*＊✿❀ ❀✿＊*

After ng practice, may pinatong na macaroons sa lamesa si Pear at iniabot kay Taeil kaya napatingin ito sa kanya ng may halong pagtataka, at ang eksenang ito ay hindi nakaligtas sa mga mata ni Doyoung. He's been doing something on his laptop at pasimple syang sumusulyap doon sa dalawa. Nababagabag kasi sya sa sinabi ni Pear eh, bilib din talaga sya sa lakas ng loob nito. Wala kasi si Doyoung nun.

"For you." Pear smiled kaya ginantihan din sya ng ngiti ni Taeil.

"Uh, thank you. Para saan to?"

"Hmm, wala lang. Gusto ko lang ibigay sayo. By the way, you know my name right?"

Taeil nodded. "Mm. You're Pear. Ikaw yung always na kasama ni Doyoung."

"So, it means lagi mo kaming nakikita?"

Taeil smiled awkwardly. Hindi naman sya baliw para aminin yung totoo kung bakit nya natandaan si Pear. Syempre kung nasaan si Doyoung, nandoon din ang mata nya. Yun nga, always nyang nakikita na nakasunod itong si Pear. But syempre during club activities lang.

"Oo, ganun nga."

"Pero baka isipin mo na may something samin ah. Madaming tao ang namimisunderstand kami."

Napatitig naman si Taeil sa kanya, seems like nagustuhan nya yung kanyang narinig. Akala nya may something sa kanila noon, hindi man nya pinahalata pero nabothered sya doon.

"Talaga?"

"Oo. Naiinis nga yun Si Doyoung sunbae kapag may naririnig syang ganun, kesyo bagay daw kami tapos alam mo yun, mandidiri sya. Hindi namin type ang isa't isa."

Taeil smirked. Buti nalang. Pero kahit na walang something sa kanila, hindi pa din sya aamin. Never. 

"Ikaw, anong type mo sa isang tao?" Pear asked again. Napansin nyang tahimik si Taeil kaya sya nalang mismo yung magtatanong ng magtatanong para makausap ito ng matagal. She have to break his walls.

"Luh, tingnan mo si Pear oh mukhang popormahan yung bata mo." Kinalabit ni Sarawat si Doyoung na ngayon ay nakasilip pa din doon sa dalawa. Nag-aabang din sya ng isasagot ni Taeil.

"Manahimik ka Sarawat. Puntahan mo nalang si Sir Mew at hiramin mo yung guitar nya kung sira pa yang sayo."

"Yoko. Gamit ni sir Gulf yun. Alam mo naman na gamit ng asawa nya, gamit nya din."

"Sha manahimik ka nalang. May inaabangan ako."

"Type ko?" Taeil asked at tumango si Pear. Hindi nya ineexpect yung tanong na iyon, he gulped at dahan-dahan na napatingin kay Doyoung, na ngayon ay biglang umiwas ng tingin sa kanila.

nahuli kaya nya?

-------

"Ano?! Sinabi ni JR yun kay Jaehyun? Aba putangina nasan yang kupal na yan. Iharap mo sakin!" Taeyong screamed at padabog na hinampas yung notebook nya sa lupa. Pero pinulot naman ni Jungwoo.

"Kalma."

"Paano ako kakalma?! Pinapainit nya ang ulo ko. Sinabi ko nang wag nya kaming guguluhin kasi kakalbuhin ko talaga sya!"

"Ano ba? Pinakain nyo ba ng sweets to?" Yuta asked them.

"Ano kasi, nakita nya yung chocolate na kinakain ni Tharn kanina kaya humingi sya ng madami. Alam mo naman kung gano kakapal ang mukha ng isang yan."

"Peste ka talaga Taeyong."

"Aba peste ka din! Ano. Nasan yang JR na yan? Kung ayaw mong sabihin ako ang hahanap sa kanya! Saka paano ako kakalma? Bakit nya sinabi kay Jaehyun yon? Ang kapal nya naman?"

Nanggagalaiti sa galit si Taeyong at dahil kakakain nga lang nya ng sweets, hindi sya agad-agad na mapipigilan kaya naman ayan, tatlo silang nakakapit kay Taeyong baka kasi anytime tumakbo ito at sugudin si JR.

"Nasabihan ko na." Sabi ni Yuta.

"Tingin mo makikinig yun?"

"Edi kapag lumapit ulit sayo kausapin mo na ng matigil na yan sa kahibangan nya."

"Sinabi ko na. Pero kung hindi nya pa din maintindihan aba hindi ko na problema yun."

"Hyung halika na. Wag mo na syang hanapin. Baka kung anong gawin