Chapter 12

OOML
Please log in to read the full chapter

[Name’s POV]

 

At Monday na naman. Napaka epic naman ng weekend ko. Sa Friday, nahalikan ako. Sa Saturday, nakilala ko si Kyle na may gusto kay Chesel at napaka overfriendly sa akin. Sa Sunday, na assign ako sa dalawang sport photoshoot na hindi ko pa natapos. Ang masaklap, si He-Who-Must-Not-Be-Named pa ang isa sa mga kailangan ko’ng kuhanan ng mga litrato. At sa gabi naman, na heartbroken ako. Grabe naman. Tinalo ko pa ‘yung ‘Isang Lingong Pag-Ibig’ sa drama ko.

 

“Namie, huwag ka ng tumunganga diyan. Male-late na tayo sa Physics.” Wika ni Chesel na kakagaling lang ng Shower Area. Ako na lang pala ‘yung hindi pa naliligo. Sina Cassy at Selene ay kasulukuyan ng nagsusuklay.

 

“Ah, okay.” Sagot ko sabay tayo. Kinuha ko na ‘yung nakahanger ko’ng uniform saka nametag. Napangiti ako. Noong isang linggo lang ay ‘yung pangalan ko lang na nakaplaster sa nametag ‘yung problema ko. NAME DENSE VINIEL. Ha.

 

“Hoooy! Nagugutom na ako! Bilis bilis biliiiis!!!”

 

Okay payn! Move on! To the shower!

 

[Selene’s POV]

 

Nang makapasok na si Name sa banyo ay agad kami’ng nagsitinginan tatlo. Alam kasi namin na umiyak na naman siya kagabi. ‘Yung hagulgol talaga. Ano ba naman ‘yan. Ang simple lang ng buhay namin bago sila dumating eh. Kainis.

“Oo nga pala, Selene. Nag miscall sa akin kagabi si Mr. You-Know-Who.” Wika ni Chesel habang tinutuwalya ang kanyang buhok.

 

Patay. May inutos nga pala si Sir sa akin. Napabuntong-hininga ako ng malalim.

 

“Ang lalim nun.” Komento ni Cassy. Bumuntong-hininga uli ako.

 

“May pictorial pa pala ako’ng gagawin.” Walang-ganang sabi ko. Napaka-hassle naman nito.

 

“Ano nga ‘yung na-assign sa’yo?” Tanong ni Chesel. “Hindi ba Basketball at Lawn Tennis ‘yung kay Namie?”

 

“Oo. Extra-curricular activites ‘yung akin. Kasama na ‘yung cheerdance, dalawang dance groups saka Flip-Top.” Sagot ko.

 

“Pfft..!” <- sina Chesel at Cassy.

 

-_-

 

Alam ko. Ang corny talaga ng school namin. May flip top ba naman? Tagisan lang ng mga laway. Marami pa naman kami’ng sports saka extra curricular activites kaso ‘yung mga sikat lang ‘yung pinalalagay sa school magazine.

 

“Si Name? Tapos na ba siya sa na assign sakanya?” Tanong ni Cassy.

 

“Para’ng hindi pa ata eh…”

 

 

*Lunch Time*

 

[Cassy’s POV]

 

Andito kami’ng apat ngayon sa cafet, malamang, kumakain. Nag e-emote na naman si Bobot at palagi ko siya’ng nahuhuli na tumitingin sa entrance ng cafet.

 

“Cassandra!”

 

Napatingin rin ako sa entrance ng cafet nang may tumawag sa akin. Aba, si Sean pala. Kinalabit ko si Chesel saka nag

 

“Ayieee~” Tukso ko. Pinandilatan lang niya ako ng mga mata saka ‘nagpatuloy’ sa pagkain kahit sulyap naman siya ng sulyap kay Sean.

 

“Hi, Selene.” Bati ni Sean kay Selene. Hala, bakit ganon?

 

Selene: .///.

Name: O.O

Chesel: … 3

 

Ah, oo nga pala. Sinabi ko pala na si Selene ‘yung may gusto sakanya.

 

“Err, hi.” Bati rin ni Selene.

 

“Ano’ng kailangan mo rito?” Tanong ko kay Sean bago pa nya kulitin uli si Sel.

 

“Member ka ng Designing Committee, di ba?”

 

“Hindi no.” Sagot ko sabay subo uli.

“Sira ulo ka talaga, member ka noh.” Singit ni Name. “Nagpasama ka pa nga sa akin sa pag signup eh.”

 

“Ahh, okay. Oo member ako, bakit?” Baling ko kay Sean. Tiningnan lang niya ako na para ba’ng nasisiraan na.

 

“Kailangan ko ng representative para sa meeting mamaya.” Sabi ni Sean.

 

“Oh eh, ano ngayon?” Nakataas na kilay na tanong ko. Humagikgik sila’ng tatlo. Napailing si Sean.

 

“Malamang ikaw ‘yung tinutukoy ko na representative. Ano ba naman ‘to.”

 

“Ha? Ayoko nga!” Angal ko.

 

“Pumayag ka na, Cass.” Singit uli ni Name -_- Aba, binebenta ako ng isa’ng ‘to.

 

“Tama si Dense.” Sang-ayon ni Sean.

 

Ako/Ches/Sel: O.O

Name: +.+

 

“’Wag mo nga ako’ng tawaging ganyan.” Malamig na sabi ni Name. Tumawa lang si Sean.

