“Hi Ms. Tiffany, Hi Boss!! Hi Dra. Bae!” bati ni Joy na di ko alam kung paano ka nakilala eh outgoing duty sya kanina.

Oh well ambilis ng grapevine communication sa ospital, kahit yata yung janitor sa may morgue kilala ka na.

“Good evening Joy and Seulgi” bati ni Ms. Tiffany sa amin, di nya kami tinatawag na doktora kasi sabi nya, kami pa din daw yung mga uhuging intern na nakilala nya dati. At nao-awkward din kami kapag tinatawag nya kaming doktora.

“Akalain mong andito tong dalawang bugok na to ah” sabay kurot ni boss sa pisngi ko, hindi nya magawang kurutin ang pisngi ko sa ospital kasi nga naman kagalang galang sya dun.

“May kasama pa ba kayong iba ? Okay lang ba na makitable muna sina Taeyeon at Irene sa inyo dito? Wala kasi available na table.”

Tumango lang ako

Si Joy naman

“Sure po Ms. Tiffany. Please have a seat”

Pang animan din kasi yung inuupuan namin ni Joy. Eh halangan sabihin ko, na  hindi pwede kasi ako lang naman yung inutil na nagreseta ng morphine sayo. Hindi pwede di ba? Kaya umupo na rin kayong dalawa. Umupo ka katabi kay Joy tapos tinabihan naman ako ni boss.

Si Ms. Tiffany, nag excuse kasi asikasuhin daw nya food ninyo.

“Teka, kilala nyo naman na ang isa’t isa diba? kilala ka nga nitong si Joy na wala naman sa conference kanina” tugon ni Boss  sayo.

“I met Dra. Kang already sa conference kanina and Dra. Joy, nice to meet you” sabay offer ng kamay mo kay Joy. Isa din itong si Joy, nagfangirl moment din.

“Hi Dra. Kang, we meet again” inabot mo din ang kamay mo. Oh wait, masebo yata ang kamay ko, kinamay ko kasi ang chicken. Saan ako magpupunas? Ganda ng mantel... dito ako magpunas.

Ang lambot ng kamay mo! Nahiya naman ang puro kalyo at oily with all the chicken smell na hand ko. Naramdaman mo kaya ang kasebohan nito? Xhet!

“Ni…c….e to to see you din po ag..again Dra. Bae.”Nauutal na sagot ko na naman. Oh well. What else is new Seulgi?

“Ang popormal nyo! Hindi bagay, di ba pwedeng by first name na lang? tutal nasa labas naman tayo.” Suggestion ni boss

“Ay di po boss, nakakahiya naman po kay Dra. Bae” usal na Joy

“No, I’m not giving you an option here Joy, ano ito hospital rounds na formal formalan? Para namang  iba kayo sa akin ni Seulgi. Taeyeon na lang sa akin, Ate Irene dito kay Irene. Haha”

Pinalo mo ng mahina ang braso ni boss, sabay ng matalim na tingin mo sa kanya. “Irene na lang din sa akin, di naman nagkakalayo mga edad natin”

“Please join us Dra. Irene, I mean Irene and Taeyeon, marami naman kaming inorder ni Seulgi, you can have them also” yaya ni Joy na feel na feel ang first name basis na tawagan.

“Sigurado kayong inorder nyo to para sa inyong dalawa lang? Feeding program ba ito? Bakit andami?” natatawang komento ni boss

Napagiggle ka sa kinauupuan mo, ang cute mo din.  Kahit nakaformal na postura ka. Yung suot nyo kanina ni boss sa ospital, yun din suot nyo now. Galing lang siguro kayo dun. At  ako?

Shet shet shet! Anak ng jologs! ang jologs ko ah! Sana naman nakapaghanda ako diba. This  situation is debilitating!

“Ah libre ni Seulgi, kasi masaya daw sya.”

Pakipaalala na babatukan ko mamaya si Joy. Ang daldal eh.

 “Ikaw Seulgi, convinced na talaga akong nakadroga ka, kaninang umaga umiiyak ka sa opis ko, ngayon masaya ka? May pinagdadaanan ka ba?”

Meron, malaki ang pinagdadaanan ko. Di pa ba matatapos tong dinner na to?

“Wala naman po boss, I mean Ta..e..yeon” awkward ko talaga

Di ko alam kung yung kinakain ko eh pumapasok pa ba sa bunganga ko o butas ng ilong ko. Maria Makiling in distress ang peg ko.

Di ko sure pero parang tinitignan mo ako? Pumasok ba sa butas ng ilong ko yung buto ng chicken?. Kaharap kasi kita kaya feeling ko tinitignan mo ako. Kang Seulgi=Assumerang froggy.

Nag assume na lang din naman ako. Napaisip ako bigla, bakit di mo ako sinumbong kay boss? Ah alam ko na!  sa Hospital Director mo kasi ako balak isuplong para matindi ang impact, pak ganern!

Dumating na rin pagkain nyo sa wakas, napakakomportable nyo nang mag-usap nina Joy, pinipigil mo tawa mo sa mga antics nila. Masayahin ka sigurong tao at humble kabaliktaran ng ugaling pinakita mo sa akin nun sa ER kahapon?

Tipikal na dinner ang inorder nyo, rice kung rice din talaga. Bukod sa kare kare, bbq, meatballs at chopsuey na order nyo, nagdagdag pa kayo ng 4 na leche flan.

“Come on, dig in” aya ni boss

Tumingin nga sa mata mo di ko kaya, makikain pa kaya?

Natapos din kami kumain ni Joy. Ay ako lang pala ang tapos na, kasi yung Siopao na sabi nya na itake out namin ay kinakain na nya. At ako ay obvious na obvious na uncomfortable talaga kasi wala pang kalahati sa lemon chicken ang nakain ko..

“God! That was tasty” pa-grunt na usal mo

Shet ang y! Kahit boses mo y!

“Now lang ulit ako nakatikim ng legit na mga pinoy foods! It’s really nice to be back..”

“Seulgi, bakit di mo naubos yung order mo? Favorite mo yan diba?” obvious na observation pa ni Joy.

“Busog na kasi ako...” pagsisinungaling ko

Tinignan ako ni Joy ng may paghihinala

Lumalalim na ang gabi, 9pm na kaya nagpaalam na si Joy, duty sya eh. Kaya timing  na magpaalam na din ako.