Nahihikahos si Joohyun pababa ng hagdan. Hawak-hawak niya ang kaniyang buhok na hindi pa nasusuklay man lang. Nais niyang kausapin ang kanyang ama tungkol sa bumungad sa kaniya nang sumilip siya sa bintana ng kaniyang silid. Natagpuan niya ang matandang lalaki na prenteng nakaupo sa hapagkainan habang nagkakape at nagbabasa ng dyaryo. Agad itong dinaluhan ng dalaga.

"Tatang!"

Lumingon ito sa kanya at sumipsip muli sa tasa, "Oh? Kay aga mo naman yatang nagising."

"Anong-- Paano-- Bakit--!"

Hindi makabuo ng pangungusap ang dalaga sa sobrang pagkabalisa. Kagigising lamang niya at hindi pa maayos ang takbo ng kaniyang isipan. Lubhang ikinagulat niya ang natanawan sa kanilang bakuran. Alas singko pa lang ng umaga at hindi na agad mawari ni Joohyun ang magiging takbo ng kaniyang araw.

"Huminahon ka, 'nak," nag-aalalang sabi ng kaniyang ama. Tumayo ito at inilapag ang hawak na dyaryo sa mesa, "Ano bang problema? Binangungot ka ba? Pinagpapawisan ka, halika nga rito."

Akmang pinalalapit siya nito ngunit nanatili si Joohyun sa kaniyang kinatatayuan. Itinuro niya ang pintuan sa kaniyang likuran habang patuloy na nakaharap sa hapagkainan. Pinigilan niya ang pagtataas ng kaniyang boses bilang paggalang sa ama, ngunit may pag-aakusa pa rin sa tono nito, "Bakit ho nasa labas si Seungwan?!"

"Ah, iyon ba?" Nagkibit ng balikat ang matandang lalaki at bumalik sa pagkakaupo, "Halika't samahan mo akong mag-almusal."

"Anong--! Tatang!"

"Aba'y ano nga? Kanina ka pa tawag nang tawag sa'kin, narito naman ako," natatawang sabi nito.

Ibinaba ni Joohyun ang brasong nakaturo sa pintuan, pumikit siya at huminga nang malalim. Muli siyang nagmulat at mas naguluhan lang siya nang makita ang mukha ng tatay niyang wala man lang bahid ng kahit anong pangamba. Patuloy lang ito sa pag-aalmusal na para bang walang nangyayaring kakaiba. Na para bang...

"Kailan pa ho?"

"Magdadalawang linggo na," sagot ng ama na hindi man lang siya nililingon.

Napanganga si Joohyun.

"Bakit ba gulat na gulat ka riyan? Ngayon ka lang ba nakakita ng nagsisibak ng kahoy?"

"Tatang!"

a/n: inspired by @ninestylus' wr fanart as lovers set in old filipino times and munimuni & clara benin - solomon

ps. happy wenrene day! #TeamKandong

warning: malalim na tagalog,,, kasing lalim ng pagmamahal ko sa pulang bul- este red velvet. kung hindi alam 'yung ibang words, comment kayo magrereply ako ng translation ahhahahahahshsha