White Rose

21 Days
Please Subscribe to read the full chapter

 

“Hindi naman sa pagiging ungrateful pero bakit dito mo ko dinala?” Tanong ko sa magaling kong manliligaw.

 

 

Nakasakay kami ngayon sa elevator papuntang langit na ata ‘to, kanina pa kasi kami andito. Ayoko sanang mag-isip ng mga green na bagay pero sa dinami-daming lugar, dito pa talaga sa hotel yung dream date niya.

 

 

 

“Stop whatever you’re thinking, Seul. Masyado pang maaga para diyan.”

 

 

 

“Mag-gagabi na kaya.”

 

 

 

 

“Seulgi Silvestre.”

 

“Sabi ko nga joke lang eh.”

 

 

Magtatampo na sana ako pero bigla niyang hinawakan ang kaliwang kamay ko. Ang sama niya, alam niya ang kahinaan ko. Sino ba naman ako para magtampo kung nakipagholding-hands na kaagad sakin yung taong mahal ko?

 

 

 

“Finally.” Sabi ni Irene pagkabukas ng elevator.

 

 

 

 

Sabay kaming lumabas at napagtanto kong hindi pala sa hotel room punta namin, sa rooftop lang naman pala.

 

 

“Ang ganda naman dito.” Manghang sabi ko.

 

 

Iba talaga ang atmosphere kapag nasa rooftop, ang calming lang tapos parang may wind effect kapag naglalakad kasi grabe yung fresh air, bonus nalang yung may kadate kang kasama.

 

 

“Let’s seat here.” Umupo si Irene sa pinakadulong couch at tsaka hinila ako sa tabi niya.

 

 

“Diba dapat sa kabilang couch ako para magkaharap tayo?” Tanong ko naman habang tinuturo yung couch sa harap namin.

 

 

“Dito ka nalang. Gusto ko tabi tayo para walang space.”

 

 

“Ang clingy mo naman.” Natatawang sabi ko nung hinawakan niya ako sa braso at siniksik pa sarili niya sakin.

 

 

“Namiss lang kasi kita.” Napangiti naman ako sa sinabi ni Irene.

 

 

Seven… eight weeks na ata yung nakalipas matapos namin mag-usap ng masinsinan para maclear ang dapat i-clear. Since then, mas naging affectionate at ma-effort si Irene pagdating sa akin. Everyday may pa good morning chats and call, minsan sinusundo niya rin ako kapag same sched namin at ang consistent yung pag hatid niya sakin sa bahay. Lagi naming inuupdate ang isa’t isa kapag hindi kami magkasama, hindi naman required yung ganon pero gusto namin mag-update, problema ba yun?

 

 

 

Biglang may waiter na lumapit samin, winelcome niya kami at binigyan ng dalawang menu. Kinuha naman kaagad ni Irene yung isang menu, hindi ko na kinuha yung isa since mas maalam siya sa mga foods.

 

 

“Kamusta ka naman?” Tanong ko sa kaniya habang busy siya magbasa ng menu.

 

 

“Tired. Pinili ko nga yung Allied-Health STEM para focus sa future course ko pero pinapasagot pa ako ng Physics. Magagamit ko ba yang velocity ng truck na yan.” Kumukunot yung noo niya habang nagrarant kaya mas lalo akong natawa.

 

 

“Oh, kalma lang. Yung puso mo-“

 

 

“It’s yours to keep.”

 

 

“Ang landi mo naman.”

 

 

 

“It’s not being malandi kaya.” Sabi niya sabay kiss sa pisngi ko.

 

 

“Okay conyo girl. Ano ba pipiliin mong food?” Tinignan ko na rin yung menu na kanina niya pa hinahawakan.

 

 

“Hmm... di ako makapili. Look mo yung good for 2.” Sinundan naman ng mata ko yung tinuturo niya.

 

 

“Beef Stronganoff, grilled salmon teriyaki, grilled baby back ribs…”

 

 

“Beef Stroganoff yun anong Stronganoff?” Pang-aasar niya sakin.

 

 

“Aba

Please Subscribe to read the full chapter
Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!

Comments

You must be logged in to comment
baeddeulgi_
#1
Chapter 3: Bakit kaya lumayo si Irene non, manliligaw din pala 😭
baeddeulgi_
#2
Chapter 2: Irene naglilista go bakla!
baeddeulgi_
#3
Chapter 1: Cute naman ni Irene dito, shy type tas si Seulgi laughtrip 😭
anaelhahaha #4
Chapter 4: cute ng manliligaw na nagbigay agad ng call sign hahaha.
kang_ddeul
#5
Chapter 4: hala ang cutie po hahahahahaha
PurpleCABBAGELover
#6
Chapter 4: Haaay, ang cute neto >.<
2014605911
#7
Chapter 4: 👀😆♥️
In fairness ah, brave soul na may style si Irene. Smart and sneaky pero respectful parin na manliligaw. Endearing at hindi arogante or assuming. Also points to her for admitting her fault and being straightforward of her intentions. Atleast clear talaga lahat at hindi siya nagbibiro. In hindsight, may merit din kahit papaano yung gusto niya sanang maging sila na kaagad ni Seulgi habang nililigawan niya siya. Doon din naman ang punta and gusto parin naman siya ni Seulgi so why not diba? Though of course it doesn't erase the fact na mas weighty yung merit nung dahilan ni Seulgi bakit kailangan pa rin manligaw ni Irene. Siyempre need niya muna patunayan yung sarili niya and make it up to Seulgi. Unfair din naman kung ibibigay kaagad gusto niya ng hindi man lang pinaghirapan.
wnsr_28
#8
Chapter 4: YESSSS
wnsr_28
#9
Chapter 3: Bakit siya nagpaparamdam jahahakehekeje irene ano ba hahahahahah! di ko alam bakit siya lumayo kay seul nung nag confess siya.. Maybe something happened.
2014605911
#10
Chapter 3: 👀 Aba. May nagparamdam at lumalaban 😆.No take backs na ba yan or just testing the waters kasi 100% agree ako kay Seulgi na dapat si Irene ang lumapit at magtapat ngayon. Woo her back. After all, Seulgi already did her part by putting in her own effort at nag confess naman na din siya dati sa kanya. Baka naman mamaya yang application letter na yan kunwaring legit application letter na sa iba pala ipapasa if ever na biglang tumiklop si Irene. With that said, bakit kaya lumayo si Irene dati? May mali ba siyang understanding sa motives ni Seulgi or something else? In denial ba siya dati?