“Huy binibiro lang naman kita nung sinabi ko yon!” nanlalaki ang mga mata ni Giselle nang tinawag siya ni Ningning pabalik sa kwarto dahil mayroon umano itong sasabihin na mahalagang bagay. 

Nanonood kasi si Giselle sa TV sa sala kasama ni Winter nang bigla-bigla na lang siyang hinatak ni Ningning patayo. Nagulat pa si Winter sa biglang sulpot ng kaibigan pero nginitian na lang niya ng may laman si Ningning nang magtama ang mga mata nila bago niya tuluyang isinara ang pinto. Nagtaka si Ningning doon. Weird.

Back to business tayo kay Giselle.

Omg. 

Hindi ganong business!

Basta.

Naghanda lang naman kasi si Ningning ng isang powerpoint para kay Giselle.

Nakabukas na ang laptop ni Ningning. Magkatabi sila ni Giselle nang in-open ni Ningning ang file.

At bumungad sa kanila ang blankong template.

Walang ginawang powerpoint si Ningning.

Tawang-tawa naman si Ningning nang makita ang dismayadong itsura ni Giselle.

“Joke lang rin teh!” with matching hampas rin sa kanya. Hindi naman si Ningning yung tipo na gagawa talaga ng powerpoint 'no. Anong akala ni Giselle sa kanya.

Humupa na rin ang tawa ni Ningning kaya nagseryoso na rin siya para mapantayan ang seryosong tingin ni Giselle sa kanya.

Sinara na ni Ningning yung laptop niyang nakabukas dahil hindi rin naman nila yon gagamitin. At sayang na rin sa battery. 

Tumikhim siya.

"Okay ito na."

"Sige tuloy mo na."

"Ito na nga."

Mataman na tiningnan ni Ning si Giselle.

Hindi siya nagsalita for a few seconds. Nagtititigan na lang silang dalawa ngayon. Kahit hindi naman masyadong halata, Ningning can see kung paano unti-unting umakyat ang dugo papunta sa pisngi ni Giselle.

Lagi na