Teardrops on My Guitar

You and I Against the World [Wish Upon a Star Sequel]
Umuwi kami magkahiwalay approximately 30 minutes interval. Nakita ko siya, nakipagusap kay tita.
 
Tita: Kris, asan siya?
Kris: Di ko po alam. Tita, uuwi na po ako mamaya sa Seoul.
Tita: Why all of the sudden?
Kris: Nagreflect po ako sa sinabi niyo.
 
I was standing in front of them when I heard everything. Wala na kong masabi. He just looked at me and went to his room.
 
In two separate places..
 
Kris: You won't need me anymore. Mas importante pa ang ibang bagay. I'm just an option.
 
Ako: Eh ano ngayon kung 95 liner ako? So what kung mas bata ako? All I want is a great future for the both of us. Immature ba yun? Tangina talaga.
 
Kris: Hindi niya naman ako naaappreciate eh. Gumagawa lang ako ng way para makasama siya.
 
Ako: Naaappreciate ko naman sana na nagstay siya dito. Pero yung feeling na career niya naaapektuhan dahil sakin? I don't want to be the reason for his downfall.
 
I cried myself to sleep. Ayoko naman kasing makipagbreak. Pero kailangan ko siyang tiisin. Kung mahal ko siya, di ko hahayaang mawala ang pinaghirapan niya lalo na at more than 4 years siyang nagtrain upang ma-achieve ang pangarap niya.
 
Nagulat nalang ako. Bigla na pala akong nakatulog. Kris, mianhae.
 
Kris: *kiss my lips softly* Powie, siguro hindi pa ito ang tamang panahon. Pero dahil gusto mo na kong lumayo, sige. Sana the next time na magkita tayo, Registered Psychometrician ka na. Sana..
 
Nagising ako bigla. Chinita eyes na ko at I'm at my worst.
 
Bumaba ako sa kusina, and to my surprise...
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Walang tao.
 
 
 
 
Nasaan sila? 
 
Tita: Powie..
Ako: Tita, si Kris?
Tita: I..
Ako: Nasaan siya?!
Tita: Kakaalis lang niya kanina.
Ako: BAKIT DI NIYO KO GINISING?!!
Tita: Ayaw niya. Gusto niyang umalis secretly. Pinapabigay niya nga pala sayo.
 
Flashback:
 
Tita: Kris?!
Kris: Tita, bakit gising ka pa po?
Tita: Hindi ako makatulog. Bakit nakabihis ka?
Kris: Babalik na po ako sa Seoul. Babalik ako dun without them knowing.
Tita: Kris, biglaan naman masyado.
Kris: Tita, si Powie na rin ang nagsabing para saming dalawa 'to. Gusto niyang makapagtapos ng college diba? Kaya pagbibigyan ko na siya. Sino ba naman ako para humadlang eh kpop idol lang naman ako. Isang lalaking nagmamahal sa kanya.
Tita: Kris.. I'm so sorry.
Kris: Tita, siguro nga po bata pa rin siya. Marami pang pwedeng mangyari sa kanya and I doubt mas magiging okay na makipagbreak na rin ako. It's us against the world, sabi nga niya.
Tita: Kris, ayaw mo bang magpahatid, o kaya naman makita siya for the last time?
Kris: Aniyo. It will hurt twice, tita. Pakibigay nalang po nito kay Powie.
 
End of Flashback.
Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!

Comments

You must be logged in to comment
JaeLi_
#1
Chapter 17: Unnie-yah~ Hwaiting! I like your story