 

“Sure. Tinitingnan ko lang kung si Arkz lang ba ‘yung sensitive sa pangalan na ‘yun. Peace.” Nakangiti niya’ng saad. “Anyway, kita na lang tayo mamaya.”

 

“Teka. Bakit ba napaka bossy mo?” Hindi ko napigilang itanong.

 

“Ewan. Baka dahil president ako ng student council?”

 

Saka umalis na siya.

 

-_-

 

Psh.

 

“Okay ka lang, Namie—”

 

“Oo.” Mabilis na sagot niya.

 

Tsk. Tsk. Ang hirap mag move on. Hay naku.

 

*After Class* 4:30 pm

 

[Chesel’s POV]

 

Katatapos lang ng klase at kanya-kanya na naman kami kasi si Cassy may meeting kasama si crush ko, si Selene at Namie naman ay inaasikaso ‘yung mga kanya-kanya nila’ng gawain para sa school paper. Sometimes, hindi ko talaga alam kung tama ba ‘yung desisiyon ko na ‘wag mag signup ng membership sa isang club. May pagkatamad kasi ako.

 

Anyway, andito ako ngayon sa common grounds ng school kung saan maraming benches at may fountain sa gitna. Kapag kasama ko sila’ng tatlo, hindi sila mahilig pumunta rito kasi … ewan, ayaw lang nila. Pero ito ang secret favorite place ko. Hindi ko lang sinabi sa kanila kasi baka ma-pressure sila na palaging pumunta rito. Isa pa, maganda din sa feeling na may secret place :3

 

Sayang wala ako’ng dalang libro. Oo nga pala, iniisip ko na i-abandon na lang si Peter Torres ko :( Kasi, ayoko na ng koneksyon kina Chinito. Ang drama kasi ng buhay pag andyan sila. Ewan bakit.

 

“Pero ang sakit kung iiwan ko siya.” Malungkot na sabi ko sabay hilamos ng mukha ko sa mga palad ko.

 

May narinig ako’ng umupo sa bench ko, bale tumabi sa akin. Anebenemenyen. Wala na bang ibang vacant?

 

“Hey Psycho.”

 

O.o

 

Tiningnan ko ‘yung katabi ko. Hay naku.

 

“Sinabi ko na na ayoko ng cliché love story kaya alis na.” Sabi ko kay Chinito na naka cross-leg pa saka naka halukipkip. He just raised a brow at me. May band-aid patch pa rin siya sa mukha. Ha. Remembrance ng kalmot ko.

 

“As far as I want, I don’t want anything to do with you.”

 

I faked a grin.

 

“Isn’t that great? We’re mutual! Now shoo!”

 

He just watched me.

 

“What do you want?” Mataray na tanong ko. Hinawakan niya ‘yung kaliwang kamay ko sabay hinila ‘yun sakanya. Ikinawit niya si Peter sa pala pulsuhan ko. “Hala! Peter~!”

 

:3

 

“Let’s make a deal.” Wika ni Chinito. Sinubukan ko’ng bawiin ‘yung kamay ko pero hinigpitan niya ‘yung hawak niya. Inis na siningkitan ko siya ng mga mata.

 

“I thought you don’t want anything to do with me.”

 

“That’s as far as I want. Life’s unfair, remember?” Balik-tanong niya sabay smirk. I rolled my eyes.

 

“What do you want?” Tanong ko.

 

“I want you to meet someone.”

 

 

“Uh… ano?” Tanong ko.

 

“So aside from being a psycho, you’re also deaf. Great. Exactly my type.” He grinned at me.

 

May itsura naman pala ang mokong na ito -_-

 

“You should smile more. Not just glare at me to death, you know?” Pag-iiba ko ng usapan. Kung ano man ang kailangan niya, ayoko’ng makisali.

 

He glared at me.

 

“Tut, tut.” I wiggled my index finger to his face. “Smile. Not glare, remember?”

 

Hinawakan niya ako sa braso saka tumayo.

 

“I'm done playing nice.” Wika niya sabay hila sa akin patayo.

 

“Aray!!!” Sigaw ko kahit hindi naman talaga masakit. Maingay talaga ako pag nagugulat eh. Mabilis rin naman niya ako’ng binitawan.

 

“Sorry.”

 

O.O

 

“Ano ‘yun? Parang di ko narinig.”

 

“I said sorry, dammit!” Inis na sabi niya. Tinawanan ko siya.

 

“Napaka high-blood mo naman.” Bumuntong-hininga ako. “Okay. Fine. Last na pag-uusap na natin ‘to. Sasama ako sa’yo pero after nito, hindi mo na ako kukulitin, okay?” Sabi ko sakanya sabay singkit ng mata.

 

“As if I really want to do anything with you.”

 

“Heard that the first time. Let’s go.” Wika ko. Nabo-bored na ako rito.

 

“Fine. Let’s get this over with.” Saka niya ako hinawakan sa pala-pulsuhan sabay hila uli. This time, sinabayan ko na ‘yung lakad niya.

 

“Saan tayo pupunta? Sino ‘yung ime-meet ko? Girlfriend mo? Boyfriend? Asawa? Anak? Lola? Lolo? Tatay? Aso—”

 

“For ’s sake, shut up.” He muttered in between gritted teeth. I rolled my eyes.

 

“Fin

Please log in to read the full chapter
Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!

Comments

You must be logged in to comment
No comments yet