[Charlane's POV]

"Kumapit ka mabuti. Baka malaglag ka", sabi ni Kai.

Humawak ako sa balikat niya. "Okay."

"Wag sa balikat ko, sa baywang ko."

"Huh?"

"Hay naku", at inilagay ni Kai ang dalawang kamay ko sa baywang niya. "Kumapit ka nang mahigpit. Medyo mabilis ako magpaandar."

Biglang pinaandar ni Kai yung motor. Actually, hindi naman siya mabilis... sobrang bilis! Akala mo nakikipagkarera eh! Napakapit tuloy ako nang mahigpit sa baywang niya. Ayoko pa mamatay no! T^T

"Kai! Maghunus-dili ka! Ayoko pa mamatay! Kailangan pa'ko ni Umma!"

"Pabo! Pwede ba magtiwala ka lang sa'kin? I know how to control this!"

"Siguraduhin mo lang, dahil pag ako natigok, isusunod kita!"

In fairness, mukhang may itinatagong pandesal sa tiyan itong si Kai, pero mas yummy pa rin yung kay Papa Jae!

"Sino yung mga lalaking yon na humahabol sa'yo?"

"Sila yung mga pinagkakautangan ni Appa bago siya namatay."

Tahimik kami for about 2 minutes...

"Kai, dadaan ako sa St. Claire's Hospital."

"Huh? Wala ka bang shift sa work mo?"

"Wala na, dahil nasunog kanina lang yung pinagtatrabahuan kong coffee shop."

"Ano na'ng plano mo?"

"Hindi ko alam..." T^T

Pagdating sa ospital...

"Dito na lang ako. Salamat kanina."

"Okay na ba yung paa mo?", parang may concern sa boses ni Kai.

"Okay na... Aray!"

"Sasamahan na nga kita!", at bumaba si Kai sa motor niya at inalalayan ako.

Pagdating namin sa ICU, naabutan naming may mga doktor at nurse na parang nagkakagulo. Ano'ng nangyayari kay Umma? Pumasok kaagad ako sa loob.

"Dok, ano po nangyayari?"

"Nire-revive na namin siya, dahil muntik na mag-fail ang vital signs niya, pero naagapan na namin. Still, she's on critical condition."

Napaluhod na lang ako. Mukhang kailangan ko na mag-decide.

"Kai, pag-usapan natin mamaya yung offer mo", sabi ko.

Sa labas kami ng ICU nag-usap.

"Pumapayag na'ko maging fake girlfriend mo."

"Good", sabi naman ni Kai. "Sigurado ka na ba?"

"I'm sure", I replied. "Gagawin ko 'to para kay Umma."

"Okay", at inilabas ni Kai yung parang contract namin. 3 months lang naman pala kami magpapanggap. Kering-keri ko naman pala 'to, kaya pinirmahan ko na yung kasunduan.

"Thank you. You'll never regret this", at ngumiti si Kai.

6 PM:

Inihatid ako ni Kai pauwi sa amin.

"Ingat ka na lang sa pag-uwi mo ha?", sabi ko, at binuksan ko na yung gate. "Salamat sa paghatid."

"Di mo ba 'ko papapasukin at ipagtitimpla ng coffee man lang?"

Napalingon ako kay Kai. "Ano?"

"Remember 'boyfriend' mo na'ko ngayon", he smirked.

"Kai, it's just the two of us. There's no need for us na magpanggap na tayo, okay?"

Natapilok na naman ako. "Aray..."

"Sabi ko na nga ba", at binuhat niya ako papasok ng bahay. Pagdating sa sala, iniupo niya 'ko sa sofa, at tinanggal yung sapatos ko.

"Aray naman, Kai!", daing ko habang binibigyan ni Kai ng first aid yung ankle ko.

"Konting tiis lang. Masyado ka kasing pasaway."

In fairness, ang galing niya magbigay ng first aid. Naging okay na yung ankle ko.

"Okay na'ko", sabi ko. "Sige na nga, dito ka na mag-dinner. Magluluto lang ako."

[Kai's POV]

Pinagmasdan ko si Charlane habang nagluluto siya sa kitchen nila.

