(Congratulations to Red Velvet for receivng Bonsang Award at the Seoul Music Awards yesterday ㅠㅠ) 

CHAPTER 5 | AUGUST, 1ST YEAR

I realized na Irene was not who I thought she was kaya siguro ako naapektuhan nung nalaman ko nung nakaraan. And I was way out of line for reacting like that.

She’s my friend. I can’t react that way.

Matagal ko siya pinaglayan and I’m okay now.

Pero hindi ko na siya hinahanap. I didn’t contact Irene since I learned about her drinking habits after school.

My friends and I still do the same routine everyday: dadaanan student council office kapag bibili ng pagkain o kapag uwian, siyempre napapasilip pa rin ako kung nandyan siya. Nakasanayan ko na kasi eh.

Kapag nandyan si Joy, tinatawag namin at isinasabay. Apat na kami ngayon sa tropa simula noong inuman. Ewan ko ba bakit ‘di naming naging kasa-kasam ‘tong si Serafica sa tropa noong high school eh nakakasama naman namin.

Buti na lang ka-tropa na naming siya kasi apprarently, pangit yung ugali ng naging tropa niya rito.

Minsan nakakasalubong ko si Irene sa hallway pero di ko na tinatawag yung atensyon niya. Bangag din yun eh isang direksyon lang tingin kaya ‘di ako nakikita.

Minsan din nakikita ko siyang tinitignan ako para ma-check kung ako ba yung nasa labas ng office nila kapag hinihintay namin si Joy pero kapag ganon, pumupunta na lang ako sa lugar na ‘di niya ako makikita.

Mas okay na rin ‘to.

Mas okay na siguro ‘to.

Gumagawa kami ngayon ng group work dito sa library para sa Politics and Governance subject namin.

Ang group work? Term paper.

Three weeks pa naman bago ipasa kaso ganito kasi talaga kaming tatlo pagdating sa mga papers. Inuumpisahan na naming agad para konti na lang gagawin sa susunod.

Less work. More games.

Ang topic namin? Analysis sa kasalukuyang pamumuno ni Duterte.

Sa tropahan namin iba-iba kami ng paniniwala sa pulitika.

Actually, ako lang naiiba.

Yung tatlo kasi galit na galit kay Duterte. Ako naman? Siyempre, suporta ako sa kanya.

Maganda kaya mga ginagawa ng pangulo para sa bansa ‘di lang kasi nila nakikita masyado silang galit. Puro na lang mali tinitignan nila.

Pero kahit na ganon, kinikilala ko pa rin naman yung mga opinion ng mga galit sa administrasyon.

Naalala ko na naman si Irene noong bakasyon. Lagi akong binabara non kapag pinupuri ko si Duterte.

--

FLASHBACK

“Irene, bakit ka galit sa gobyerno?”

“Masasama silang tao. Pinapatay nila yung mga Pilipino. Yang war on drugs na yan ni Duterte? Pumapatay lang yan.”

“Eh siyempre, hindi na takot yung mga sa pagkulong kaya kailangan yan para magkaroon ng disiplina mga tao.”

“Tanga. Hindi katumbas ng takot ang disiplina.”

“Pero-“

“At hindi katumbas ng disiplina ang pagpatay.”

“Hay nako Irene hindi mo lang kasi maintindihan. Hintayin mo in a few years, aayos din ang bansa.”

Tinapik-tapik ko nang mahina ang braso ni Irene.

“Yuck, DDS! Don’t touch me.”

Ayan na naman siya.

“Grabe ka naman.”

“Bawal magsalita ang mga DDS.”

At nanatili akong tahimik. Bahala nga siya diyan.

Ilang segundo ang lumipas, pinitik ni Irene noo ko. “Affected si tanga oh. Joke lang gags. Tara uwi na tayo.”

Nginitian ko siya. “Okay, tara!”

“Pero DDS ka pa rin belat”

END OF FLASHBACK

--

Hay ano ba yan naalala ko na naman siya.

Kailangan ko ibaling yung atensyon ko sa ginagawa naming papel.

Mamaya-maya pa may lumitaw na notification sa lower right screen ng laptop ko.

“Pst, nag-chat si Joy sa gc. Check niyo muna may binabasa pa ako,” sabi ko sa mga kaibigan ko.

“Oks manoks andoks,” narinig kong sabi ni Yeri.

[trio taga-gago & tyang joy]

[serafica tukmol 15:03] hello mga panget nasa school pa kayo? wala na raw kami prof

[villegas tukmol 15:03] oo nandito kami sa library gumagawa ng group work

[villegas tukmol 15:03] punta ka ditto?

[serafica tukmol 15:03] oo wait lang

“Pupunta raw si Joy dito,” sabi niya.

“Hay buti naman!” buntong-hininga ni Wendy. “Buti na lang kaparehas natin ng course si Serafica pwede tayo magpatulong.”

“Weak mo naman Feliciano kailangan ng tulong,” asar ko kay Wendy.

“Luh nagsalita yung DDS,” sagot niya sa akin pabalik. “Pasalamat ka ikaw lang yung nag-iisang DDS na tinatanggap namin. Umaasa pa rin kaming babaliktad ka. Magbago ka na, ew.”

“Tama,” sang-ayon ni Yeri.

Nagpatuloy lang ang ganitong bangayan naming tatlo nang dumating si Joy at umupo sa tabi ni Yeri.

“Kayong tatlo nasa library kayo ang iingay niyo. Kutusan ko kayo isa-isa diyan,” bulong niya sa amin.

“Sorry po,” sabay-sabay naming sinabi.

“Anong group work nga pala yan?”

“Term paper,” sagot ko.