CHAPTER 6 | SEPTEMBER, FIRST YEAR

Talagang two days before ng ISAC opening yung birthday ni Joy. Ito namang si Joy nagpainom a day after.

Nag-celebrate si Joy ng birthday niya kahapon kasama kami. Siyempre, sa bahay ko. Baka malagot kay papa eh. Buti na lang okay lang sa kanya.

Pumunta tuloy kami ngayon ng MOA Arena na masakit yung ulo. Tanginang hangover ‘to. Buti na lang sa Monday tumama yung opening nung ISAC. Ligtas sa mga major for a day.

My routine is the same: games, anime, music. Siyempre, yung academics.

Pero may nadagdag.

Si Tzuyu.

Kahit na occasional lang kami magkausap, I admit I grew fond of her. Oo, crush ko siya pero iba kasi yung crush mo na dahil maganda siya doon sa crush mo kasi unti-unti mo siyang nakikilala.

Her likes are not just getting into my system. IT IS in my system. Sometimes, I find myself watching Camren videos on Youtube instead of my downloaded anime episodes. I’d listen to western pop songs instead of the usual Magic na opening 27 ng Detective Conan or Bolero by TVXQ.

Sumakto din yung opening ng ISAC sa pageant ni Tzuyu.

Sabi ko kay Tzuyu na hindi ako makakapunta.

Pero yung totoo, pupunta ako.

Nag-decide na kasi akong susuportahan ko si Tzuyu sa laban niya tutal wala naming bearing ‘tong panonood ng ISAC. Kailangan lang naming ng attendance and proof na nasa venue kami. Sasama rin naman daw si Wendy at Yeri.

Si Joy naman susubukang sumunod. Student council eh so she has to be here until the opening ends. Although, she will be giving her birthday treat sa student council today so baka iinom na naman yon.

It’s current 7:47 AM and the seats in the arena were slowly occupied by students of various universities which are part of the ISAC.

Hindi ko alam pero I found myself looking for Irene in the large crowd.

I just had the urge that I  want to see her.

Gusto ko sana i-text si Joy para itanong kung saan sila nakapwesto kaso baka kasi kung ano isipin. Sure akong magkakasama sila dapat sa council. Dito kasi kami nakapwesto nila Wendy at Joy sa kung saan yung usual Lower Box B.

Bali na kung bali ang leeg. Hahanapin ko lang naman siya.

30 minutes since opening started hindi ko pa rin nakikita si Irene. Nagsuot na ako ng salamin at lahat-lahat pero ang hirap niya makita.

Kasi naman ang liit niya ang hirap tuloy mahanap. Nalunod na yata sa dami ng tao.

Kahit si Joy hindi ko rin makita kaya hindi ko matukoy kung nasaan sila.

Yung dalawa naman, ayon kanina pa focused sa opening. Pageant din kasi yung pa-umpisa ng opening. Eh hindi naman kasali sa pageant yung hinahanap ko so bahala na sila diyan.

Sumasakit na yung leeg ko pati yung ulo ko kakalingon-lingon sa gilid. Nag-decide na lang muna ako na mag-focus sa panonood sa opening.

So, I looked down.

And then I saw her.

The tiny vice president on the very floor of the stadium, cheering for our school.

She is… surprisingly hyperactive unlike the typical Irene I know.

Tumatalon-talon siya habang sumisigaw na para bang walang bukas. Sobrang laki pa ng ngiti niya. Tapos may winawave siyang banner.

Nakikipagkulitan din siya sa mga kasamahan niya sa Council.

She looks beautiful.

Oo, aware ako na maganda si Irene. Alam na alam ko ‘yon. Pero to see her this active—this happy—she’s literally glowing. Her hardwork after months of stress due to planning has paid off.

Deserve niya ang painom ni Joy sa kanila mamaya.

Ilang minuto pa nakita ko na rin si Joy. Pumwesto pala siya sa blindspot kanina kaya mahirap makita.

*bzzt bzzt*

[byulol 8:38] anong oras kayo punta dito

Si Moonbyul. Isa sa mga kaibigan ko na labas sa tropahan naming apat.

Mas nauna kong maging kaibigan si Moonbyul kaysa sa tropa ko ngayon. Siya kasi una kong nakilala noong high school. Kaso nung lumaon we just moved on to different groups of friends.

We remained close pero siyempre mas naituon naming yung relationship naming with the group we’re in.

And it’s okay. It’s normal.

[seulgitot 8:39] baka mga 9 alis na kami here miss mo na ba ako

[byulol 8:39] tangina mo kadiri ka

[byulol 8:39] sige chat ka na lang kapag malapit na kayo

Kaso bakit parang ayaw ko umalis? I saw Irene and practically glued sa kinauupuan ko ngayon. Habang busy yung mga kaibigan ko na nanonood ng pageant, ako naman busy na pinapanood yung babaeng nagchcheer para sa school naming.