Ang ganda pala ng figure nitong babaing 'to, at saka cute naman pala siya. Bakit nga ba di ako nag-invest ng time na pag-aralan ang babaing 'to? But forget it, napapayag ko na rin naman siya maging fake girlfriend ko.

"Kain na tayo", sabi ni Charlane, at inilagay na niya yung pagkain namin sa table.

Pinagmasdan ko siya habang kumakain. Actually, I'm not into girls na matakaw, pero si Charlane... bakit ang cute pa rin niya kahit puno na yung bibig niya?

"Hoy! Kumain ka na nga dyan! Sige ka, uubusan kita",sabi niya.

"Takaw mo."

"Eh gutom eh! Nakikialam ka. Masarap kaya kumain!"

"Oo nga, masarap ka nga, este masarap pala talaga kumain", at nagsimula na 'ko kumain. 'Nu ba yan, umaarangkada ang y mind ko. Tsk...

Pagkatapos namin kumain, I decided na umalis na rin. Baka kasi pagalitan na naman ako ni Jaejoong-hyung.

"Ingat ka sa pag-uwi mo", sabi ni Charlane sa'kin.

"Charlane!"

"Bakit?"

"Pwede bang dito na lang din ako matulog?" ^____^

Her face became red. "Umuwi ka na nga!" O////O

"Tama bang sigawan mo ang 'boyfriend' mo?", I smirked.

"Shut up and go home!"

Tumawa ako. "Joke lang yon, Charlane! Ge, uwi na'ko", at lumabas na'ko ng gate nila. She gave me a deadly stare bago niya isara yung gate.

Biglang tumunog yung cellphone ko. Si Jaejoong-hyung yung tumatawag.

"Hyung."

"Asan ka na ba? Ngayon ang engagement party ni Appa. Hinihintay ka niya."

"Kailangan ba talaga ako dyan?"

"Oo naman. Anak ka ni Appa, ano ba? At saka akala ko ba, wala ka na'ng feelings para kay Hyomin?"

"Wala na nga."

"Yun naman pala eh. Dali na, pumunta ka na dito."

"Okay, hyung. On the way na'ko."

***********

Sa Villa Cristina ginanap ang engagement party. Actually, pamilya namin ang may-ari ng resort na'to. Villa Cristina ang pangalan ng resort namin dahil ipinangalan ito ni Appa kay Umma. Cristina kasi ang pangalan niya, and she's also a Filipina, kaya karamihan ng mga employees namin dito, mga Pinoy.

Habang naglalakad ako sa hallway ng hotel, nagkita kami ni Hyomin. Nakasuot siya ng puting strapless dress na above the knee ang haba. Ang ganda niya, pero dahil nakita ko siya ngayon, nadurog na naman ang puso ko. Nandun pa rin yung sakit ng pag-iwan niya sa'kin.

"Ang gwapo mo naman sa suit mo", sabi ni Hyomin sa'kin.

"Ikaw din. Ang ganda mo rin sa suot mo", sagot ko.

"Malapit mo na'ko maging stepmom."

"Oo nga eh", I tried to smile, pero naluluha lang ako. Ang hirap pala i-fake ang pagngiti.

"Saglit lang, pupunta lang ako sa washroom", excuse ko, at naglakad na'ko palayo.

Pagpasok ko sa males' washroom, naghilamos ako. I hate myself for hurting like this. Bakit ba kasi sa dinami-rami ng pwede niyang ipalit sa'kin, bakit ang appa ko pa? bakit sarili ko pang ama ang naging kaagaw ko sa kanya? It really hurt like hell, lalo na't makikita ko silang engaged na.

Paglabas ko ng washroom, nakita ko si Jaejoong-hyung na may kausap sa cellphone.

"Hyung."

"O Jongin, ba't parang namumula mata mo?", puna niya sa mata ko.

"Napuwing lang ako", sagot ko. Kasi naman, bakit umiyak pa'ko? =____=

I tried to change the topic. "'Nga pala, sino yung kausap mo sa phone? Si Charlane ba?"

He smirked. "Kailan ka pa naging interesado sa personal life ko?"

"I was just anticipating kung kelan ka magkaka-girlfriend. Sa hitsura mong yan, walang maniniwala sa'yo na NGSB ka."

