That night tinawagan nga ni Erich si Kim para sabihin dito ang pinag-usapan nilang magkapatid .

KIM: Hi Erich, ano bakit napatawag ka?

ERICH: Mangungumusta lang.

KIM: Mangungumusta? Eh kakikita lang natin kanina ah.

ERICH:Eh alam ko naman kasing may problema ka ngayon so I just want to make sure na okey ka.

KIM: I’m okey and erich thank you sa lahat.

ERICH: Wala iyon sa dami ng utang ko saiyo kulang pa ito.
Kim may suggestion lang ako tungkol sa problema mo.

KIM: Erich kung pera nanaman iyan.

ERICH: No, no kasi nasabi k okay Mommy ang sitwasyon mo.

KIM: Oh no!

ERICH: No, no hear me out first okey. Mom suggested na dito ka muna sa amin habang naghahanap ka ng malilipatan mo in that case makakakita ka ng matinong lugar na malilipatan hindi tulad ngayon na naprepressure ka kaya kahit saan na lang eh lilipat ka na.

KIM: Erich, sabi ko naman saiyo na

ERICH: I know pero concerned lang naman kami saiyo. Eh lahat ng sinasabi mong place sabi ni Enchong magulo doon.

KIM: I know and I appreciate your concerned naman eh. Okey if ever na papaya ako, how about your kuya?

ERICH: Walang problema sa kanya in fact ditto nga siya sa tabi ko ngayon at saka sabi pa niya na if you need help daw para maglipat ng gamit mo ditto eh sabihan lang daw siya.

KIM: I don’t know, titignan ko pa may 3 days pa naman ako to look for other place so huwag na muna siguro pero if worst come sasabihan kita.

ERICH: Promised pag-iisipan mo ha. Mas panatag kasi ang loob ko pag nandito ka.

KIM: Promised and Erich thank you talaga at pakisabi kina tita thank you. Sige na nag-eempake na rin kasi ako.

ERICH: Sige bye.

GERALD: Ano?

ERICH: Alam mo naman iyon mapride gaya mo so sabi niya, she still got 3 days para maghanap ng malilipatan. So tignan na lang natin.

GERALD: (thinking) Ang tigas talaga ng ulo ng babaeng iyon, gusto pa yatang mapahamak.

Kinaumagahan nagising si Kim na may kumakatok sa kanilang pintuan.

KIM: Sino kaya itong ang aging manggising. Sandali nandiyan na.

MRS. CHIU: Buti at nandito ka pa.

KIM: Good morning po.

MRS. CHIU: Kailangang umalis ka na ngayong araw na ito.

KIM: Ho? Akala ko sa lunes pa po?

MRS. CHIU: Kailanga ka nang umalis, may mag rerent na dito bukas so kailangan pang linisin itong bahay. Nandito na ang mga katulong ko para maglinis. Kailangan mo nang alisin ang mga gamit mo.

KIM: Mrs. Hindi pa po ako nakahanap ng malilipatan.

MRS. CHIU: Problema mo na iyon. Pinagsabihan na kita so kailangang umalis ka sa araw na ito.

Walang nagawa si Kim, mabuti na lang at naka-empake na siya. Wala siyang choice kundi ang humingi ng tulong kay Erich.

ERICH: Hello Kim, umiiyak ka?

KIM: Erich okey lang ba talaga na sa inyo muna ako until makahanap ako ng lilipatan?

ERICH: Oo naman, Kim bakit ka umiiyak?

KIM: Si Tita Dolores kasi eh, pina aalis na ako ngayon din.

ERICH: What? Alam mo masasabunutan ko talaga ang matandang iyan. Stay ka lang diyan at tatawagan ko si Enchong para sunduin ka naming. Wala kasi si kuya may out of town siya ngayon but don’t worry papunta na kami diyan.

KIM: Thank you talaga ha.

ERICH: Sabi ko naming wala ito best.