“Amiya… baby stop crying na please.” Natatarantang saad ni Winter habang karga – karga si Amiya.

Limang minuto ng umiiyak si Amiya simula nung inutusan nito napag buksan ng pinto ang nag doorbell. Hindi naman maintindihan ni Winter ang nararamdaman ng bata dahil sa walang tigil na pag – iyak at walang humpay na pag tawag ng ‘Mama’ at pag turo nito sa pintuan nila.

“I’m here po anak. Why you still calling for me?” Mahinahong saad ni Winter habang pinapatahan ang kaniyang anak.

“M-mommy… I- i W-want M-mama.” Turo ni Amiya sa pinto. Napatingin naman si Winter sa pinto nila at napakamot ito sa kaniyang ulo. Hindi nito alam kung sino ang tao kanina dahil busy itong ligpitin ang pinag kainan ni Amiya. Nagulat na lamang ito ng biglang umiyak na ito at nag simula ang kaniyang tantrums.

Hindi parin natigil sa pag iyak si Amiya at pag tawag nito ng ‘Mama’. Hindi na kaya ni Winter na makita ang kaniyang anak na umiiyak dahil napapaos na ito kaka- iyak at pag tawag ng ‘Mama’. Ibinababa niya ito sa upuan at pinantayan ang pag – upo ng kaniyang anak at pinunasan ang mga luha nito.

“Baby, stop crying na po. I can’t bare seeing you like this po. Tell me what’s wrong mahal. Mommy will listen to you po.” Malumanay na saad ni Winter habang inaayos ang magulong buhok ni Amiya.

“M-mommy… I- I w-want M-mama h-here p-“ Hindi natuloy ni Amiya ang kaniyang sasabihin ng biglang may nag doorbell. Tumingin naman si Winter kay Amiya at kinarga ito. Niyakap naman ni Amiya ang kaniyang Mommy habang humihikbi.

“Wait lang po.” Sigaw ni Winter dahil nag doorbell ulit ang tao na nasa labas ng bahay nila. Dali – dali namang kumilos si Winter at pinag buksan ng pinto ang kanina pa na nasa labas. Nakatalikod ito at naka suot ng gray short at white t-shirt. Nang lumingon ito ay nagulat si Winter sa nakita niya dahil ito lamang ang kapitbahay niya na once in the bluemoon lang kung lumabas ng bahay at akala mo si Batman sa gabi.

“Uhm… ito.. uh… peaceofferingparasakapatidmokasiumiyaksiyakaninanungsinaulikoyungtopperwareniyo.” Kabado at tuloy – tuloy na saad ni Karina. Natawa naman ng bahagya si Winter at si Amiya naman ay nag simula nanamang umiyak. Nakatingin ito kay Karina at naka dipa ang mga kamay at para itong nag papakarga kay Karina pero dahil sa kaba at takot ni Karina ay dali – dali niyang kinuha si Amiya.

“Amiya, anak halikana.” Malambing na saad ni Winter. Bigla naman umiwas si Amiya at hinigpitan ang yakap nito kay Karina. Si Karina naman ay naguguluhan ngayon dahil gusto na nitong umuwi dahil sa kaba at pag kahiya sa kaniyang sarili pero ayaw ni Amiya na bitawan siya.

“M-mommy l-let M-mama stay here po muna. I-i w-won’t cry na po promise.” Humihikbing saad ni Amiya. Napatingin naman si Winter kay Karina. Nararamdaman ni Winter na natatakot at kinakabahan si Karina.

Sa kabilang dako naman. Si Karina ay kinabahan ng marinig ang sinabi ng bata. She likes kids pero ang pamangkin niya lang na si Javin. She has this love and hate towards to kids kasi she see them as mean and brat. Kaya ngayon ay nag da-dalawang isip siya na pumayag.

Nag katitigan lamang sila Winter at Karina habang si Amiya naman ay nakatingin sa kanilang dalawa.