*＊✿❀ ❀✿＊*

Jae♡
Good morning Taeyong (￣3￣)

Yongie♥
Morning din Jae!

Jae♡
I'm outside. I have something for you.
Wag ka nang pumunta sa canteen. Crowded today 

Yongie♥
Food ba yan?
May chocolate ba?

Jae♡
Of course, pwede ba naman mawala yun?

Yongie♥
Wait, hindi pa ako nakakapagwash ng face.
Ang aga mo naman Jae.
Nakakahiya sayo.

Jae♡
Syempre, I want to spend my time for you.
Hindi na nga kita kaklase eh.
Busy pa tayo sa mga practice natin
Miss na kita agad, and wag kang mahihiya okay?
So, can you open the door now baby?

Taeyong screams quietly nang mabasa nito ang message ni Jae. Tinawag nanaman kasi sya nitong baby. Hindi man sanay pero gusto din nga naman ni Taeyong na tawagin syang baby ni Jaehyun kahit na nanliligaw palang ito. Ganun talaga yon.

Bumangon na muna sya at dumirecho ng cr para maghilamos saka masayang binuksan ang pinto after and sinalubong nya ng yakap si Jaehyun. 

Si Jaehyun nya. Walang aagaw!

Charot lang. Pero wala talaga. 

"Hi!" 

Napangiti naman si Jaehyun at ginantihan ito ng yakap na mahigpit, wala eh namiss nya kasi agad si Taeyong, kahit saglit nya itong hindi makita miss nya agad.

"Sorry natagalan, nag wash pa kasi ako ng face ko para naman hindi nakakahiyang humarap sayo." Taeyong smiled kaya naman pinisil sya ng marahan ni Jaehyun sa pisngi.

"Kahit naman hindi ka maghilamos, maganda ka pa din. Hindi magbabago yung pagtingin ko sayo." Jaehyun said softly and his husky but gentle voice made Taeyong's heart melt. The shorter's cheeks flushed in pink kaya naman tinago ni Taeyong ang mukha nya sa mga palad nya.

"Enebe, weg ke ngeng genyen!" Taeyong said at pabebeng hinampas si Jaehyun. Pero natawa lang ito sa kanya ng mahina, mistulang naliligayahan sa nakikita. 

Ganda kasi eh. 

Bago pa tuluyang magharutan sa may pinto at kainggitan ng iba, marahan na hinila ni Taeyong papasok ng dorm nila si Jaehyun na ngayon ay may bitbit na pagkain.

"For you." Jaehyun handed him the food kaya tinanggap iyon kaagad ni Taeyong.

"Luh ang bango. Salamat ha, hindi mo naman kailangang gawin ito Jae eh."

"Pero gusto kong gawin, para sayo."

Buti nalang at wala doon si Yuta. Maaga atang nakaramdam na may kakaibang mangyayari sa umagang ito kaya sya na yung nag-adjust. Ambaet! 

"Ikaw gumawa nito?"

"Yup! I asked the supervisor for the kitchen's permission and they said yes naman."

"Nag-abala ka pa, ayoko kayang naabala ka."

"Worth it naman lahat ng ito kung in the end, maging akin ka and another thing, lahat ng ginagawa ko para sayo ay worth it."

Mura ng mura si Taeyong sa isip nya dahil sa mga pinagsasabi ni Jaehyun sa kanya pero hindi nya magawang i-express kasi pabebe sya ngayon. 

Wala na talagang kawala tong lalaking to kay Taeyong. 

So bago lumandi, nagdecide ang dalawa na kumain muna. Sinusubuan ni Taeyong si Jaehyun at itong marupok na basketball player naman, ngiting ngiti lang dahil buo nanaman ang araw nya.

"Taeyong." Jaehyun called him. Kinakain na niyo ngayon yung chocolates na dala ni Jaehyun. Since ayaw nyang atakihin ito ng sugar rush, kaunti lang yung dinala nya. Hinay hinay lang at baka si Hoya ang makasaksi nun, macute-an pa kay Taeyong at lalong mafall. So para hindi mangyari yun, limitado lang ang chocolates.

"Hmm?" Taeyong pressed his lips into thin line saka tumingin kay Jaehyun.

"I like you."

"Ay pota-" Ayan, napamura na ang gaga. Hindi na napigilan. "Naman eh, bakit mo ba ako binibigla?" Reklamo nito pero kinikilig naman.

"Nabigla ka ba? Sorry ha, matagal ko na kasing gustong sabihin yun sayo eh. Hindi ko lang mapigilan."

Mama! Ang cute ni Jaehyun ko! Yung future jowa ko baka di ko kayanin Maaaa! Umaatake kapokpokan ko ma!!!

Namumula ang mga tenga ni Jaehyun dahil he felt a little embarrassed. Hindi nya kasi alam ang sasabihin nya.

"Alam mo, matagal ko ng pinipigilan gawin ito eh."

"Alin yun?" 

At dahil pokpok si Taeyong, wala nang pigil pigil to. Mainggit nalang kayo.

Taeyong cupped Jaehyun's cheeks at tumingkayad ito ng kaunti saka nya hinalikan si Jaehyun sa pisngi nitong medyo pinkish na lalo pang namula dahil sa kapokpokan ng nililigawan nya.

"Jusko bakit ba ang cute mo ha?" Taeyong muttered. "Ayan hindi ko napigilan ang sarili ko."

"Wag mong pigilan ang sarili mo. I'm okay with it."

"You like it better?" Taeyong teased. Lakas ng loob dib