Hindi ko namalayan yung oras. Niyugyog ako ni Yeri. “Seul, 9 na. Alis na ba tayo?”

Aalis na ba kami? Kaso ayaw ko. Gusto ko nandito lang kami. Ayaw ko umalis.

“10 yung laban ni Tzuyu diba?” rinig kong tanong ni Wendy.

Okay lang.

I got to see Irene. I’m okay.

I have to go.

But give me at least a little bit more time.

“Chat lang ako sa gc wait lang.”

[trio taga-gago & tyang joy]

[ignacio tukmol 9:02] miss joy serafica, aalis na ang iyong mga alipin

Tinignan ko ulit yung pwesto ng Student Council sa baba. Nakatingin na si Joy sa phone niya at mukhang nag-ttype. Si Irene naman nakaupo na. Napagod yata pero todo cheer pa rin siya.

[serafica tukmol 9:02] asan kayo

[ignacio tukmol 9:02] tingin ka sa taas sa likod mo

[ignacio tukmol 9:03] kapag may nakita kang cute ako yon panget yung dalawa eh

Nilingon kami ni Joy at kumaway. Siyempre kumaway kami pabalik at nag-senyas na aalis na kami. Sinagot niya lang kami ng thumbs up.

Nakita kong napatingin si Irene kay Joy at tinignan kung sino kinakawayan niya pero agad kong ibinaling ang atensyon ko sa dalawa kong kaibigan.

“Tara na. Alis na tayo.”

[seulgitot 10:05] byul start na ba

[byulol 10:05] hindi pa tol pero pa-start na asan na ba kayo banda?

[seulgitot 10:05] naglalakad na malapit na kami

[byulol 10:05] gege abangan ko kayo sa labas wag kayo papakita sa guard muna

Ang sabi sa akin ni Tzuyu nung nakaraan, madali lang daw makapasok ang outsiders BASTA may ID ng school nila. Buti na lang hindi chinecheck kung mukha mo ba yung nakalagay sa ID kaya madaling lusutan.

Maya-maya pa nagkita rin kaming apat. Dali-daling binigay sa amin ni Moonbyul yung mga nasagap niyang ID.

“Basta ganito, kapag papasok na tayo. Mag-chikahan lang tayo ha. Kahit na anong mangyari, walang titingin sa guard. Kapag tayo mahuli, kutos kayong lahat sa akin.”

Naglakad kami patungong entrance tapos sinimulan na naming acting naming.

“Hoy Byul, ano sagot mo doon sa number 4 sa quiz?” tanong ko agad.

“Algebra yun diba? Letter B. Yung negative 3 plus 22i.”

Putangina bakit Math sinasabi neto? Hindi naman sa mahina ako sa Math. Math is actually one of my favorite subjects kaso simula nung pinasukan ko na ‘tong Political Science, kinalimutan ko na lahat.

Nararamdaman ko yung pawis ko sa gilid ng noo. From the corner of my eye, nakita kong nakatingin na sa amin yung guard.

“Oo, letter B ‘yon.” Sagot ni Yeri. Tangina nakalimutan kong graduate nga pala ‘tong tropa ko as 2nd honorable mention at Best in Math.

“Kasi diba i raised to 2 is equal to negative one? Tapos yung given equation quantity 4 minus i multiplied by quantity negative 2 plus 5i. Kaya negative 3 plus 22i.”

Si Yeri, sobrang lupet niya sa Math pero pinili niya Political Science as a course dahil sa matagal na niyang interes sa pulitika. Doon kami nagkasundong tatlo nila Wendy kahit na magkakaiba kami ng political ideology.

Matagal na nila gustong sumali sa national democratic mass organizations sa school namin katulad ng Anakbayan or League of Filipino Students kaso may reservations sila kasi baka raw maiwan ako kaya sasali lang sila kapag converted na ako. As if naman mangyayari yun. So never silang makakasali.

“Sigurado ka ba diyan?” panghahamon ni Moonbyul kay Yeri

“Oo. Duh ako pa ba? Ako Best in Math dito.”

Gago ‘tong si Yeri pero totoo na yung utak neto pang out of space yung talino. Actually, apat silang mga halimaw na nag-candidate for Best in Math noon: si Yeri, si Moonbyul, at mga tropa ni Tzuyu na si Mina at Jihyo.

Halimaw din ‘tong tropahan nila Tzuyu kasi lahat sila pasok sa grumaduate sa high school na kabilang sa Top 10 graduates. Si Moonbyul at Yeri lang yung nakapasok na labas sa grupo nila.

Grumaduate na valedictorian si Mina tapos salutatorian si Jihyo. Sumunod na si Moonbyul, Yeri, Tzuyu, Dahyun, Jeongyeon, Chaeyoung, Sana, Nayeon, at Momo respectively.

Kaya sobrang out of everyone’s league yung siyam.

Matapos ang ilang hakbang, nalagpasan na rin naming ang biggest obstacle ng bu