*＊✿❀ ❀✿＊*

THIRD PERSON

Break time sa practice at pare-parehong naliligo sa sariling pawis ang mga players maliban kay Ten na seating pretty lang. Since wala yung coach nila ngayon para magmonitor ng practice nila, pinili nya nalang magpahinga at panoorin ang mga kaibigan. Lakas talaga.

Hinahayaan lang naman sya nina Jaehyun. Magaling din naman kasing player yan si Ten kaya okay lang. Isa pa, sya ang nagpilit dito na wag na magquit at ipagpatuloy nalang.

Habang nagpapahinga, sige pa din ang practice ng dance troupe sa kabilang banda kaya yun nalang ang pinanood nila.

"Ang galing nya pala talagang sumayaw. Hindi na ko magugulat if ever na mafall yang President nila kay Taeyong." Ten mumbles kaya napalingon si Jaehyun sa kanya. Hindi kasi maganda iyon sa kanyang pandinig.

"So meron nga syang something kay Taeyong ko?"

Napaismid si Ten sa sinabi ni Jaehyun. Taeyong ko ha. 

"Hindi ko alam. I can see kasi na masyadong focus sya kay Taeyong haha, but don't mind me cap!"

Jaehyun ruffles his hair. Sana nga ganoon lang kadali na hindi pansinin yung sinabi nya. Eh kasama si Taeyong sa pinag uusapan dito kaya hindi nya mapigilan.

"Hindi to pwede."

"Kung ako sayo Jung, kikilos na ko. Bagal mo naman eh, naconfront na naman nya si Jungwoo at okay na. Ano pang pumipigil sayo?" Asked Ten. 

Oo nga, may point sya. Ano pa bang hinihintay nya? Dapat maging confident sya kasi yung crush nya abot kamay na nya. Hindi sa lahat ng tao nangyayari yon. Jaehyun is lucky.

"Wala na."

"Ehhh nahihiya sya. HAHA trust me magiging maganda ang outcome kapag nagconfess ka." Panunukso pa nito na naging reason ng pamumuka ng tenga ni Jaehyun.

Jaehyun nodded. Maging maganda o hindi ang kahihinatnan, hindi na yun importante. Basta ang mahalaga, umamin sya at maligawan agad si Taeyong para maiparamdam nya dito kung gaano ito kaimportante sa kanya.

"Jaehyun hyung!" Mark called him kaya nilingon nya.

"Why?"

"May extra kang shirt sa locker mo diba?" 

"Oo meron. Bakit?"

"Sabi kasi ni Hyuck, nakalimutan daw ni Taeyong hyung magdala ng extra shirt nya."

Jaehyun smiled. "Sige ako na bahala."

"Sige hyung."

Tumayo si Jaehyun at pumunta sa kinaroroonan ni Taeyong na ngayon ay kasalukuyan din silang nagpapahinga. But Taeyong keeps pouting kasi nga wala syang nadala na pampalit. Sobrang pawisan na sya, ang layo naman ng dorm para bumalik sya at kumuha.

"Ang cute talaga." Jaehyun mumbles and chuckled. "Taeyong!" He called his baby. Mwehehe.

Kaagad naman lumingon si Taeyong sa kanya at nagwave. Jaehyun gave him a sign na bumaba muna ng stage at lumapit sa kanya. So Taeyong did.

"Jae."

Napansin ni Jaehyun na sobrang pawis ni Taeyong kaya naman marahan nya itong hinila papalapit sa kanya at pinunasan ang mga tumutulong pawis nito gamit ang hand towel nya.

Natigilan si Taeyong, pero kinikilig naman kaya hinayaan nya lang. 

"Bakit? May sasabihin ka?" 

"Mm. Wala ka daw extra shirt." 

"Oo eh. Nakalimutan ko kasi, sa lahat ba naman ng pwedeng malimutan eh. Paano mo nalaman?"

Jaehyun's still wiping Taeyong's sweats, even his