*＊✿❀ ❀✿＊*

Tahimik na pinapanood ni Jaehyun ang mommy nya at si Taeyong na nasa kusina at magbebake ng cookies and cake o kung ano pa mang maibigan nilang gawin. 

Tama sya ng hinala. Magkakasundo nga sila. 

Masyado atang natuwa ang mommy nya kay Taeyong dahil bukod sa cute na cute ito sa kanya, napaka sweet pa. Mukhang pareho sila ng interests.

"Ito, favorite ni Jaehyun."

"Talaga po? Can I make it for him?"

"Oh sure sweetie." Jaehyun's mom smiled. "I'm sure he'll love it."

"Sana nga po." Taeyong giggled then tumingin kay Jaehyun na nanonood lang. "Wait lang po ah." Nagpaalam saglit si Taeyong saka lumapit kay Jaehyun.

"Hey."

"Mukhang inaantok ka na. Punta ka kaya muna sa kwarto mo at matulog?"

"Will you be fine?" He asked. Alam naman nya na nag-eenjoy na si Taeyong. Pero syempre ayaw pa din naman nyang iwan kahit papaano.

"Of course." Taeyong smiled. "I already feel comfortable around her. She's really nice, tama ka."

Jaehyun glance his mom and smiled. "I told you."

"Sige na. Puntahan kita mamaya." Taeyong winks kaya naman nakangiting sumagot si Jaehyun. Inaantok na nga sya ng medyo. 

After that, bumalik na si Taeyong sa pagbebake with Jaehyun's mom na ngayon ay nakangiti ng nakakaloko sa kanya.

While baking, naisipan naman ng mom ni Jaehyun na magkwento about sa anak nya. 

"He's really a baby. Hindi sya panganay pero natutuwa ang buong family sa pagdating nya. He's a really bubbly and talented child."

"Talaga po? Nanghihinayang lang ako dahil hindi ko agad sya nakilala noon." 

"Really?" She gasped. "I thought you already knew each other since then."

"Ah hindi po."

"Kasi, I saw your pictures on his pc 3 years ago ba yun? Akala ko nga kayo na noon."

Instant napanganga naman si Taeyong sa narinig nya. So matagal na nga pala talaga syang gusto ni Jaehyun? Then, kamakailan nya lang ito nakilala. 

He smiled.

"Jaehyun talaga." She shook her head at napapangiti.

"Salamat po sa info."

"Sure. Magtanong ka lang sakin."

----

JUNGWOO

"Saan ka pupunta?" Tanong ko kay Lucas na ngayon ay kakapasok lang sa loob ng kwarto namin ni Hansol hyung.

"Sa bahay nyo." Casual nyang sagot at nakiinom pa sa iniinom kong gatas. Aba.

"Niyaya ba kitang umuwi samin?" Tinaasan ko sya ng kilay. Wala akong natatandaan na nagtext ako sa kanya na uuwi kami samin. Bibida-bida nanaman to. Nako pasalamat sya jan.

"Hindi. Pero tinext ako ni Tita. Sumama daw ako sayo pauwi sa inyo."

"Seryoso?"

"Oo naman. Trust me, hindi kita lolokohin."

I snorted. "Patingin nga."

Ngumiti muna sya sakin bago nya kuhain yung cellphone nya sa kanyang bulsa.

Pakinshet, required bang ngumiti ng ganon?

Wala lang, ang gwapo eh.

Crush ko na ata to.

Nakita ko naman yung text ni mama sa kanya kaya napatango-tango nalang ako. Wala na akong magagawa if si mama na mismo ang nagpapunta sa kanya.

"Asan gamit mo?" 

"Ayun." Tinuro ko yung bag pack ko sa may couch at kinuha naman nya yun para sya na magdala.

Umupo si Lucas sa bakanteng upuan na nasa harapan ko atsaka ako tiningnan.

"Bakit?" I asked him.

"Ang ganda mo talaga." Seryosong sabi nya at nakangiti pa ng kaunti. Walang bahid na pang-aasar yung tono ng boses nya.

Tangina. Bakit?

Bakit nakakakilig?