang pala bahay naming dalawa.
Gabi na tas pagod na ako, okay lang, gwapo pa din ako.
Hay nako, ano nalang kaya image ko pag naging artista ako tas biglang ikalat nitong babaeng ito yung pinagusapan namin ni Mama?
What am I thinking? our conversation was harmless! di niya din alam na magaartista ako.
"Ay! Oo nga pala! hindi mo ko sinagot kanina, Naintindihan mo yung paguusap namin ni mama?," nacurious ako kaya tinanong ko na.
"Ah~ Oo, bakit kaya ako tumatawa kung hindi ko naiintindihan? Ano ako? baliw?," sabi niya sakin. Mukha naman siyang baliw eh, sinong hindi magkakamali?
"Haha. Malay ko ba!," sabi ko sakaniya, hindi mapigilang mapangiti dahil sa iniisip ko."Paano? hindi ka naman mukhang korean."
"Naneun hangeuk saram!/ I am korean," sabi niya sakin.
oom! nagkokorean pala to. "by heart"
Tumawa lang ako sakniya. Maramdaman niyang tinatawanan siya parang kanina lang siya tumatawa sakin. Magdusa siya! bwahahaha!
"I like Korea, okay?," sabi niya sakin.
Ah, kaya pala. Pero.. bakit? well, I guess I have to get use to it.
"Ah~ so you like me too?," sinabi ko sakaniya," Wow! I'm flattered!"
"Utut mu," sabi niya sakin sabay hampas sa braso ko. Anlakas naman ng palo niya! ano ba to? wrestler?
"Ansakit nun ah!," sabi ko sakaniya tapos hinampas din siya nang hindi naman masiyadong masakit.
"Ah! nanakit ng babae! bakla! bakla!," sabi niya sakin.
"Bakla ka din!," sabi ko sakniya tas nagdila ulit siya tas nagowl face ulit ako sakaniya.
"Babae ako! hindi ako bakla, Mama's boy," sabi niya sakin
Oo nga naman.
"Hindi ako Mama's boy nu!," I said defensively.
"Okay Mommy, I love you~," sabi niya, iniimitate ako sa ginawa ko kanina.. inOA niya lang.
"Ya! Gusto mo nang mamatay?" sabi ko sakaniya.
"Ayaw pa!," sabi niya tapos nagMake face siya sakin.
Naglalakad lang kami hanggang dumaan kami sa park at dun na naghiwalay yung landas namin.. Good riddance!
Umuwi ako tapos humiga agad sa kama ko.
Sa kahit anong pagod ko, hindi ako makatulog.
Hindi kasi ako makatulog pag maingay eh, kaya soundproof lang yung kwarto ko.
*tugs.tugs.tugs*
Ngayon, wala namang nagpapatugtog tas nakasirado naman yung bintana.
*tugs.tugs.tugs*
Nakakairita yung tunog, Gusto ko nang matulog.
Binuksan ko yung bintana, baka may branch lang na kumakatok
wala naman.
Pinakinggan ko yung sahig kung may naglalakad sa baba
wala naman.
Humiga nalang ako sa kama
saka ko lang nalaman kung saan nanggagaling yung tunog...
My heart ... it's beating fast.
Ngumiti na din siya! After 9298401 years. Simangot ng simangot, parang batang nakuhanan ng kendi >.<
Nakatingin lang ako sakaniya, habang shinashake niya yung kamay ko nang parang bata. Wagas?
Binitawan niya lang yung kamay ko nang may pumara ng jeep.
Pagkatapos nun, pinara ko na din yung jeep tas bumaba din siya.
So nagsayang lang kami pareho ng pamasahe? siya may kasalanan! hindi ko naman kasi alam kung paano siya iaapproach eh. Baka kasi magmukhang may gusto ako sakaniya kahit wala naman!
Naglakad ako pauwi, naglakad din siya sa likod ko.
Gabi na tas ang haggard na ng itsura ko, pano ba naman kasi, para kaming nag goose chase.
Fourth year na nga pala siya no, pero ba't parang bata umasta.
Tas di naman siya masiyadong matangkad pero hindi ko na mabasa yung mukha niya, tapos ang dilim pa.
Bigla siyang tumingin sakin at nagsalita.
"Ay! Oo nga pala! hindi mo ko sinagot kanina, Naintindihan mo yung paguusap namin ni mama?," sabi niya.
"Ah~ Oo, bakit kaya ako tumatawa kung hindi ko naiintindihan? Ano ako? baliw?," sabi ko sakaniya
"Haha. Malay ko ba!," sabi niya sakin habang nakangiti."Paano? hindi ka naman mukhang korean."
"Naneun hangeuk saram!/ I am korean," taas noo kong sinabi sakaniya. "by heart"
Tumawa lang siya sakin. Ganito pala feeling ng tinatawanan, karma ako sa kakatawa ko sakaniya.
"I like Korea, okay?," sabi ko sakaniya.
"Ah~ so you like me too?," sabi niya sakin.
"Wow! I'm flattered"
"Utut mu!," sabi ko sakaniya sabay hampas ng braso niya.
"Ansakit nun ah!," sabi niya sakin tas hinampas niya din ako.
"Ah! nanakit ng babae! bakla! bakla!," sabi ko sakaniya.
"Bakla ka din!," sabi niya sakin tas nagbleh ako sakaniya tas ginawa niya nanaman yung mukhang hindi ko maidescribe.
"Babae ako! hindi ako bakla, Mama's boy," sabi ko sakniya
"Hindi ako Mama's boy nu!," sabi niya sakin.
