“Hey, Joy.” Tawag ni Wendy.

                Kunot noong hinarap ng dalaga ang kaniyang manliligaw. Kasalukuyan siyang nagrereview para sa kaniyang quiz bukas at ikatutuwa niya kung walang gumagambala sa kaniya. Kasi may dadapuan ang kamay niya kapag bumagsak siya sa quiz na 'to.

“Pwede bang tumingin ka sakin kapag naka tingin ako sayo?” Labag sa loob niya na tumingin si Joy.

“Ayan na nga diba nakatingin na? Bakit ba?”

“Para may pagtingin tayo sa isa’t-isa,” banat ni Wendy.

“Huwag mo akong simulan. Maayos mood ko ngayon ha.”

                Bumalik na siya sa pagbabasa. Naging busy naman sa cellphone niya si Wendy. Paminsan-minsan ay tinititigan ang dalaga. Nang mabagot siya ay sinamahan niya si Ningning sa cashier saka nakipagkwentuhan. Minsa’y tinutulungan niyang mag serve ang mga helper na ikinagalak namn ng mga ito.

“Joy,” tawag ulit ni Wendy. Nilapag niya ang dalang pagkain para kay Joy.

“Siguraduhin mong matutuwa ako diyan sa susunod na sasabihin mo kung hindi, makikita mo talaga,” banta niya habang pinapakita ang muscle sa kanyang braso.

“Oh, ! Your biceps are hot.” Tila nagging puso ang mga mata ni Wendy habang pinagmamasdan ang braso ni Joy na mabilis na itinago ng dalaga matapos Makita ang ekspresyon sa mata ni Wendy.

“Huwag kang umasa na matitikman mo ‘to.” Itinuro niya ang katawa niya. “Jowa ko lang makakaranas nito, okey?”Siyempre medyo na-offend naman si Wendy doon.

“Well, saying naman kung iba ang titikim nito…” kinalas ni Wendy ang dalawang butones ng kanyang shirt. “…diba?” ngumisi si Wendy saka pinag-ekis sa dibdib ang mga braso. “I just saying.”

‘Putanginang ‘to. Anong akala niya, madadala ako ng maputi niyang leeg at collarbone? Na tititigan ko yung kurba sa dibdib niya? Ulol. Meron din ako niyan, ‘no! Tho, wala ako nung nunal niya sa may left side ng dibdib niya pero meron akong dibdib, ok?’

“You can touch it if you want.” Nanlaki ang mata ni Joy. Kasi taliwas sa mga sinasabi niya ang ginawa ng mata niya.

“Gagu!” Napa-iwas ng tingin si Joy. Yumuko siya sa mga notes niya.

“I knew it! Attracted ka rin sa akin. Thank goodness! Akala ko pangit ako sa paningin mo."

“Alam mo, sasampalin kita. May ginagawa ako dito. Istorbo ka.” Kibit-balikat na tumayo si Wendy.

“Wait, before I go, may sasabihin ako,” anunsyo ni Wendy. Nakasukbit na ang gamit nya sa kanyang balikat.

“Ano?”

“Your body is made up of 70% water...” Panimula ni Wendy na nagsimula nang maglakad patalikod sa exit. Tinignan siya ni Joy. Naghihintay ng karugtong.

“…and I’m thirsty.” Kumindat si Wendy saka tuluyang lumabas ng MMK.

"Anak, abangan mo si Irene ha? Sasaglit lang ako kina tita Marie mo.Kukunin ko lang yung ibibigay niyang halaman." Napasimango si Joy.

           Linggong-linggo naman itong nanay niya, halaman pa rin ang iniisip. Umabot na sa loob ng bahay nila ang mga alaga nitong halaman. Kulang na lang ay magkaroon sila ng gubat at dayuhin ni Tarzan.

"Ma, halaman nanaman yan," reklamo niya. "Akong anak mo hindi mo na inaalagaan."

"Che. magtigil ka nga Maligaya. Kapag nilalambing kita, nagrereklamo ka. Si Ning na nga lang ang nagpapalambing sa amin ng daddy mo," kontra ng nanay niya.

Sa true naman talaga.

"Ok? Stop attacking me!" binatukan lang siya ng nanay niya saka umalis.

             Naiwan siyang mag-isa. Kasama ni WInter ang kapatid niya. Manunuod daw silang volleyball practice nung jowa ni Winter. Mga malallarit na talaga ang mga kabataan ngayon. Ang tatay niya naman ay nasa trabaho as usual. Si Sana naman ay nag out of town with family. Kaya heto siya, bagot na bagot. 

"Hello ugly !" sigaw ng boses mula sa labas. Si Irene! Dali-dali niyang pinagbuksan ng gate ang kinakapatid.

"Hoe!" Bati niya kay Irene.

              Magandang dilag si Irene. Matalino at ahead sa kaniya ng isang taon. Ito ang pinaka-paboritong inaanak ng parents niya bilang bestfriend ng tatay niya ang tatay ni Irene. Para na niya itong kapatid sa dalas nito sa kanilang bahay noong mga bata pa lang sila. Kaya hindi na rin kaduda-duda na parehas silang magsilita ng kinakapatid.

"Umaano ka dito?"

"Ayun na nga! Pahingi daw ng aloe vera si mama. Pinagdala pa nga ako ng supot! Diyos ko pa. Mga nanay natin." Nilabas ni Irene ang dalang SM Supermarket na plastic bag.

"Sa true! Ayun nga, pumunta kila tita, may bago nanaman siyang halaman! Aahasin na kami dito sis." Lumabas sila papunta sa garden saka kinuha ang aloe vera na naka-separate na. Pagbalik nila sa sala ay nagkwentuhan muna sila habang nanunuod.

"Kumusta yung jowa mes? Natatagalan ka pa?"

"Ewsn ko ba sa putanginang yon."

"Warla kayo, sis?"

"Sa true! Paano ba naman, nag-computer lang sila nung bessy niya kahapon imbis na gawin yung ppt niya tapos ay magpapatulong sa aking ngayon? Ulol!" Kwento ni Irene. "Anong akala niya sakin, madadaan sa sisid? Ulol, walang jowa jowa kapag studies!'

"Tangina kadiri ka!"

"Ah? Ganda-gandahan? Hwag mo akong artehan ha! Nabalitaan ko, kumakalampag ka na raw kay Wendy?"

"Puta ka! Ikaw nagbigay ng number ko sa kanya!"

"Oo nga! Pero bakit sabi niya lagi na daw kayo magka-call? Malandi ka!" hinampas niya si Joy sa braso.

"Aray! Tanga ka!"

"Tanga, i-push mo na! yayamanin yon. Gago, nilibre ba naman kami sa restaurant tapos apat kami! Beki the bill! May tsekot pa sis. Kung di ko lang mahal si Seulgi baka nilandi ko na yon."

"Gaga. Di ba may sasakyan din naman sila Seulgi?'

"Ay family car yung ses! Bet ko yung personal para maka car kami." binato ni Joy ng una ang kinakapatid at hindi ito naka-ilag.

"Pokpok ka! Isusumbong kita sa tatay mo para mas lalo kayong di payagan ni Seulgi!"

"Subukan mo gago. May hawak akong alas sayo." Inirapan niya si Irene

"Pero i-push mo na talaga yan, 'te. Pag-naunahan ka pa ng iba, awan ko na lang." sabi ni Irene.

"Bakit ba? Edi sayo na!"

"Kung keri lang, ma! Kaso mahal na mahal ko na nga si baby bear Seulgi. Hinarangan na kami ng sibat and all ni mujay and pujay 'no