"Gusto ko kasi kung magkaka-girlfriend ako, yung babaeng mamahalin ko na habambuhay", sagot ni jaejoong=hyung. "Tara na nga! Mag-uumpisa na yung party."

During the engagement party, hindi ako makatingin kina Appa at Hyomin, lalo na nung suotan ni Appa ng engagement ring ang ex-girlfriend ko. Ang sakit-sakit, kaya umalis na lang ako nang di nagpapaalam kay Jaejoong-hyung at pumunta sa bar.

"Bartender, isang boteng tequilla nga", sabi ko. Pagkabigay sa'kin nung tequilla, sunud-sunod na mga shots ko. Gusto ko lang talaga makalimot. Gusto ko lang mawala na itong sakit na nararamdaman ko....

"Hey, handsome. Do you want to dance?", sabi ng isang babae dun na lumapit sa'kin.

"Sure, honey. Let's dance", at pumunta na kami nung babae sa dancefloor.

"You're so hot, yeobo."

"I know", wala sa loob na sagot ko.

"What's your name?"

"Kai..."

"I'm Hyeri", sabi nung babae, at hinila niya 'ko. "Let's go somewhere else. Masyado na kasing mainit dito."

Siyempre lasing, nagpahila naman ako sa Hyeri na yon. Dinala ako ng babaing yon sa isang kwarto, at hinalikan niya'ko sa lips, at dun kami humantong sa kama niya.

The next day....

Medyo masakit yung ulo ko dala ng hangover. Napatingin ako sa kaliwa ko. I sighed. Another hookup with a stranger, I thought. Tinanggal ko yung kumot sa katawan ko at nagbihis.

"Hey yeobo, where you going?"

"Malamang papasok na sa school", sagot ko.

"Ayaw mo ng round 2?"

I smirked. "Hindi ka magaling, masyado kang aggressive. Dyan ka na. Thank you for last night."

"Go to hell!!", pahabol na sigaw nito sa'kin paglabas ko ng kwarto. I shrugged, at umalis na'ko sa resort.

Habang nasa daan ako papunta sa school, nakita ko si Charlane na naglalakad. Agad ko siyang hinarang.

"Ay kabayo!", nasabi niya dahil sa pagkagulat.

"Sakay", sabi ko, sabay hagis sa kanya ng helmet.

"Huh?"

"Remember? We had a deal. Ngayong araw mag-uumpisa ang trabaho mo. Mas believable kung makikita nila tayong sabay pumapasok sa school, right?"

"Whatever", she replied, at umangkas na siya.

[Charlane's POV]

Pagdating namin sa school....

"Hawakan mo'ng kamay ko", sabi ni Kai, sabay offer ng kamay niya sa'kin.

"At bakit?", mataray na tanong ko.

"Di ba, mas kapani-paniwalang magsyota tayo kung magka-holding hands tayo?"

I sighed. Tama nga naman ang autistic na'to. "Okay, fine", at hinawakan ko yung kamay niya.

Hitsura ni Kai:

Hitsura ko:

Habang naglalakad kami sa hallway, nakatingin sa amin yung mga estudyante, especially the girls. They're throwing dagger looks at me, pero di ko yon pinansin.

"Hanggang holding hands lang tayo, ha? No hugs, no kisses... walang ganun, ha?", sabi ko.

He smirked. "Hindi ikaw ang magtatakda ng kundisyon. I'm your boss, remember? Don't worry, hindi naman ako lalampas sa boundaries natin. Trust me." ^_~

Yun nga eh! Wala akong tiwala sa'yo, Kim Jongin! =___=

"Jongin!"

Napatingin kami ni Kai sa nagsalita. I gasped. Si Jaejoong yon! 

"Hyung!"

"Umm... Bakit magka-holding hands kayo?", tanong ni Jaejoong nang makita niyang hawak ni Kai ang kamay ko.

"Ah, kasi... she's now my girlfriend", nakangiting sagot ni Kai.

"Girlfriend?", parang na-shock na sabi ni Jaejoong, at tumingin siya sa'kin. "Charlane, totoo ba?"

Gusto ko sana umiling, pero hindi pwede. Gusto kong mabuhay pa ang umma ko.

"O-Oo. Girlfriend nga 'ko ni Kai", sagot ko.