"Okay Mommy, I love you~," asar ko habang nakalagay yung kamay ko sa may tainga ko ng parang may kausap sa telepono.
"Ya! Gusto mo nang mamatay?" sabi niya sakin. Haha. Pikon din pala to ah.
"Ayaw pa!," sabi ko sabay nag make ng face.
Naglalakad lang kami hanggang dumaan kami sa park at dun na naghiwalay yung landas namin.. Buti naman, nauubusan na ko ng pang asar sakaniya.
"I'm home!" sigaw ko pagdating ko sa bahay. Kumain ako tapos inupdate yung shoutout ko sa friendster:
What a Loooooong day! Nice to know you~
Pagkatapos nun, natulog na ako.
Indeed, it was a long day and that "Nice to know you thing" wala lang. Naisip ko lang yung kantang "Goodbye, Nice to know you"
Oo,Sungyeol Lee, Nice to know you pero Goodbye na nga ba? Aish! Goodbye na nga ata, di ko naman siya gusto, diba? Isa siyang immature, childish, at pikon na medyong matangkad na koreanong lalaking maganda ang ngiti.
Ngiti niya? maganda? eh di naman siya gwapo eh! Ang yabang niya pa! Sobrang kapal ng mukha. Pero may utang ako sakaniya..
Pitong piso.
TAKTE! Pag ako siningil niya pa dun, ang adik niya naman, diba?!
Aish.
Sungyeol's POV
Nginitian ko siya. Well, siguro ngayon palang kailangan ko ng matutong magpakitang tao. After all, after who knows how many years, artista na ako!
Yung deal namin ni Mama? Maggraduate daw ako dito tas magaagree na siyang ipatrain ako for acting sa Korea.
May Aunt kasi ako na artista tapos ayun, kinahiligan ko na ding umarte. Gusto kong sumikat at ipamahagi sa mundo kung anu mang talento meron ako.
Pagkatapos nun, pinara niya yung jeep tas bumaba na din ako.
So nagsayang lang kami pareho ng pamasahe? siya may kasalanan! hindi kasi usong magsalita no? atsaka ang tagal tagal kong maglakad, di niya ako inaapproach.Pachix?!
Naglakad kaming dalawa pauwi. Siya nasa harap, ako naman ang nasa likod ngayon. Follow the leader ba? eh mukhang malapit lang pala bahay naming dalawa.
Gabi na tas pagod na ako, okay lang, gwapo pa din ako.
Hay nako, ano nalang kaya image ko pag naging artista ako tas biglang ikalat nitong babaeng ito yung pinagusapan namin ni Mama?
What am I thinking? our conversation was harmless! di niya din alam na magaartista ako.
"Ay! Oo nga pala! hindi mo ko sinagot kanina, Naintindihan mo yung paguusap namin ni mama?," nacurious ako kaya tinanong ko na.
"Ah~ Oo, bakit kaya ako tumatawa kung hindi ko naiintindihan? Ano ako? baliw?," sabi niya sakin. Mukha naman siyang baliw eh, sinong hindi magkakamali?
"Haha. Malay ko ba!," sabi ko sakaniya, hindi mapigilang mapangiti dahil sa iniisip ko."Paano? hindi ka naman mukhang korean."
"Naneun hangeuk saram!/ I am korean," sabi niya sakin.
oom! nagkokorean pala to. "by heart"
Tumawa lang ako sakniya. Maramdaman niyang tinatawanan siya parang kanina lang siya tumatawa sakin. Magdusa siya! bwahahaha!
"I like Korea, okay?," sabi niya sakin.
Ah, kaya pala. Pero.. bakit? well, I guess I have to get use to it.
"Ah~ so you like me too?," sinabi ko sakaniya," Wow! I'm flattered!"
"Utut mu," sabi niya sakin sabay hampas sa braso ko. Anlakas naman ng palo niya! ano ba to? wrestler?
"Ansakit nun ah!," sabi ko sakaniya tapos hinampas din siya nang hindi naman masiyadong masakit.
"Ah! nanakit ng babae! bakla! bakla!," sabi niya sakin.
"Bakla ka din!," sabi ko sakniya tas nagdila ulit siya tas nagowl face ulit ako sakaniya.
"Babae ako! hindi ako bakla, Mama's boy," sabi niya sakin
Oo nga naman.
"Hindi ako Mama's boy nu!," I said defensively.
"Okay Mommy, I love you~," sabi niya, iniimitate ako sa ginawa ko kanina.. inOA niya lang.
"Ya! Gusto mo nang mamatay?" sabi ko sakaniya.
"Ayaw pa!," sabi niya tapos nagMake face siya sakin.
Naglalakad lang kami hanggang dumaan kami sa park at dun na naghiwalay yung landas namin.. Good riddance!
Umuwi ako tapos humiga agad sa kama ko.
Sa kahit anong pagod ko, hindi ako makatulog.
Hindi kasi ako makatulog pag maingay eh, kaya soundproof lang yung kwarto ko.
*tugs.tugs.tugs*
Ngayon, wala namang nagpapatugtog tas nakasirado naman yung bintana.
*tugs.tugs.tugs*
Nakakairita yung tunog, Gusto ko nang matulog.
Binuksan ko yung bintana, baka may branch lang na kumakatok
wala naman.
Pinakinggan ko yung sahig kung may naglalakad sa baba
wala naman.
Humiga nalang ako sa kama
saka ko lang nalaman kung saan nanggagaling yung tunog...
My heart ... it's beating fast.
Comments