Nandito na naman ako nakatayo sa harapan mo. Pero bat ganon? Pangatlong taon ko na, pero hindi pa rin ako nasasanay. Ba't ba palaging ma-ulan pag binibisita kita?

Umiiyak ka ba? Alam mo ba na iniisip ko na sana ako yung dahilan kung ba't umuulan pag nandito ako taon-taon sa parehong araw. Pero masakit sakin na bitawan ka pag yun ang dahilan.

Habang tumatagal, kunti na lang yung mga tao na dumadaan dito sa highway. Katulad ngayon, ako lang mag isa dito. Pero ang ganda ng tanawin.

Love, I love you. Lumalakas na ulan, kelangan ko na umalis. Bisita ulit ako sayo.

~

Sa pag lakad ko palayo, papunta sa sasakyan ko tumigil ako nang sandali para tingnan yung pwesto kung saan nawala yung pinaka-mamahal ko.

Sa di kalayuan may nakikita akong anino na lumalakad palapit sa direksyon ko. Masyadong maamog kaya hindi klaro ang mukha nya, pero kitang-kita sa tayo nya na wala syang dala na payong, kung kayat basang-basa sya.

"Miss! Ano, pwede ba makisabay ako? Bayaran kita, wala akong maraming dalang pera, bigay ko sayo yung nasa wallet ko. Teka medyo bastos ko, hehe. Pakilala muna ako. Ako nga pala si Jessica Erin."

Biglang tumigil mundo ko sa pagkarinig ko ng pangalan na yun. 

"Kinagagalak kung makilala ko." Dagdag nya, sabay ngiti.